Afgelopen maandag heeft Daan weer een nieuwe behandeling gekregen voor zijn rug ( dit na eerst weer een heleboel onderzoeken ). Dit keer hebben ze in het SI gewricht een spuit gezet, voorheen was dat er net naast. Ze hebben ontstekingsremmers en pijnstillers ingespoten en die hebben even tijd nodig om hun werk te gaan doen. Bij de vorige behandelingen merkte hij helemaal niks, behalve dat het de eerste dagen erna nog meer geirriteerd was. Dit keer zei ie na 2 dagen al dat de pijn aan het veranderen was en dat het schommelde op en af. Na 6 weken a 3 maanden moet je merkbaar effect gaan voelen bij deze behandeling, maar nu is er voor het eerst in 1,5 jaar in ieder geval al een reactie op een behandeling te voelen voor hem en dat doet ons hoopvol stemmen. Wel is ie erg moe, maar dat lijkt me logisch na die medicijnen weer en het feit dat zijn rug na1,5 jaar vast zitten en er nu ineens verandering komt. We zijn dus erg hoopvol en stieku stel ik me weer voor hoe het lekker is als we weer alles kunnen, niet alles van mij afhangt en Daan weer lekker aan het werk kan zodat we niet meer zo afhankelijk zijn van allemaal ziekteregeltjes en toestanden.