Afgelopen dinsdag zijn we terug gekomen van onze vakantie in Italië. Voor dat we op vakantie gingen 2,5 week geleden had Marijn al moeite om naar bed te gaan, hij was bang dat we weggingen en wilde niet slapen, was niet moe ed. echt verlatingsangst. Op de camping klaagde hij over oorpijn en hij had koorts dus de volgende dag (maandag) naar de dokter op de camping. Hij constateerde een oor en-of keelontsteking (taal is dan wel een obstakel) Hij kreeg een AB en oordruppen. Nadat ik de oordruppen zijn oren had gedaan begon hij te echt ontroostbaar te huilen van de pijn. Ik ben met hem op bed gaan liggen om hem te troosten en na 10 minuten is hij in slaap gevallen en heeft een uur geslapen de ergste pijn was over gelukkig. Heb daarna de druppen niet meer gegeven. Het eten ging de rest van week steeds slechter en Marijn werd minder actief en wilde het liefst op schoot zitten of viel in slaap, drinken deed hij wel. Dit is het tegenovergestelde van hoe hij anders is. Zwemmen vond hij voor 2 uurtjes nog wel leuk gelukkig. Vrijdag zijn we weer naar dokter gegaan zijn oren en keel waren bijna weer goed we moesten nog 2 dagen met de kuur verder. Dinsdags was het nog steeds niet beterder en Marijn begon er ook bij te hoesten en de nachten waren ook niet altijd even gezellig. We zijn toen naar eerste hulp gegaan bij het zkh. We werden doorverwezen naar KA (schijnt normaal te zijn in Italie). We hebben ons verhaal gedaan en ze heeft oren-keel bekeken en deze zagen er gelukkig goed uit. Ze heeft ook naar zijn longen geluisterd omdat hij zoveel hoeste en wij toch een kraakje hoorden maar zijn longen waren ook schoon. Maar omdat hij niet at en lusteloos was kregen we zakjes ors mee. Vrijdags nog steeds hetzelfde verhaal en we wilden eigenlijk een paar dagen eerder naar huis maar vrijdag trok Marijn zijn buik iedere keer ver in en ademde snel en daarom toch maar weer een zkh bezoek. Hij was vanaf vandaag wel weer wat levendiger. De arts hoorde iets in zijn longen maar kan het niet echt thuis brengen dus daarom wilde ze een longfoto en een bloedafname. Marijn heeft zich keurig gedragen TOPPER zelfs met de foto bleef hij stil liggen. Uitslag van het bloed was goed alleen in zijn linker longen zagen ze iets zitten. Dit was een bacterie of virus maar dat konden ze niet achterhalen. We kregen een gelukkig kuurtje mee. We waren bang dat hij moest blijven want het bloedprikken deden ze met een infuusnaald en deze lieten ze zitten uit voorzorg. Trouwens de dokter in het zkh konden redelijk Engels en deze communicatie liep een stuk beter als bij de HA.
De dagen erna begon hij weer meer te eten en gelukkig ook te spelen met andere kinderen.
Vandaag ben ik naar onze eigen HA gegaan omdat ik voor de zekerheid wilde weten of zijn longen schoon waren en voor controle. Zijn longen waren nog niet schoon. Als de kuur op is moeten we weer komen. Gelukkig heeft onze HA in Italie gewoond en kon alle informatie lezen die we mee hadden gekregen.
Al met al een heel verhaal maar desondanks hebben we toch een leuke vakantie gehad. We hebben Marijn vaak gevraagd of hij naar huis wilde maar nee hij vond het geweldig op de camping en vond het ook niet leuk dat de vakantie erop zat.
Gewijzigd door - pranger7 op 10 Aug 2011 22:36:03
