mijn dochterje van 1 jaar en 10 maanden slaapt nog steeds met een speen.
ze krijgt haar speen alleen in bed, en dit weet ze helaas ook. zodra ik haar in haar bedje legt vraagt ze o m haar knuffels, en direct daarna om haar speen.
als ik haar speen niet direct geen begint ze met krijsen.
nu zou ik graag willen dat ze zonder speen gaat slapen, maar weet niet zo goed hoe ik dit het beste aan kan pakken
heeft iemand er ervaring mee, en wat tips voor mij?
Van de speen af
Ik denk dat als je onder ‘speen’ gaat zoeken hier op t forum dat er best wat tips te vinden zijn…
onze oudste heeft m ook nog hoor… net ls bij jou in bed.
Wat ik wel al eens gelezen heb van anderen, is dat als ze de 2 jaar gepasseerd zijn, dat je dan makkelijk met je kindje erover kan praten. Dat je dan kunt afspreken dat ie weg is.
Of bij middagslaapje weglaten om te beginnen.
Wat ik ook wel eens lees is… gewoon doorzetten. klinkt heel vervelend, maar met een dag of 3 huilen ist afgelopen en slapen ze zonder (dacht ik…).
Zelf zeg ik nu al vaak tegen de oudste dat t voor baby’s is… maar of ze dat besef al heeft??
we waren al bezig met afbouwen. ze sliep overdag zonder, maar toen heeft ze 2 dagen in het ziekenhuis gelegen en vanaf dat moment wil ze niet meer zonder.
op het kdv, en bij 1 oppas slaapt ze wel zonder overdag voor de rest niet
Erik is pas sinds enkele maanden van de speen af 's nachts, hij gaf toen zelf aan niet meer te willen en het was in één keer klaar. Het beste is (wat ik heb gehoord) is om vanaf 3 jaar te zorgen dat ze ervan af zijn, omdat als je voor die tijd stopt de kans heel groot is dat ze (door de zuigbehoefte die ze dan nog hebben) de duim gaan gebruiken. En dan ben je nog verder van huis, want leer dat maar eens af. Dus ik zeg: heb geen haast.
Groetjes,
M
“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”
Onze oudste was ook 1 jaar en een paar maand toen ik er klaar mee was. Ze had idd alleen de speen in bed. Op een middag haalde ik haar van bed en we waren wel vaker aan het stoeien met die speen. Dan verstopte ik hem. Maar al snel was ze klaar met dit spelletje en “zeurde” er weer om.
Maar deze keer niet. Ze riep, nu is peen weg. En toen was het klaar. Ze heeft nog 1x gevraagd om haar speen. Maar die was weg. Daar had ze vrede mee.
En nu hopen dat onze jongste ook zo makkelijk van haar speen afkomt?!
Echt tips heb ik dus niet, volgens mij is wel een boekje over, net als met zindelijkheid is er ook zo’n boekje om van de speen af te komen.
Deze is in ieder geval verkrijgbaar bij de Prenetal.
Hoi,
Net als bij MissT kauwde ook onze zoon zijn speen kapot. Toen hij net 2 was is hij ervan afgegaan.
Hij kwam er zelf mee kijk mama wat vies, speen zat vol met speeksel…
Toen heb ik hem zelf de speen weg laten gooien, en hij was heel trots dat hij zelf zijn speen weg had gegooid. Hij heeft het er een paar dagen over gehad toen hij naar bed ging. Toen vroegen wij waar zijn speentje was en hij zei in de "bahbak"
dat is vanzelf minder geworden, wel had ik in mijn nachtkastje nog een reserve speentje voor als het echt mis zou gaan maar deze hebben we nooit nodig gehad.
Succes!
Liefs,
Chirley
Morgan is er met 3 resoluut mee gestopt. Iedereen gaf aan dat we met 3 moesten stoppen maar omdat we toen 1 trouwde, 2 zij jarig was en ze 3 een nieuwe kamer kreeg hebben we daar geen gehoor aan gegeven. In december kreeg ze een klap op der lip op het kdv en de speen deed pijn. Vanaf dat moment niet meer ingedaan. Ik wil niet zeggen dat je je dochter een dikke lip moet slaan hoor maar dat er vanzelf een moment komt dat het klaar is. En is dat niet nu nou ja is dat niet nu.
Groetjes,
Michèle
<img src=“http://www.magicalkingdoms.com/timers/tickers/ou7voetefgsaxlxd.png”" border=0>
Hier een kindje van anderhalf met speen! Maar, alleen als hij op bed gaat
Ik heb er ook geen moeite mee hoor. Zolang dat ding boven in zijn bedje blijft, en niet mee naar beneden word genomen, laat ik het ook zo.
Onze dochter gebruikt haar duim… en onze zoon dus zijn speen… prima toch?
Waarom vind je dat je dochter zonder speen moet gaan slapen eigenlijk?
Groetjes Manderijn.
quote:
Morgan is er met 3 resoluut mee gestopt. Iedereen gaf aan dat we met 3 moesten stoppen maar omdat we toen 1 trouwde, 2 zij jarig was en ze 3 een nieuwe kamer kreeg hebben we daar geen gehoor aan gegeven. In december kreeg ze een klap op der lip op het kdv en de speen deed pijn. Vanaf dat moment niet meer ingedaan. Ik wil niet zeggen dat je je dochter een dikke lip moet slaan hoor maar dat er vanzelf een moment komt dat het klaar is. En is dat niet nu nou ja is dat niet nu.Groetjes,
Michèle
<img src=“http://www.magicalkingdoms.com/timers/tickers/ou7voetefgsaxlxd.png”" border=0>
Helemaal mee eens. Erik gaf het ook zelf aan en ineens was het klaar. Net als met zindelijk worden bijvoorbeeld. Hij laat zich tot niets dwingen
Groetjes,
M
“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”
Zuigbehoefte is er na een paar maanden al niet meer hoor.
Dan is een tutje puur gewenning.
Hier zijn we er vlak voor haar 2e verjaardag mee gestopt.
1 Was kapot en hadden we weggegooid.
En haar verteld dat als de 2e ook stuk was, die ook weg moest.
Ze kwam er zelf mee aan dat haar tutje kapot was en dat ie weg moest.
Ze heeft er nooit naar gevraagd en slaapt nu 3 weken zonder.
Voor meidenkleding (vanaf 62) en jongenskleding (vanaf 56) http://verkopers.marktplaats.nl/3924486
quote:
Zuigbehoefte is er na een paar maanden al niet meer hoor. Dan is een tutje puur gewenning.
Voor meidenkleding (vanaf 62) en jongenskleding (vanaf 56) http://verkopers.marktplaats.nl/3924486
Uit onderzoek is blijkbaar gebleken dat de zuigbehoefte pas volledig weg is na het 3e jaar. En dan kan te vroeg stoppen met de speen dus duimen in de hand werken. Dat las ik ook pas nadat Erik van de speen af was hoor, dus het was niet zo dat we daarom die speen erin hielden. Maar ik had wel duidelijk dat Erik een jochie is dat zelf prima aangeeft wanneer hij ergens aan toe is en ik vond het allemaal niet zo’n probleem…
Groetjes,
M
“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”