Verborgen reflux en koemelkallergie

#1

Hallo allemaal,

Ik ben Angelique Berendsen en wil even mijn verhaal kwijt over mijn zoontje Jayden. De eerste 12 weken van zijn leventje heeft hij erg veel gehuild en had hij heel veel krampjes en liet hij de hele dag door windjes. Hij krijste hierbij oorverdovend, maar alle artsen zeiden dat hij gewoon krampjes had en dat dit vanzelf over zou gaan. Ook had hij vanaf het begin diarree.

Hij begon op het gegeven moment ook uitslag op zijn gezicht te krijgen, maar volgens het cb en de artsen was dit gewoon de hormonen. We hebben al veel soorten melk geprobeerd, maar niet hielp. Nutrilon standaard, Nutrilon Omneo, toen was Kruidvat voeding het beste volgens de ka, pepti, enfamil AR. Op de pepti deed hij het 2 dagen heel erg goed. Normaal sliep hij overdag nooit en was heel onrustig en deze 2 dagen was hij juist erg rustig en sliep heel goed. Maar na 2 dagen was het weer helemaal mis. Hij sliep niet meer en huilde de hele dag.

Toen ben ik weer naar de ka geweest met de vraag of het misschien koemelkallergie kon zijn, maar hij zei dat dat vreemd was omdat hij ook niet op de pepti goed reageerde. Hij stelde voor om een 24-uurs PH-meting te laten doen om te kijken of het geen verborgen reflux was. Er kwam nl. altijd voeding bij hem omhoog, zelfs 3 uur na de voeding nog. Daaruit bleek dat hij een ernstige vorm van verborgen reflux heeft. We moesten toen Enfamil AR gaan gebruiken met de medicijnen Zantac en Motilium.

De week erna ging het steeds slechter en slechter, hij kon gewoon de voeding niet verdragen had ik het idee. Maar dat idee had ik al vanaf het begin. Ik ben op eigen houtje toen begonnen met Nutramigen te geven. Na 2 flessen zag ik al verschil! Hij kon opeens lachen en wilde overdag slapen na de fles. Ook was hij veel rustiger. Ik wilde niet meteen te blij zijn, omdat met Pepti dit ook 2 dagen goed ging.

We zijn nu 1 week verder en het gaat steeds beter met mijn zoontje. Hij heeft geen pijn meer en slaapt erg goed. Na 12 weken pijn te hebben gehad kan mijn zoontje eindelijk genieten.

Mijn zoontje zit nu goed in zijn vel en lacht de hele tijd, een vrolijk ventje.

Luister niet alleen naar de kinderartsen, maar ga ook op je eigen gevoel af. Dat heb ik nu wel geleerd. Ik ben blij dat ik deze stap heb gezet en kan nu eindelijk gaan genieten. Gelukkig heb ik een maandje extra verlof gekregen van mijn werkgever!

Groetjes Angelique

#2

Hoi Angelique,

Ik herken veel van wat je schrijft. Mijn dochtertje, inmiddels ook 12 weken, heeft vanaf dag 1 ontzettend veel en hard gehuild. Borstvoeding geven wilde niet, ze nam niet voldoende en kwam zo'n beetje elk uur. Tussendoor veel huilen, hard en hysterisch. Overdag sliep ze dan als de kraamhulp er was, 's nachts was een ramp. Na anderhalve week sukkelen was ik het zat, ik ben toen gaan kolven zodat we tenminste zagen hoeveel ze dronk. Al vanaf het begin gaven we haar 's nachts een flesje friso, omdat ik het dan niet meer trok en moest slapen. Totaal uitgeput was ik.

Het kolven heb ik nog anderhalve week gedaan, maar toen was het dus dubbelop. Eerst een heel gehijs met die fles en vervolgens moest ik nog kolven. Zelfs midden in de nacht, anders was ik 's ochtends drijfnat. Kón ik eindelijk slapen, moest ik kolven.

Na drie weken kon ik niet meer. Ik ben toen naar de huisarts gestapt, omdat ik een reflux vermoedde. Al vanaf het begin moesten we haar 's nachts vaak een keer of drie-vier omkleden omdat ze zich helemaal nat had gespuugd. Verder slikte ze veel weg. De huisarts stuurde ons door naar de kinderarts. Deze vond dat ze maar opgenomen moest worden om ons, ouders, te ontlasten. Hij dacht niet dat haar wat mankeerde. Wij hadden daar dus geen zin in en namen haar weer mee naar huis. Wel met de tip om haar zoveel mogelijk in bed te laten als ze huilde enz. Dat hielp allemaal niks.

