Hoi Renate,
Ik kan me best wel voorstellen hoe het nu voor je is.
Zelf heb ik ook een tweeling (2 meiden van nu ruim 2 jaar) en mijn vriend is ook veel van huis. Maar wel vaker thuis dan jouw man.
Je bent echt geen zeur als je zegt dat je het zwaar vind. Ik vind het alleen maar knap dat je dit toegeeft (ik heb dit tot een paar maanden terug altijd ontkent en ‘pluk daar nu de vruchten van’)
Sylvana heeft hier wel eens moeilijk gedaan met slapen. Dus ik kan me goed voorstellen hoe je je in die situatie voeld.
Ik liet wel eens het licht op de overloop aan, dan kon ze tenminste iets zien als ze wakker werd en was dan minder paniekerig.
Als je altijd hetzelfde doet voordat ze gaan slapen/in bed worden gelegd, doe dat dan eens met haar als ze wakker is geworden en wat rustiger is. Dan zal ze begrijpen dat ze nu ook weer moet slapen.
Je kunt misschien ook een rustig muziekje opzetten als ze wakker is geworden, dan heeft ze wat afleiding en het werkt gelijk rustgevend.
Mijn geluk was/is, dat als Jacqueline wakker word doordat ik de slaapkamer oploop of wakker word van Silvana, zij al weer gauw uit zichzelf gaat slapen. Zo niet dan krijgt ze een aai over de bol, zeg ik dat ze moet gaan slapen en dan doet ze dat meestal ook wel.
Als je erg bang bent dat Dyon wakker word van Danica en hij moeilijk gaat doen, leg hem dan op een andere kamer. Dan krijgt hij alles veel minder mee.
En driftbuien; probeer daar zo snel mogelijk een komaf aan te maken. Alweer Silvana die dit ook deed (weet alleen niet meer hoe oud ze precies was, maar volgens mij wel ouder) ik negeerde haar dan en ging lekker met Jacqueline spelen, als ze aan de gang bleef, leidde ik haar af met een speeltje, zodra ze aandacht voor het speeltje had kreeg ze die.
Probeer consiquent te zijn, hoe moeilijk dat ook is!
Wat ik je echt wil aanraden is om de kinderen minimaal 1x per week voor een paar uurtjes bij familie of vrienden onder te brengen, zodat jij even echte rust hebt en echt iets voor jezelf kunt gaan doen. Dit is heel belangrijk wil je het (in de meeste gevallen) in je uppie trekken. Dan kun je even opladen en afschakelen van de kids. Even geen hapjes, geen luiers, geen gehuil ect…en daar moet je dan met volle teugen van genieten! Het is niet egoistisch om dat te doen, als jij je goed voeld, kun je ook beter voor de kinderen zorgen!
Je moet je echt niet schamen om hulp te vragen…en nee, jij weet niet waar je vooraf aan begonnen bent! Niemand die zijn/haar eerste kind krijgt weet waar hij/zij aan begint. En jij had het geluk 2 tegelijk te krijgen, en dan kun je al helemaal niet weten waar je aan begonnen bent!
Probeer de rest voor jezelf zo makkelijk mogelijk te maken, want je krijgt nu eenmaal niet alles gedaan! Stofzuig maar eens een dag niet, draai dat wasje maar eens een dag later, kijk maar eens tv terwijl er nog een laagje stof op zit, koop van die diepvriespakjes groentemix (incl aardappels) van de Iglo, naast een lapje vlees hoef je die maar in een wok op te warmen en je bent binnen 7min klaar met je eten of maak eten voor 2 dagen, heb je de dag erna vrij van koken bespaard weer wat tijd en moeite…helaas is dit in veel gevallen het leven van een tweelingmoeder; je moet op sommige gebieden echt makkelijker worden! En meestal is dat het huishouden.
<img src=“http://lilypie.com/pic/090607/Aj9q.jpg” alt=“Lilypie 6 - 18 Pic” width=“100” height=“80” " border=0>
