Op zich zijn we altijd heel nuchter en eerlijk als het gaat over zaken zoals dood o.i.d. maar ik kan me voorstellen dat je daar geen schepje boven op gaat doen als je kindje erg overstuur is. Je wilt het ook niet bang maken voor zo’n onderwerp.
Onze oudste is 4,5 en weet eigenlijk al best goed wat het inhoudt. Dan bedoel ik dat hij het heel goed kan benoemen. Ik denk dat hij nog niet de complete context ervan kan overzien, wat logisch is en wat ook nog niet hoeft, maar hij snapt wel dat als je dood bent, je niet meer ademt en je niet meer terugkomt en dat andere mensen je dan niet meer zien.
Hij is ook best wijs in dat soort dingen en wil graag veel weten.
Pas vroeg hij aan mij wanneer je dood kan gaan. Toen heb ik uitgelegd dat als je heel oud of heel ziek bent, dat kan gebeuren. Wanneer ben je heel ziek mama? Nou, als je bijvoorbeeld kanker hebt. Wat is kanker mama? Wat doet dat met je? Ik heb maar uitgelegd dat als iemand kanker heeft er allemaal hele kleine cellen, een soort " beestjes" in je lichaam zitten, die je heel ziek maken. Maar daar kun je ook beter van worden. Oh, net als oma mama. Ja net als oma, oma had ook borstkanker. Toen deed de borst van oma heel pijn en toen had ze geen haren meer, weet je dat nog. Ja dat weet ik nog en toen was oma heel ziek he mama. Dat was niet leuk. Maar oma heeft heel hard gevochten en vecht nog steeds en is niet doodgegaan. Nee gelukkig niet mama, want als oma doodgaat moet ik haar heeeeeel erg missen…
…en zulke gesprekken heb ik met mijn oudste regelmatig over allerlei onderwerpen van zo’n aard…
Ik vind het zelf best heftig hoor deze gesprekken, maar hij snapt het allemaal zo goed en ik merk dat hij geen genoegen neemt met een antwoord waarvan hij al merkt dat hij er niks mee kan. Gewoon omdat het antwoord te makkelijk is in zijn ogen. Eerlijk tene hem zijn in een taal die hij begrijpt is voor hem het fijnst.