Twee weken later was ik helemaal opgebrand. Er moest gewoon wat gebeuren. Op dat moment dacht ik aan koemelkallergie. Dit omdat alle symptomen ernaar wezen. Ik wilde graag Pepti proberen. Wederom naar de huisarts. Deze wilde niks doen zonder overleg met de kinderarts. En... de kinderarts vond dat ze daags erna opgenomen moest worden. Wat hebben wij een vervelende avond gehad. We zaten zo in dubio, wel of niet opnemen. Ze groeide niet goed, dus uiteindelijk besloten we het dan toch maar te doen.

Daags erna is ze opgenomen in het zh. Al na twee dagen zijn ze met Nutrilon AR begonnen, omdat ze reflux heeft!!! (had ik dat niet twee weken eerder al gezegd?!) Verschillende keren hebben we ook gevraagd of het km-allergie kon zijn. Maar dat hadden maar zo weinig kinderen, zei de arts. 90% van de kinderen waarvan ouders dachten aan km-allergie had het niet. Al met al is ze elf dagen in het zh geweest. Ze huilde wel wat minder, maar niet extreem veel minder. Thuis ging het anderhalve week redelijk, daarna ging het alleen maar bergafwaarts. Heel veel huilen, niet te troosten enz. Ze begon te spelen met haar voeding en weigerde zo nu en dan een fles.

Opnieuw moesten we voor controle naar de kinderarts. Deze vond dat we het nog maar even aan moesten kijken. Ik vertelde dat haar ontlasting knetterhard was, ze veel huilde, voeding liet lopen enz. Maar nee, ze wilden nog niet op medicatie of andere voeding over.

Een week later, ze was inmiddels ruim 10 weken oud, belde de wijkverpleegkundige om te vragen hoe het ging ivm het vele huilen. Verteld dat het niet best ging. Ze vroeg of we al wel eens aan km-allergie gedacht hadden. Jawel, maar de artsen willen geen toestemming geven om Pepti te proberen. (je hebt een machtiging nodig om vergoeding te kunnen krijgen) Zij zou het doorgeven aan de consultatiebureau-arts en we mochten met Pepti starten. Eindelijk!!!

Daags erna een pak Nutrilon Pepti gekocht, en de fles ingedikt met nutriton. Een uur na de eerste fles was haar ontlasting weer normaal. Daags erna nam het huilen al af en ze huilt nu nauwelijks meer. Voorheen sliep ze tussen 10 en 20 uur hooguit anderhalf uur, nu slaapt ze er met gemak vijf. De rest van de tijd ligt ze tevreden te spelen.

Vorige week moesten we weer naar de kinderarts. Verteld hoe het gaat op Pepti. Het enige wat ze zei was "mooi, nu maar hopen dat dit het ei van columbus is". Wat hebben we daar nou aan?! Over drie weken hebben we weer een afspraak, maar eerlijk gezegd ben ik er klaar mee. Ik denk niet dat we er nog een keer komen.

Als ouder zijnde moet je zo vechten voor je kind. Ik heb nu al geleerd dat ik zelf best weet wat wel en niet goed is voor haar. Ik baal er zo enorm van dat de artsen weigerden te luisteren. Ik vind het zo sneu voor m'n dochtertje dat ze de eerste tien weken pijn/last heeft gehad.

Aankomende week neem ik contact op met het consultatiebureau om te bespreken hoe ik het nu verder aan moet pakken. Deze voeding werkt in ieder geval stukken beter!   

Groetjes Desiree   

#3

Hoi Angeliqeu,

Ik las je verhaal en het lijkt als 2 druppels water op dat van mijn zoontje

Mijn zoontje is inmiddels 7 en net als bij jou kindje had mijn zoon de zelfde symtomen en kinderarts dacht bij ons ook niet aan een koemelkallergie.

Ik geloofde hem niet ging allerlei voeding proberen net als jij ook als laatst pepti werd het nog erger van.

Toen ben ik Nutramigen gaan proberen en werd gelijk beter ging weer slapen overdag na 2 dagen geen krampen meer en na een week normale ontlasting.

Nu achteraf blijkt dat hij een lactose allergie had want toen hij ouder werd kon hij wel kaas eten maar geen melk drinken.

Toen zei mijn huisarts maar in kaas zit haast geen lactose in daarom kan hij daar wel tegen en niet tegen melk.

Dus daar kwamen we pas achter toen hij 4 was hij is er inmiddels overheen gegroeit en kan gewoon melk producten to zich nemen.

Maar gek genoeg hoeft hij het niet meer.

Gr.van Marjorie.