Tweede

#1

hoi meiden.
Ik heb een dochter van 2 en vier maanden. Lekker pittig ding en op de dagen en mijn onzekerheden na, is het volop genieten.
Met name voor haar zou ik graag een tweede willen. Mijn man staat niet te springen en ik twijfel omdat ik niet heel sterk van lijf ben ( snel moe en ziek). Maar het kriebelt wel heel erg, zie wel veel beren maar ook veel moois.
Nu is het krijgen van een kind voor iedereen een wonder maar bij ons gaat het niet makkelijk, dus we zouden er echt echt echt voor moeten gaan.
Wat is jullie ervaring met een tweede, en mocht het bij eentje blijven, is dat nadeling…ervaringen gevraagd dus.

#2

Ja moeilijk meid. Ik vind dat je er allebei wel volledig achter moet staan wanneer je voor een tweede gaat. Een kindje is een hele verantwoordelijkheid en daarnaast, zoals je zelf ook aangeeft, soms best pittig. En je moet het wel met z’n 2-en doen.

Ik ben zelf 2,5 maand geleden bevallen van een 2de. Wij wilde heel graag allebei nog een kindje. En zijn dan ook enorm blij dat het we wederom een gezond kindje op de wereld hebben kunnen zetten.
Wat je vaak hoort dat je een 2de er wel even bij doet, daar ben ik het niet helemaal mee eens. De nieuwe baby vraagt ook weer een hoop aandacht en structuur en kan niet altijd mee in het ritme wat je andere kindje.
Maar goed ik sta net in het begin natuurlijk en alles is ook afhankelijk van het karakter van je kindje en hoe je er zelf in staat.
En aan de andere kant nadat je allemaal aan elkaar gewend bent weet je niet beter en is het met 2 kids ook heel goed te doen (maar dat kunnen de meiden met kindjes die iets ouder zijn wel vertellen, ik denk dat er niemand bij is die “spijt” heeft van de keuze om voor een 2de te gaan).

Maar goed de beslissing is echt iets wat jullie zelf moeten doen en ik denk dat je dit alleen moet doen als je er dus allebei volledig achterstaat en je moet het niet doen voor je dochter. Want niemand zegt dat zij een leuker leventje heeft als er nog een broertje of zusje bijkomt.

<img src=“http://lb3f.lilypie.com/jXGZp1.png”" border=0>

<img src=“http://lb1f.lilypie.com/jNljp2.png”" border=0>

#3

Net wat Saro ook al zegt vind ik dat je beiden volledig achter de keus moet staan. Dat is het aller, allerbelangrijkst.
Daarnaast vind ik ook dat je deze keus absoluut niet voor je dochter moet maken.
Het is echt jouw en je man jullie beslissing en hier staat je dochter volledig buiten.
Ze zal genoeg vriend(innet)jes krijgen zodra ze naar de PSZ of naar school gaat.

Groetjes Hanna, trotse mama van Sylvie

#4

Phoe, lastig om wat op te zeggen!
Want je hebt moeders die een tweede niet als extra druk ervaren, en moeders die vinden dat er toch heel wat extra bij komt. Dus lastig!

Ik ben moeder van 2, en als ik nu zie hoe ze met elkaar om gaan, hebben ze echt wat aan elkaar, en dat is natuurlijk hartstikke leuk! Het is alleen niet een reden om 2 kinderen te hebben. Vind het echt heel lastig om er wat over te zeggen!

Manderijn

#5

Morgan is ongeveer net zo oud als jou dochter en wij denken ook nog na over een tweede. Ik heb diabetes dus mag niet zo even zwanger worden. Ook door die ziekte ben ik sneller moe en kan ik complicaties krijgen, door een zwamngerschap kan dat sneller. Wij gaan na de bruiloft eerst advies inwinnen wat mogelijk is en wat de risico’s zijn en dan moeten we zelf nog beslissen. Wij hebben al besloten dat als het afgeraden wordt wij blij en gezegend zijn met een mooie dochter en dat we het daar dan bij laten. Ik ben liever een hele moeder voor een dan een halve voor 2.

Groetjes,

Michèle

#6

Volgens ook heel persoonlijk zoiets. Ik ben nu hoogzwanger van ons tweede kindje. Dus hoe het zal zijn weet ik voor nu ook nog niet. Binnen nu en een paar weken kan ik het je vertellen! Onze keuze voor een tweede was heel bewust en de achterliggende gedachte is wel dat ik niet wil dat ons zoontje alleen opgroeit. Maar ieder neemt zo’n besluit voor zich. Ik moet wel zeggen dat ik de zwangerschap nu wat zwaarder vind dan de eerste keer, maar dat is meer omdat je nu meer te doen hebt en niet zomaar even kunt gaan liggen. Wij kijken hier uit naar ons tweede en aangzien onze oudste nog maar 1 1/2 is zullen we zo weer in het baby ritme zitten. Dat zijn we nog niet vergeten. Succes met het maken van keuze, maar je moet idd wel met twee zijn.

Lilypie - Personal pictureLilypie First Birthday tickers

#7

Oh wat moeilijk meis… Ik snap jou gevoelens ook wel heel goed… Dat heb ik nl met een 3e en manlief helemaal nog niet …

Hier vind ik het super genieten met die 2 … maar vind altijd het 1e levensjaar van een kindje erg pittig. Bedoel eigenlijk het eerste half jaar… dan ken je hem/haar niet goed, je moet je ritme weer vinden etc etc. Maar verder … GEWELDIG!

