Update my life

#1

Zo dames, ik ben nog steeds niet helemaal bijgelezen, maar dat gaat ook niet zo maar.
Dus nu toch maar even onze 3 maanden in vogelvlucht.
Sanne is redelijk gegroeid. Ons propje is nog maar 73 cm. Ze zit dus echt aan de onderkant van de groeilijn. Ze loopt bijna los. Ze kan wel heel goed lopen maar ze durft gewoon niet. Soms staat ze gewoon op (zonder hulp van atributen of ons) en loopt een paar stapjes. Ik ben nu aan het verzinnen hoe ik haar het vertrouwen kan geven. Haar woordenschat is ook aan het groeien. Ze kan al het volgende zeggen: Aaai, pappa, mamma, paat (paard), nee, ja, oen (groene plant), hai en daai, dank en asj, Rapapa (film van ome willem). Kei leuk dus.
We zijn heel veel weggeweest. een vriend van ons heeft een stuk grond in belgie met een huis en een caravan erop. Het is daar vreselijk rustig en dat kan ik soms wel goed gebruiken. Verder zijn we net terug van een weekend Zandvoort met mijn broer en schoonzusje. Dat was ook genieten. Op dit moment heb ik 2 banen dus kan ik dat wel gebruiken. Mijn paardje is toevallig dit weekend afgemaakt en dat is wel even vervelend maar tja, that’s life.

Heel snel tot ziens,

Liefs Kristel

Gewijzigd door - Kristel Verstegen op 21 Sep 2004 10:59:01

#2

Hè Kristel, wat vervelend van je paard joh! Bah, lijkt me niet leuk hoor. Sterkte daarmee!

En wat fijn dat Sanne al loopt zeg! Dat vertrouwen krijgt ze echt wel en ze is nog best jong. Komt allemaal wel goed.

Ik vind het (alweer, blijf het schijnbaar zeggen, haha!) hartstikke gezellig dat je weer terug bent.

Maarre…TWEE banen??? Pfffffffffffff…kan me voorstellen dat je dat weekendje Zandvoort dan nodig had ja!

Liefs,

Groetjes, mamma van Stephan

#3

Tja Bianca,
Mijn ouders zijn toch uit elkaar.
Ik werk voor het bedrijf dat van allebei mijn ouders was, maar dat ging natuurlijk niet meer.
Nu gaat mijn moeder het oude bedrijf overnemen en mijn vader begint een ander bedrijf. Hij heeft mij gevraagd om te helpen en dat doe ik nu dus. Het valt allemaal wel mee hoor. Mijn echte baan is voor 20 uur en voor mijn vader 10 uur. Het verdient lekker en ik kan voor mijn vader thuis werken. En zelf indelen.
Ik vond het trouwens vreselijk leuk dat je me mailde. En toen ik dat las (ik had mijn mail al heel lang niet meer opgehaald) ben ik meteen teruggekomen.
Ben jij trouwens helemaal beter?

Liefs Kristel

#4

Hoi Kristel,

Da’s wel erg prettig, dat je die 10 uur voor je vader gewoon lekker thuis kan werken (en zelf indelen).

Zo ben ik al heeeeeeeeel lang op zoek naar thuiswerk en dacht ik “het” gevonden te hebben. Klonk allemaal erg serieus, hoefde niks te betalen (nou, dat is al heel wat want tegenwoordig willen ze eerst minstens 20 euro zien voor een gids ofzo) en ik zou dan elke maand een mail krijgen met vacatures waarop ik dan telefonisch kon reageren.
Nou, ik denk dat ik maar eens ga bellen want we zijn nu volgens mij een maand verder en ik heb nooit meer wat gehoord. O ja, de telefoongesprekken kosten wel geld (tsja…).

Maar goed, verder ben ik beter.
Ik had eerst dus die vreselijk heftige keelontsteking en daarna die plekken op mijn been (ontstekingen van binnenuit).
Heb 6 peniciline kuren achter elkaar gehad en eindelijk kon ik daarna bij de internist terecht.
Maar ja, toen was het al bijna over (was ondertussen al bijna 2 maanden verder!!!)
Maar in die tijd dat ik het had was mijn bloed dus niet goed en voelde ik me lichamelijk behoorlijk ziek. En erg moe. Beetje alsof je constant de griep hebt enzo.
We zijn nu een aantal maanden verder en mijn bloed is nog uitgebreid getest door de internist.
Tevens een hartfilmpje, urine controle en een longfoto gehad.
Bloed is inmiddels goed.
Zijn conclusie is dat ik een streptokokbacterie heb gehad (veroorzaakt door de keelontsteking, net als 5 jaar geleden) maar dat mijn lichaam érg heftig reageerd op die bacterie.
Dat is dus je auto imuum systeem wat dan niet goed werkt.
De eerst volgende keer dat ik dit weer heb moet ik dezelfde dag nog naar de internist toe. Om er eens op tijd bij te zijn. Hij heeft dat ook in mijn dossier gezet.
Dus eh…dat was het.
O nee, nog niet helemaal.
Ik loop nu bij een longarts.
Heb het eerste onderzoek nu gehad en dat was perfect!
Nog twee onderzoeken te gaan maar daar verwacht de longarts weinig van.
En dan klaar!

Nou, ik ga ff een faktuur maken en dan moet Stephan zo alweer van school gehaald worden (tijd vliegt hier, bij jou ook?)

Jemig, nou heb ik het bijna alleen maar over mijzelf gehad
Kwam ook een beetje omdat je vroeg of ik al weer beter was.
Maar ja, ik had natuurlijk ook gewoon “Ja” kunnen neerzetten i.p.v. dat hele verhaal.
Hmmmmmm…

Liefs,

Groetjes, mamma van Stephan

#5

Nee joh, vind ik juist leuk.
Maar wat is er dus veel gebeurt met je.
Ik ben blij dat het al veel beter met je gaat. Je zat toen zoc in over je vakantie in Amerika.

Liefs Kristel

#6

Ja inderdaad.
Gelukkig is die vakantie doorgegaan en gelukkig had ik extra peniciline mee!!! Want ik was er net twee dagen toen ik in alle hevigheid weer een lading ontstekingen erbij kreeg.
Ik hoop dat het nu weer minstens 5 jaar weg blijft

Groetjes, mamma van Stephan