Verlatingsangst

#1

djanira begint al te huilen zodra ze maar DENKT dat ik de kamer uit zal lopen…
herkenbaar?
yvonne,melani en djanira

#2

weet niet hoe oud ze is maar ek kindje heb dat wel hoor op bepaalde leefdtijd

hoort erbij en gaat weer over

groetjes bianca

#3

7 maanden nu.
ik weet het, me oudste had het ook
alleen ik probeer de mensen aan het kletsen te houden haha

yvonne,melani en djanira

#4

Ja heel erg herkenbaar, Fabienne gilt schreeuwt en kokhalst tot ik echt weg ben, en dan is het over. Het er verdorie wel op alsof ze me een schuldgevoel aan wil praten! Ik werd er van de week echt gewoon ziek van, en het is de derde kun je nagaan! Zou je toch denken dat heb je al eens gehad, dus je weet wat het is en je weet dat het weer overgaat?! Maar die andere twee hebben het nooit zo erg gehad als zij! Maar goed geen kind is hetzelfde… Maar vandaag kreeg ik goed nieuws Fabienne mag op 20 oktober voor het eerst naar de peuterspeelzaal! Ze is nu 2 jaar en 2 mnd… heerlijk, het lijkt me voor haar maar ook voor mezelf een verademing… zij lekker spelen met haar leeftijdsgenootjes en ik ff een ochtendje voor mezelf! (Ze gaat trouwens wel veel, maandagochtend, dinsdagmiddag en vrijdagochtend!) maar in die groep was nu plaats en ik denk dat het voor haar goed is, om een beetje regelmaat te hebben! Ik zit alleen met haar middagslapie, die moet dan komen te vervallen, en dan 's avonds eerder op bed!

Liefs ellen

Ps. Ik heb dus geen tips voor je maar weet wat je doormaakt!

#5

Ik wilde net een berichtje plaatsen over Jordy, Ik wordt er gek van… Naar bed gaan is een regelrechte RAMP,Nu ook weer Peet is bij hem hij gilt de hele boel bij elkaar, en alleen omdat het regent, als ik maar weg loop gillen, overdag ook zo druft hij overal op te klimmen vanaf te springen enz maar als er een pipo op tv is huilen, zelf was er een reclame vandaag van de Sint en piet Jordy gillen… pfff moet je daar nou mee?

Succes allemaal het gaat over maaar WANEEER!!! hihi

Tries

Liefs Tries

#6

MORGEN…miscchien…

#7

Hahaha.
Ja Tries,ik hoop dat Kim gelijk heeft.Bij ons thuis hebben wij een vast gezegde als Niels en Iris allebei lopen te janken/schreeuwen/zeuren.‘HET WORDT ELKE DAG MAKKELIJKER’.En dat nemen we dan maar aan.Iris is 10 maanden en die gaat als ik moet werken ineens heel lief doen.Lief lachen,knuffelen,kusjes geven.Oh wat is het dan moeilijk om weg te gaan!Maar ik verwacht ook dat ze binnenkort zal beginnen met huilen en krijsen.
Groetjes Eljada.
Trouwens over dat naar bed gaan:
Wij hadden precies hetzelfde met Niels.Ook schreeuwen en krijsen enz.Iedereen zei dat we hem moesten laten huilen maar dat hielp niet.Toen heb ik een matras naast zijn bedje gelegd en daar ging ik dan opliggen en dan ook ‘slapen’.De eerste dag heeft het ong 1,5 uur geduurd voordat hij sliep maar het ging steeds beter.Na een week was ik al na een kwartier weer beneden.Geloof me,het scheelt zoveel stress als ze rustig gaan slapen!
Nogmaals groetjes.

#8

Onze zoon (bijna 2 jaar) heeft ook om de paar maanden, bij zijn ontwikkelingssprongetjes, last van heftige verlatingsangst, met name bij het naar bed gaan 's avonds. Niets helpt, al helemaal niet de opvoedkundige tips van consultatiebureau (om de zoveel minuten kijken, steeds meer afstand nemen etc).

Dus na alles uitgeprobeerd te hebben, gingen ook wij naast hem op een matrasje liggen. In het begin ging hij zelfs zover dat hij ook onze hand wilde vasthouden, om te controleren dat ik niet stiekem weg ging lopen. Eerste tijd (zeg maar 2 weken) blijven we om de beurt 's avonds en 's nachts hele tijd naast hem slapen. Als we merken dat de angst minder groot is, bouwen we het af. Dan gaan we bij hem slapen totdat hij heel diep slaapt en zeggen dat dan ook van te voren tegen hem.

Als dat goed gaat, gaan we helemaal niet meer bij hem slapen en vertellen hem dat. Hij huilt dan wel, maar de paniek is uit zijn stem. Bij hem werkt het goed, zijn angst wordt weggenomen en wij hebben het idee dat we er voor hem zijn, zodat we er niet meer zo verdrietig van worden (want een kind dat om zijn mama gilt gaat toch elke ouder aan het hart?).