Hier is Jurian volgende maand 3 en dan hoopt Levi 1 jaar te worden er zit dus 2 jaar tussen die boeven … nou de liefde spettert eraf maar de vonken soms ook hoor…


#8
quote:
Hier vind ik het super genieten met die 2 ... maar vind altijd het 1e levensjaar van een kindje erg pittig. Bedoel eigenlijk het eerste half jaar... dan ken je hem/haar niet goed, je moet je ritme weer vinden etc etc. Maar verder ... GEWELDIG!


Het komt dus echt goed miniboy, haha. Dat geeft me hoop, haha.
Nee hoor ik weet dat het allemaal weer makkelijker gaat worden, merk dat het nu allemaal al iets beter gaat.

<img src=“http://lb3f.lilypie.com/jXGZp1.png”" border=0>

<img src=“http://lb1f.lilypie.com/jNljp2.png”" border=0>

#9

Tuurlijk… nog even en je knuffelt morgan helemaal plat zo’n lief meiske is het dan


#10

@saro; die eerste babymaanden vond ik ook pittiger dan nu zo’n babydreumes!
En eerlijk waar; als ze samen zijn heb ik er minder werk van dan wanneer ik er 1 thuis heb. Bijvoorbeeld als de oudste naar de peuters is, dan is de jongste erg moeilijk te vermaken

Manderijn

#11

Hoi ,
hier een mama met 2 jongens waarvan 1 van 5.5 en 1 van 3 jaar en 9 mnd
Hier zaten ze dus kort op elkaar,
een bewuste keuze toen ik zwanger was van de oudste was ik al 32.
Ik ben zelf enig kind, en wilde graag een broertje / zusje, maar helaas.

Wij wilden dus bewust meer kinderen, alleen al om dat feit.
Ik vind het eerlijk gezegd best pittig hoor, nu ook nog wel alhoewel het steeds makkelijker wordt,
ze kunnen zich nu zelf aardig redden, met aankleden enzo.

De jongste is nu sinds vorig week uit de luiers HOERA!!!
Gaat over ca, 3 mnd naar de basisschool .
Ene kant erg leuk natuurlijk alhoewel het erg wennen zal zijn, ik zal hem best missen, dat ie niet meer thuis is

Ze worden oh zo snel groot he! 't gaaqt echt zo snel!

De babytijd vond ik ook het zwaarst , jongste heeft alleen bijna nog geen nacht doorgeslapen, dus wij gaan nu niet meer voor een derde
Ben nu bijna 38, dus ook behoorlijk op leeftijd.
Oudste is heel makkelijk ook met slapen, nooit problemen.
En dan krijg je een tweede die dan totaal ANDERS is in alle opzichten,
en vanaf het begin oh zo slecht slaapt. Je kunt dus een tweede kindje krijgen die totaal anders is dan de eerste,
houdt daar wel rekening mee.
Ik heb dat denk ik een beetje onderschat, juist omdat de eerste zo makkelijk was
Denk dat als M. als eerste geboren was, weet ik niet of er ueberhaupt wel een tweede gekomen was, dat meen ik serieus, zet je wel aan het denken

Nog ff overwogen voor een derde, maar het is goed zo.
We hebben 2 gezonde kids wat het allerbelangrijkste is hoor, Echt.
En tja we hebben GEEN meisjes , so what??
Tuurlijk had ik ook wel graag een meisje gehad, zeg ik eerlijk maar met 2 knulletjes ben ik natuurlijk net zo blij
Heel veel succes met je keuze…/
Gr. mama van 2 kids

#12
quote:
En tja we hebben GEEN meisjes , so what?? Tuurlijk had ik ook wel graag een meisje gehad, zeg ik eerlijk maar met 2 knulletjes ben ik natuurlijk net zo blij Heel veel succes met je keuze../ Gr. mama van 2 kids

Alles is welkom hé … tegen mij zeggen ze altijd de meisje komen vanzelf… toch begrijp ik jou … zou ooit een meisje leuk vinden … maar mocht ik een huis vol jongens krijgen dan is het ook prima!!


#13

Als je de leeftijd hebt dat het nog kan en je kunt zonder problemen dus ziekte, medische molen zwanger worden? En je wilt het beide graag dan zou ik er voor gaan. Ik heb de leeftijd niet meer en ben blij dat ik er toch nog 1 heb gekregen.

Waarom zou 1 kind nadelig zijn? Ik vind ook dat 1 kind al best pittig is maar dit is zo persoonlijk. Er zijn ook gezinnen van 4 kinderen waar ik niet aan zou moeten denken.

In eerste instantie vind ik dat je er beide achter moet staan en geef je man/vriend de tijd … Hij heeft dit misschien nog even nodig.

#14

Ervaringen met enigs kind zijn heb ik niet. Ik heb een broertje en vond dat vroeger erg leuk. Maar ja dat was ik gewent, ik kan me niet voorstellen dat ik ongelukkig zou zijn als ik geen broertje of zusje had. Maar mijn 1e gedachte is wel samen is gezelliger.

Maar ga niet voor een 2e, omdat het anders niet leuk is voor je dochter. Ga voor een 2e als jij en je man hier volledig achter staan. Dit is echt het allerbelangrijkste. Meningen van anderen tellen niet en ook het feit dat het zo sneu is voor je dochtertje is geen reden.

Ik heb altijd graag 2 kindjes willen hebben en ik ben er erg dankbaar voor dat dit gelukt is en geniet volop van ze. Ik vind het nu (nog niet) zwaarder dan Tim alleen. Maar ja Daan is nu nog klein, straks als hij ouder is zal ik vast politie agentje moeten spelen. Maar dat maakt me niet uit, dat zien we dan wel weer.

Groetjes,
Sandra