Temperament kind en soorten opvoed-stijlen


#1

Ik las onderstaande wat misschien ook wel interessant is voor andere moeders. Omdat ons kind erg makkelijk, verlegen en eerder bang is … passen wij een ander soort opvoedings strategie toe. Zo hebben we Fabienne nooit laten huilen of haar ge-negeerd … dit werkte averechts. Ze is een erg gevoelig kind wat je niet gelijk moet straffen. Onderstaande geeft eigenlijk weer dat je diverse soorten kinderen hebt met daarbij possende opvoed strategieen.

De wisselwerking tussen het temperament van kind en ouders
Het temperament van je kind heeft invloed op jouw opvoedtaak. Maar ook de wisselwerking tussen jouw temperament en dat van je kind bepaalt voor een groot deel hoe jullie gezinsleven eruitziet.

Het temperament van je kind
Wat is het temperament van jouw kind? Is het een moeilijk kind, een makkelijk kind of een langzame starter? Het temperament van je kind is zijn aangeboren gedragsstijl. De opvoeding van een moeilijk kind vergt meer van ouders dan de opvoeding van een makkelijk kind.

Jouw temperament als ouder
Niet alleen je kind heeft een temperament waar je rekening mee moet houden als je over opvoeden nadenkt. Jij hebt natuurlijk zelf ook een gedragsstijl die bepaalt hoe jij met je kind en met lastige (opvoed)situaties omgaat.

Wisselwerking
De wisselwerking tussen jouw temperament en dat van je kind heeft een grote invloed op:

hoe jij jouw taak als opvoeder ervaart en hoe jij je als opvoeder gedraagt;
hoe je kind zich voelt, hoe hij zich gedraagt en hoe hij presteert.
De verschillende temperamenten binnen een gezin bepalen dus hoe het gezinsleven als geheel eruitziet: is er veel ruzie, wordt er geschreeuwd en gestampt of kabbelt het rustig voort en valt er nauwelijks een onvertogen woord? Hoe minder de temperamenten bij elkaar passen, hoe meer strijd het oplevert.

Voorbeeld
Ben je een actieve ouder die snel reageert? Dan kun je behoorlijk je geduld verliezen bij een langzaam startend kind. Onbewust probeer je een langzame starter in het keurslijf van het snelle temperament te persen door hem keer op keer aan te sporen om op te schieten. Misschien ben je zelfs geneigd om je kind als lui, onwillig of onverschillig te beschouwen. Maar dat is allemaal zinloos als je je bedenkt dat dit nou eenmaal het temperament van je kind is. Sta liever een half uur eerder op zodat je kind de tijd heeft om rustig wakker te worden en zich aan te kleden.

Kijk door een andere bril
Probeer dus om jouw gedrag en het gedrag van je kind door een andere bril te bekijken: bedenk dat jullie gedrag rechtstreeks voortkomt uit jullie aangeboren temperament. Met dwang of straf kun je dan geen gedragsverandering bereiken. Als je het gedrag van je kind op deze manier probeert te begrijpen, voorkom je onnodige spanningen, verwijten en conflicten.

Pas je opvoedingsstrategie aan
Herken je een bepaald temperament bij je kind? Pas je opvoedingsstrategie dan aan (als je huidige strategie niet werkt).

Bij een sociaal en open kind werkt een zachtaardige, stimulerende opvoedingsstrategie bijvoorbeeld beter dan een autoritaire stijl (waarbij het kind straf krijgt als hij zich niet aan de regels houdt).
Een moeilijk kind ontwikkelt zich beter wanneer hij consequent en vastberaden wordt opgevoed, met heldere grenzen en tegelijk een positieve, geduldige benadering.
Een kind dat onrustig, gejaagd of angstig is heeft het meeste baat bij een rustige, evenwichtige opvoeding die hem een veilig gevoel geeft. En waarin hij niet bang hoeft te zijn voor straf.
Heb realistische verwachtingen
Realiseer je dat je temperament kan bepalen wat voor verwachtingen jij hebt van je kind. Ben jij een sociale, initiatiefrijke ouder die snel reageert en zich makkelijk aanpast? Dan verwacht je vaak dat je kind zich ook zo gedraagt. Als jouw kind een heel ander temperament heeft en zich dus heel anders ontwikkelt, dan kun je best teleurgesteld raken. Pas dus ook je verwachtingen aan het temperament van je kind aan.


