De titel zegt het al een beetje, Bo was gisteren aan het uitproberen. De grapjas, heb eigenljk best moeten lachen!! hahahahaha
Als eerste Bo weet heel goed wat het woordje Sorry in houdt, en hij kan het ook uitspreken. Bv, als we aan het stoeien zijn, en bo trekt bv aan mijn haren en ik zeg auw, dan loopt hij om me heen zodat hij mij aan kan kijken, en zegt uitzichzelf “rorry mama”.
Dus vanuit die gedachte vind ik, dat als hij een ander kindje bewust slaat, duwt etc, hij tegen dat kindje sorry mag zeggen
Gisteren was ik bij iemand op bezoek met een dochtertje van 18 maanden. Bo wilde speelgoed hebben die zij vast had, en hij duwde haar dus aan de kant met zijn handen, want ja, hij wilde dat speelgoed. Mama zag dit dus, en ik pakte Bo op, en zei dat hij dit niet mocht en daarom op de gang moest. Bo dus op de gang gezet. Nou trappen tegen de deur, huilen met tranen, schreeuwen, alles kwam aan de orde. Na een minuut of twee hem er vanaf gehaald, gevraagd of hij het niet nog weer zou doen, nee zou het niet weer doen. Dus ik zei, kom dan gaan we sorry tegen het meisje zeggen, bo gaat mee, en ik zeg tegen hem, zeg maar sorry. Nee, zegtr hij , en wil zo weer het meisje weg duwen!!! Dus Bo weer op de gang.
Nou om een lang verhaal kort te maken. Ik heb hem dus uiteindelijk bijna een uur lang achter elkaar op de gang moeten zetten voordat hij sorry zei!!! Echteen volhoudertje, had dit nog niet eerder mee gemaakt zeg!!!
Gisterenavond aten we bij mijn ouders, en hij wilde vanaf het eerste moment geen eten, maar wel vla. Daar riep hij ook om. Nu ben ik normaal gesproken heel erg van: toetje krijgt hij altijd, om de redenen die laatst in een andere topic werden genoemd, maar…ik had nu zoiets van, maar dat is de bedoeling niet, ik had echt het idee, dat hij dacht, ik kan welop vla leven, dus gewoon eten hoef ik niet meer. Dus gezegd tegen hem dat hij 1 hapje moest eten, en dan kreeg hij vla. WIlde hij dus niet!!!
Ik heb hem niet gedwongen, hij moest zelf de lepel pakken maar hij wilde niet. Dus wij met z’n allen vla eten, en nog wilde hij niet dat ene hapje eten zodat hij vla kon krijgen, nee hij wilde ALLLEEN vla!!
Dus tafel afgeruimd, en hij hartverscheurend huilen joh, echt ging door merg en been, het leek net als of hij het niet begreep waarom hij geen vla kreeg, dus ik voelde me eigenlijk al onwijs schuldig, en dacht, heb ik het dan toch te ver doorgevoerd? Maar toen vroegen we hem toen hij eenmaal rustig was, gaat bo nu dat ene hapje eten? Ja, en hij at hem op!!! Zelfs hapje nummer 2!! En toen wou hij ook niet meer, maar dat hoefde ook niet,w ant hij had immers dat hapje al op!!! Hij heeft dus zijn welverdiende bakje vla gekregen en alles was weer goed, maar heb nog wel mijn twijfels of hij nog niet te jong is om het eten op die manier aan te pakken. Maar goed, hij had dus een uitprobeer dag, en kon er gelukkig wel om lachen, maar…pffff peuter puberteit he, en een volhoudertje!!! hahahahaha
liefs woezel
