Nou vanmorgen maar weer eens even naar de dokter geweest met een was lijstje vragen
1 van de klachten is nog steeds, mijn onder rug het wil maar niet over gaan en zodra de medicatie op was ging ik zowat door de grond van de pijn.
dus het was elke dag weer een strijd om Ruben uit zijn bedje te halen.
ik moest en bij zijn slaapzakje pakken en dan zo omhoog hijsen en dan onder mijn arm vastklemmen en dan naar de commode strompelen en daarna even een kreet van de pijn uit slaan.
niet leuk dus, en heb er dus ook schoon mijn nocht van!
maar goed heb nu dus weeeeeeerrrrr medicatie gekregen, krijg wat van al die pilletjes }
Maar om een lang verhaal even wat korter te maken, ik moest even een paar simpele testen en onderzoekjes doen en toen kwam hij met het volgende ik zou mijn rugspieren dus weinig tot niet gebruiken en als ik zo door ga zal ik mijn hele leven last van de rug houden en uiteindelijk als een krom oud vrouwtje erbij gaan lopen.
en hier schrok ik dus behoorlijk van!
dus ik zal er nu echt aan moeten geloven en onder begeleiding mijn houding verbeteren, en gaan trainen, en dat laatste heb ik niet zoveel zin in, ben zo lekker lui
Maar ja werk me nu liever in het zweet dan dat ik over een paar jaar als een oud vrouwtje erbij moet gaan lopen met een stokje. te bibberen.
Groetjes Marianne Mama Van Ruben
10-10-01
