Tegendraadse peuterpuber


#1

Vanmiddag was het even droog en ging met Dion een ommetje maken op zijn loopfietsje, en toen ging het heel hard regenen en Dion wilde niet door lopen/fietsen en toen zijn we gaan schuilen in een huisje in de speeltuin hahahah maar toen het weer wat droger werd wilde hij weer niet meewerken … jengelen en zeuren, nee nee enz. en toen zei ik nou dag Dion mama gaat vast naar huis en ik was al een heel end weggelopen maar mooi niet dat hij me achterna komt gggggrrrhhhhhhh ik weer terug en trok dus aan het korste eindje.
Met heel veel geduld en trukjes heb ik hem thuis gekregen, ik kon hem ook niet tillen want dan is hij te wilt en ik moet dan ook nog die loopfiets optilen.
Hoe gaan julie hiermee om (als zoiets dergelijks wel een voorkomt)
Dit maar een van de situatie’s, er zijn er nog veel meer.


#2

Hmm hie rnog zo’n dametje, meestal komt ze wel mee als ik wegloop maar laatst dus ook niet.
Aangezien het in de stad was moest ik op een gegeven moment wel terug.
Ze heeft midden in de winkel dus wel een flinke tik voor dr billen gehad, ik weiger simpelweg om aan het kortste eind te trekken.
Mama is baas ( en papa haha) en niet zij.


#3

o,ja tik op zijn billen en effe boos worden (ben ik niet zo goed in) is misschien een idee.
Ik heb hem pas één keer in zijn leven een tik op de billen gegeven en dat maakte wel indruk hoor want wat hij toen deed na tig keer waarschuwen heeft hij daarna nooit meer gedaan.
Ik vind het heel moeilijk om mijn kind te straffen, ik verbied hem wel bepaalde dingen en dat accepteerd hij wel en doet het dan meestal niet meer maar echt een bepaalt vervelend gedrag straffen ??? ik weet niet hoe ik dat moet doen eigenlijk.
Als hij onder het eten loopt te klieren zetten we hem na 2 waarschuwingen met kinderstoel en al op de gang en na 3 min. mag hij weer naar binnen en dan is het weer goed na een knuffel en een kus en we zeggen nog een keer waarom hij op de gang moest, tegenwoordig hoeven we alleen maar te zeggen wil je op de gang en dan zegt hij natuurlijk nee en houdt hij dus op.

Maar wat moet ik doen bij zeuren en jengelen en nepjanken om niks, op het moment is het heel erg … ik wordt er doodmoe van, als ik vraag wat er is brabbelt hij iets onverstaanbaars met een zielig stemetje.
Moet ik zeggen hou op met je gezanik anders ga je meer even op je kamer zitten?

Ik kan mij niet herinneren dat ik zo was als kind, ik heb niet zoveel temprament.
Hij is 2 jaar en 3 maanden.
HELP!!


#4

Dat gezeur en gejengel gewoon negeren. Of zeggen dat hij normaal kan praten als hij iets wil, omdat je hem anders niet kan verstaan.

En straffen door op de gang te zetten is toch prima? Waarom zou je een tik op de billen als straf zien en op de gang zetten niet?

Groetjes,
M