Joey heeft al vanaf dat hij 1 jaar is geen speen meer beneden, die is voor in bed, en gaat ook nooit de kamer af, evenals zijn knuffeltjes.
Maar sinds een paar weken wil hij het liefst de hele dag met die dingen op de bank zitten! Ik heb nu een afspraak met hem, dat hij 's middags als Jessey gaat slapen een uurtje met speen en knuffels op de bank een filmpje mag kijken, maar hij begint direct na het opstaan al te zeuren, en huilt dikke tranen van verdriet als hij ze niet mee mag nemen naar beneden!
Hoe kan hij nou zo ineens zoveel behoefte hebben aan dat getut? Moet ik hier nou aan toegeven, omdat het misschien een fase is, of gewoon keihard hem elke dag uren laten huilen en die dingen boven laten? Vind het aan de ene kant ook wel zielig… Maar aan de andere kant word zijn spraak er denk ik ook niet beter op als hij zo veel tut!..
Groetjes Anouk