Veel en driftig huilen


#1

Onze Julia is inmiddels 1,5 week oud en huilt nog steeds heel erg veel en driftig. Ze huilt vaak tussen de middag een uur of twee tot drie. 's Middags kunnen we haar vaak rustig houden door haar bij ons te houden en 's avonds huilt ze de hele avond vanaf 17.30 uur tot tussen de 23.00 en 01.00 uur. We hebben inmiddels van alles geprobeerd… Er ligt een shirt van mij in de wagen (waar ze nu nog in slaapt), we houden haar overdag de hele dag bij ons (want alleen liggen wil ze echt niet en gaat ze nog meer van huilen), we laten minimaal 2,5 uur tussen een voeding zitten (ze vraagt constant om eten, maar gaat er vervolgens alleen maar harder van huilen. We hebben haar voor en na een voeding gewogen en ze krijgt genoeg binnen), we hebben haar in een warm badje gedaan om te ontspannen, haar buikje gemasseerd en met de beentjes gefietst (al lijkt het echt niet op krampjes) en gisteren hebben we een Doodoo knuffel gekocht met baarmoedergeluiden. We hebben inmiddels besloten om morgen contact op te nemen met een osteopaat, kijken of die iets voor ons kan doen.

Hebben jullie ervaring met een osteopaat of verder nog suggesties/tips voor ons? We zijn zo stapelgek op haar, maar het huilen wordt je ook echt helemaal gek van…

Groetjes, Sandra



#2

Klinkt erg bekend
alleen had het bij Yuna een oorzaak.
zij had reflux maar dat wisten wij niet en na elke voeding bleef ze huilen.
je hebt dus ook “verborgen” reflux
dan gooien ze het er niet uit maar hebben wel veel last van t zuur dat omhoog komt.
misschien een idee om eens aan te kaarten bij de dokter

en verder ja, ze is natuurlijk nog zoo klein en alles is vreemd en raar en al die indrukken, dat doet ook wat met zo’n kleintje
lastig he als ze nog niks kunnen zeggen.
Succes ermee hoor


#3

Jeetje wat zul je moe zijn zeg!
Als ik het zo lees neig ik toch naar darmkrampjes.
Daar heeft mijn zoontje toen ook zo veel last van gehad, terwijl je het helemaal niet aan hem zag.
wij hebben toen echt van alles geprobeert, warme pittenzak, cinna baby druppels, venkelthee, in badje, op de buik leggen, masseren, speciale speen zoudat hij zijn eten niet zo snel naar binnen schrok. enz enz enz…
en moet zeggen dit alles heeft een goede 3 weken geduurt en toen was het gelukkig over.
misschien kun je hier iets mee?

Groetjes Marianne mama vanRuben


#4

hoi hoi
jeetje wat erg zeg , ik ken het wel hoor , die van mij heeft 10 weken gehuild
en achteraf was het toch die vervelende krampje
het was ook precies over met 12weken
het is altijd super moeilijk om te achterhalen wat het is
maar ik zou als ik jou was gewoon proberen hoor die osteopaat
ik wou dat ik het gedaan had , maar goed ik stelde het elke keer uit,en dan had ze weer een goeie dag , en dan had ik zoiets van laat maar (stom stom stom)
maar goed tuurlijk ben je stapelgek op dat kleine meisje , maar dat huilen gaat door merg en been op den duur hoor
en dan is er echt geen moer aan , zelf ben je nog doodop van de zwangerschap , bevalling , je hebt er nog een rond lopen
het enige wat ik je kan zeggen DOEN DIE OSTEOPAAT en HET GAAT OVER!!!

groetjes Nancy ,mama van Randy 10jr, Damon 7jr en Chloë 5 mnd


#5

Hoi,

Ik heb zelf geen ervaring met een osteopaat, maar een collegaatje van mij wel.
Haar dochter is er toen 2 of 3x geweest en ze herkende haar meisje bijna niet meer terug.
Zij had een zware bevalling en huilde ook ernorm veel, na de behandelingen nog wel huilen, maar in normale proporties, gewoon informeren en eens langs gaan.
Baad het niet dan schaad het ook niet!!

Succes Vanessa mama van Senna.

