Dan zou je denken dat het wel even genoeg was geweest de afgelopen week, maar blijkbaar kan er altijd nog een schepje boven op.
Gistermiddag een afspraak gemaakt voor een curretage, we werden echt van het kastje naar de muur gestuurd maar oke vrijdag 10:00 uur ben ik aan de beurt.
Maar gezien de opkomende krampen had ik zoiets van dat ga ik niet redden hoor, en nee dat klopte helemaal gisteravond 21:11 uur kwam onze uk.
ik wist helemaal niet wat te moeten verwachten maar vond het echt een minibevalling.
Het vruchtzakje was helemaal intact, en Niels kon het niet aan om te kijken, maar ik wou en zou en moest weten hoe het er allemaal uitzag, en ik heb er geen spijt van ben zo blij dat ik het heb gedaan het was een compleet minimensje van nog maar 2 a 3 cm ik vond het echt zo mooi en volmaakt.
Maar de vreugde was maar van korte duur de bloeding ging maar, dus uiteindelijk toch maar de verloskunige gebelt, zei is nog rond een uur of 22:30 langs geweest en vertrouwde het niet helemaal dus uiteindelijk 23:45 Ruben uit bed halen naar Sneek brengen naar de oppas en ik moest worden op genomen in het ziekenhuis ter opservatie.
de nacht is gelukkig goed verlopen met zeer weinig slaap, heb uiteindelijk een stoel gepakt en ben naar het onweer gaan zitten staren.
en de controles waren vanmorgen allemaal inorde, dus hoefde gelukkig niet door naar de ok.
Niels had vandaag examen en kon er niet onderuit dus die lag vanacht 2:30 in bed en moest 5:30 in de auto zitten dus die was gebroken maar ondachts al het gevlieg vanacht toch met vlag en wimpel geslaagd een 8 dus toch een positief puntje
Dus hier eindigt het verhaal van een lange drama week, nu maar weer aansterken want voel me echt een slappe dweil.
En wou jullie allemaal hartelijk bedanken voor jullie medeleven
@Sje bedankt voor je lieve kaartje ik was wel zo verbaasd en ontroerd
Groetjes Marianne mama van Ruben en *
