Al een tijdje maak ik mij zorgen om de tandjes van Ian. Nou eigenlijk meer om het ontbreken ervan… In de beginfase van mijn zwangerschap.(toen ik nog niet wist dat ik zwanger was) heb ik verschillende medicatie geslikt, verder in de zwangerschap ook helaas (zie mijn bevallingsverhaal elders op de site) Maar een van die medicamenten had als consequentie voor de foetus een afwijking aan het gebit. Dus, toen Ian zes maanden was, keek ik met smart uit naar beginnende tandjes, om te zien of ik hem op de een of andere manier "kwaad"had gedaan met mijn medicijnen . maar wat er kwam…geen tandjes. inmiddels is meneertje ruim 10 maanden oud, en nog steeds even tandloos. Dus eerlijk gezegd kneep ik hem wel een beetje. Want, zou een afwijking in zijn gebit wellicht betekenen dat er helemaal geen tandjes zouden komen. (er verder niet zo bij stil staand dat er meer kinderen zijn die laat zijn met tandjes) Maar…Ian was deze week wat “pieperig”, veel moe, en veel slapen, rode koontjes, 2 keer koorts gehad, enorm schrale billetjes, waar hij flink last van heeft, snottebellen etc. Zou het dan toch nog gaan gebeuren??? Volgens mijn vriendin Jo, die inmiddels mama is van 2 kids, zijn dit wel de verschijnselen. Dus nu heeft die arme Ian de hele tijd zo’n mama die in zijn mondje wil kijken of er al iets te zien of te voelen is. En verrek ja hoor!!! voelde ik vandaag een piepklein, venijnig hard puntje. Meteen bijtringen in de koelkast, dentinox gekocht, vrienden en vriendinnen verteld dat er tanden gaan komen. Twee paar opa’s en oma’s die het jubelnieuws nuchter aanhoorden en reageerden met :“zie je nou wel…” Komt John thuis, (was heel de dag druk op zijn werk en onbereikbaar voor me, anders had ik hem natuurlijk het eerste gebeld, maarja…ik moest het geweldige nieuws toch delen???) zegt tie doodleuk: Ja, maar dat puntje heb ik al een tijdje gevoeld hoor, dat zit er al lang…Nou moe…ben ik nou gek??? Waarschijnlijk toch veel te veel op gefocust…fffffffffffff!!! Morgen nog maar eens goed kijken!!! Ik ben heus niet achterlijk!!! (toch?) tja…
Hoi, Corrine