Lilypie Eerste Verjaardag Ticker


#6

Dank jullie wel voor de reacties. Het voelt alleen al goed om de herkenning te lezen.
We hebben voor donderdagochtend een afspraak kunnen maken bij de osteopaat. Ik hoop echt dat die iets voor Julia kan doen. Als ze dan nu even lekker in de wagen in de tuin ligt te slapen, dan ben ik zo trots op haar. Maar het is net wat jullie zeggen, als ze 's avonds al vijf uur non-stop ligt te huilen, dan ben je het even zoooo zat. Het huilen gaat je door merg en been.
Ik hoop maar dat het snel beter zal gaan.

Groetjes, Sandra



#7

Wauw meis, dit is echt heel heftig voor je. Mijn zoontje heeft 6 weken gehuild. De bevalling was heel lang geweest en hij werd ziek geboren. Dit noemen ze een ‘geboortetrauma’. Is jouw kleintje goed geboren? Dwz zonder kunstverlossing of te lange duur? Dit heeft veel invloed op de baby.
Mijn grote hulp waren de bakerdoeken! Mijn dochter begon ook al wat onrustig en ze kan nog steeds niet zonder de bakerdoek. Het zijn ‘wonderdoeken’. En als ik jou verhaal zo lees, lijken ze voor jouw kleintje ook heel goed. Voel je niet schuldig als je zo’n kleintje inbakert, want dat is juist voor hen de beschermende en beperkte houding zoals ze in de baarmoeder ook zaten.
Als het je iets lijkt, reageer dan, dan kan ik je er nog veel meer over vertellen.


#8

Julia is juist super snel geboren, misschien zit daar ook wel het probleem. Ze is vlak voor ze geboren werd ingedaald en toen na twee persweeën zo’n beetje gelanceerd… Wellicht dat ze daardoor een spier of werveltje (licht) beschadigd heeft, ik weet het ook niet hoor en zit ook maar te gissen. Het valt ons wel op de ze een voorkeurskant heeft en overstrekt.
Onze kraamhulp heeft wel laten zien hoe we met een normale doek kunnen inbakeren, maar vervolgens lees ik weer dat je nooit zonder deskundige hulp mag gaan inbakeren. Hoe heb jij dat aangepakt?

Groetjes, Sandra



#9

Hoe gaat 't nu met je meiske? Ik hoop dat ze al een beetje rust kan vinden, maar nu mijn reaktie op jouw berichtje:

Natuurlijk is een te snelle geboorte voor een kind ook traumatisch, het duurt niet voor niets gewoonlijk urenlang, dan kan het kindje langszaam wennen dat er iets gebeuren gaat. Jouw dochter heeft die tijd niet gehad en kan daar best lichamelijk of geestelijk last van hebben.

Ga inderdaad 'ns langs een osteopaat. Het kan heel goed zijn dat er inderdaad iets niet lekker zit bij haar. Ik ben ook bij een osteopaat geweest, maar bij mijn zoontje was er niets aan de hand en had dus een trauma van de vervelende geboorte overgehouden. Ik durfde daarna gemakkelijker te bakeren omdat ik zeker wist dat er geen pijn was. Ook was ik natuurlijk al diverse malen langs de huisarts geweest, andere voeding geprobeerd, hij is zelfs wederom in het ziekenhuis opgenomen omdat ze een reflux vermoedden. Maar bakeren was bij hem het ‘eureka’. Dus eerst wel het één en ander uitsluiten. Maar 'ns proberen te bakeren (na voldoende informatie) is ook geen misdaad. Misschien ben je er dan meteen uit!

Ik ben bij mijn zoontje destijds op 6 weken begonnen met bakeren, maar ik had er al veel eerder mee moeten beginnen. Hij huilde ook continue, net als jouw meiske. Bakeren bracht uitkomst. Hij verzette zich wel flink, maar na een kwartiertje huilen, ging 'ie wel slapen. Na zo’n drie-kwartier werd 'ie dan wakker, huilde weer even, maar ging daarna nog een klein uurtje verder. Het resultaat: een gezellig, uitgerust kind!
Ik vond 't best moeilijk, omdat voor je eigen gevoel je je kind beperkt in z’n vrijheid, maar voor het kindje is 't juist een veilig gevoel. Het zat in jouw buik ook zo heerlijk veilig opgerold!
Ik begon met een katoenen luier, maar later heeft mijn moeder een flanellen doek van 1mx1m gemaak en daarmee werkte het perfect. Nu heb ik bij m’n dochter de Pacco-doek ontdekt en die is fantastich.
Kijk ook 'ns op de Pacco-site: www.pacco.nl Hierop kun je nog meer informatie krijgen over het bakeren. Het is het proberen waard hoor, zeker nu ze nog zo klein is. Als je die informatie leest, ben je voldoende geïnformeerd, vind ik.
Ik hoor wel of je het iets vindt.