#2

leuk om je reactie te lezen @bakmama … rust en gezelligheid is zoveel leuker voor jou, je man en je kinderen. Ik kwam dit stukje toevallig tegen en vond het ook heel herkenbaar. Ik was vroeger een zachtaardig kind net als Fabienne terwijl mijn vader consequent en autoritair/dominant was … dit kwam onze relatie niet ten goede, ik was bang van die man! Als ik Fabienne op een harde toon zou straffen dan raakt ze compleet overstuur, bij haar past beter de zachte, stimulerende strategie. Eerder troosten en vooral laten merken dat haar gevoel er mag zijn omdat ze zo gevoelig is.
Ik merk vaak dat ouders/C. buro’s uitgaan van 1 opvoedings strategie terwijl het mijns insziens belangrijker is om te kijken wat voor temperament je kind heeft en van daar uit op te voeden cq begeleiden.
Groetjes Esther


#3

Hier ook erg herkenbaar.
Ik kan Job bv niet sreng aanpakken of er boos op worden want die gaat dan helemaal over de rooie, terwijl ik Sarah rustig in bed kan gooien als ze strondvervelend is.


#4

mmm, ik heb juist een dochter die veel behoefte heeft aan duidelijke grenzen en concequentie. En laat ik daar nu juist niet goed in zijn…
terwijl ze wel heel erg bij me past als mens…zelfde humor en herken verder veel in haar. Maar zeker niet het uitdagen, ongedurige, etc.
Best moeilijk vind ik hoor, als je kind andere dingen van je vraagt dan hoe jij in elkaar zit. Dat zal ook gelden voor de drukke mama’s met de langzaam op gang komende kinderen…!


#5

morgan is aan de ene kant heel makkelijk en leert heel snel maar heeft mijn temperament dus dat kan botsen. Daar moet ik wel eens op letten want voor we het weten staan er twee kemphanen tegen over elkaar. Ze heeft wel heel veel duidelijkheid nodig en concequentie en daar ben ik wel heel goed in en heel strak. Ik zeg wel eens ze mag veel maar ze weet heel goed wat niet mag en daar ben ik streng en concequent in. Ik hoef soms maar in mijn vingers te knippen en ze weet het.

Overigens heeft een kind krijgen mij wel onthaast zeg maar. Een baby kun je niet haasten en hoewel ik nog steeds graag overal op tijd kom heb ik wel meer leren loslaten in de zin dan maar 5 minuten later als ze net voor je de deur uit gaat der luier volpoept.

Groetjes,

Michèle


#6

Wij passen echt alle 3 perfect bij elkaar. Heel grappig maar mijn vriend en ik hebben bijna nooit ruzie. Als we al eens ruzie hebben is het eigenlijk geeneens ruzie te noemen, maar een verschil van mening Wat altijd na 5 minuten weer goed is
Wat we wel hebben is dat mijn vriend totaal geen geduld heeft en ik eindeloos veel geduld. Sylvie heeft dit van papa en heeft ook totaal geen geduld Als iets moet gebeuren dan nu en niet over 5 minuten
Ik kan daar heel goed mee overweg omdat ik enorm veel geduld heb, dat vult elkaar heel goed aan. Al botst het heel soms, omdat ik dan denk, waarom kan je nou niet eventjes wachten (net als ik)
Maar tot nu toe gaat het hier perfect
Sylvie is een schat van een meid

Groetjes Hanna, trotse mama van Sylvie


#7

@goudvidsje … wat je beschrijft zou ons gezin ook kunnen zijn. Ons dochtertje gaat richting de 3 maar nog net zo ongeduldig als in het begin, ik ben de geduldige en haar vader wat ongeduldiger maar rustiger als mij. Ik heb een klein beetje meer temperament en dat gaat allemaal goed in combinatie. Hier is ook nooit ruzie en zelfs een meningsverschil is zeldzaam. Eigenlijk een perfect stelletje bij elkaar!

Groetjes Esther


#8

Ha ha ha hier in het andersom ik ben ongeduldig en het stopwoordje van pappa en morgan is ja ja komt zo

Groetjes,

Michèle


#9

hahahahaha, … grappig Michele


#10

Ook hier heel herkenbaar, maar wel lastig, met 2 totaal verschillende kinderen, en 2 totaal verschillende ouders
Manlief is rustig maar ontzettend ongeduldig wat betreft anderen.
Ik ben zelf behoorlijk actief/druk, maar met anderen heb ik engelengeduld.

De oudste is hyperactief, en ontzettend ongeduldig, maar wel een langzame starter zoals dat hier genoemd wordt.
En de jongste is zodra ze wakker is meteen ook echt goed wakker en actief, maar hoewel ze wel continu in beweging en aan het kwebbelen is, heeft ze wel een rustig karakter (ehm… in vergelijking met de oudste dan. Soms zie ik kinderen die blijven gewoon op een stoel zitten! En dat is hier bij beide moeilijk, hahaha)

Maar eh… tja hier in huis botst het dus nogal eens!
Met name tussen manlief en de oudste… en als die 2 weer eens aan het bekvechten zijn moet ik toch weer tussenbeide komen, waardoor ik dus ook betrokken wordt in de ruzie, en vervolgens de jongste ook nog maar eens even lekker mee gaat gillen. GEZELLIG
Maar komt altijd weer goed hoor Maar pff wordt wel moe van die 2 mannen soms!