Ik ben erg trots op mijn 2 jongens.
De jongste (net 5 jaar geworden), wil later bakker worden en kunstenaar. Hij is de druktemaker van de familie, maakt het meest ruzie, maar is ook zo heerlijk bezig altijd. Knutselen, kleuren, puzzelen, en sinds kort pianospelen. Hij kruipt er steeds weer achter en zit dan vervolgens een half uur echt te oefenen. Toonladders, vader jacob, op een rode paddestoel, etc..
De oudste (bijna 7 jaar) is het liefst, hij helpt waar hij kan, maakt bijna geen ruzie. Gameboyen doet hij het liefst, maar dat mag natuurlijk niet altijd. Hij doet atletiek, en daar ben ik super trots op want hij kan heel goed hardlopen. En in groep drie gaat het heel goed met hem.
Mama is bijna 5 jaar lang thuisblijfmoeder (tbm-er) geweest en is in die periode begonnen met 2go4kids. Inmiddels is mama veel minder thuis en missen ze me best. Maar papa vangt die dagen op en dat vind ik super fijn. Het gaat heel goed en beter dan ooit met mijn 3 mannen. Wat ook zo tof is is dat de jongens zo trots zijn op hun mama in haar eigen winkeltje. Hopen maar dat het slaagt dan.