#10

hee sandra!!
hoe gaat het nou met julia???
ben ook erg benieuwd hoe het bij de osteopaat is geweest??
daar kon je toch vandaag terecht??
ben benieuwd?
wat een vragen he hihi

groetjes Nancy ,mama van Randy 10jr, Damon 7jr en Chloë 5 mnd


#11

Ben zo benieuwd hoe 't nu met je kleintje gaat!
Hoop goed.


#12

We zijn gisteren bij de osteopaat geweest en hij denkt Julia goed te kunnen behandelen. Er zit iets niet helemaal goed bij de bewegelijkheid van de schedel (waarschijnlijk door de snelle bevalling), daardoor heeft ze versterkte spierspanning aan 1 zijde van de nek en bij het heiligbeen. Daardoor zit ze weer niet lekker in haar vel, heeft een asymetrische houding en krijgt last van buikpijn. Met twee tot drie behandelingen zou het over moeten zijn. We zien nu al verbetering! Ze heeft gisteren voor het eerst 2,5 uur overdag geslapen! Ook heeft ze een goede avond en nacht gehad. Ze komt elke drie uur voor een voeding, maar gaat daarna wel weer slapen. Vandaag heeft ze wel weer ruim twee uur non-stop gehuild, maar daarna is ze toch weer een paar uur gaan slapen. Dat is al een hele verbetering! Ik hoop echt dat dit helpt! Volgende week donderdag moet ze voor de tweede behandeling.
Ik zit er zelf echt een beetje doorheen, ik heb de afgelopen twee weken zo veel slaaptekort opgebouwd. Als ze het dan nu beter doet, dan kunnen die paar uurtjes huilen mij toch nog heel erg opbreken. Maar goed, ik wil niet zeuren. Het is zielig voor Julia en voor mij gaat het wel weer over…

Ik houd jullie op de hoogte!

Groetjes, Sandra



#13

jee meid wat zielig .hoop dat het goed komt met julia .en dat jij ook weer je rust krijgt .heel veel beterschap en sterkte

groetjes marielle mama van tanja

<img src=“http://by.lilypie.com/tuLOp2.png”" border=0>


#14

ik weet er alles van!! en leef met je mee
hoop dat die behandelingen helpen
en je mag je rot voelen hoor , het valt ook niet mee een huilend kind
en wij zijn er hier voor om lekker tegen aan te zeuren
heerlijk gewoon doen , we begrijpen het
sterkte

groetjes Nancy ,mama van Randy 10jr, Damon 7jr en Chloë 5 mnd


#15

Fijn dat de osteopaat iets voor d’r kan doen! Ze huilen nooit voor niets he!
Maar zorg, zo mogenlijk, een beetje voor jezelf!
Ik weet nog heel goed dat ik in de huilperiode van mijn zoontje zei:
'als 't met hem eenmaal weer goed gaat, komt ‘t met mij ook wel goed’.
Maar niets was minder waar; hij stopte met huilen en ik storte finaal in.
Dus meis, kijk uit dat je er niet aan onderdoor gaat. Probeer iemand even in te schakelen dat je even flink kan bijslapen, want als je meiske straks weer lekker in d’r vel zit, zit jij er doorheen en dat zou toch echt zonde zijn! Voorzichtig zijn hoor!
Sterkte verder!


#16

Bedankt voor jullie lieve reacties!
Met Julia is het iedere dag beter gegaan, we herkennen haar niet meer terug. We merken wel dat het nog niet helemaal over is, maar het gaat echt al zo veel beter.
Bij mij kwam inderdaad de vermoeidheid eruit toen Julia beter ging. Gelukkig heb ik de afgelopen dagen redelijk goed kunnen slapen. Het valt niet mee om iedere 3 uur gewekt te worden, maar alles bij elkaar heb ik nu toch redelijk wat uurtjes kunnen maken.

Groetjes, Sandra