Supper opstandig

jajo67 · 2011-01-19 00:00:00 UTC

Hoi

Mij dochtertje van 2.5 Jaar is momenteel heel erg opstandig met bijna alles (Eten en slapen gaar gelukkig goed) s’morgens begint het al emt de slaap zak uit doen dan schreeuwt ze alles bij elkaar want ze will de zak niet uit doen of zelf doen, daarna gaat het verder met wassen en aankleden , ook hierbij wordt veel gemopperd en ik mag geen pyama uitrekken of kledeing aantrekken, het is een heel gevecht. Ze grijpt alles aan om opstandig te doen. Maar hoe kan ik hier nu het best mee om gaan?? ik ben nog al een sofftie (krijg ik vaak te horen) en zit niet altijd op 1 lijn met mijn man. Als er iemand nog tips heefd om het allemaal iets soepeler laten te verlopen dan kunnen wij daar mee aan de slag!
Groeten
Jolanda

MamavanRico · 2011-01-19 00:00:00 UTC

kijk eens op bol.com
tik daar eens in: marga schiet.
peuterpuberteit.

Dat is een klein boekje maar daar staan veel tips in, en leer je je peuter beter te begrijpen.
dit maakt alles een stukje dragelijker. ik heb het boekje ook en ik lees er sinds kort ook weer in en het helpt wel! je pakt dingen wat anders aan wat iets helpt… en je wordt zelf wat sterker daardoor… want ze moeten hier allemaal doorheen…door de peuterpuberteit. dus het wordt echt niet extreem veel minder, je leert er alleen wat anders mee omgaan.

Mriek · 2011-01-19 00:00:00 UTC

Tja…bij sommige dingen die moeten gebeuren moet je doorpakken en consequent zijn (luier verschonen bijvoorbeeld). Bij andere dingen kan je haar de keuze geven: laat haar kiezen uit 2 setjes kleding welk setje ze aan wil. Laat haar maar lekker klooien met kleren aantrekken, waarschijnlijk lukt het haar toch niet en vraagt ze je uiteindelijk om te helpen. En belangrijk om toch op 1 lijn te komen met je man, want zij voelt feilloos aan dat dit nu niet het geval is en pakt de ruimte waar ze die kan vinden.

Groetjes,
M

jajo67 · 2011-01-19 00:00:00 UTC

Op het KDV is ze bijna altijd poeslief maar als ik haar kom halen dan wil ze geen jas aan doen en alles uit haar tas halen, als we dan eindelijk zo ver zijn om te gaan en thuis zijn will ze constant aandacht maar ik moet dan gaan koken en ze mag niet te dicht bij de keuken komen maar ze blijft proberen een drammen! Hoe doen jullie dat? als Papa dan thuis komt dan wordt het soms nog erger, die wordt heel enthousiast onthaalt maar daarna moet ze direct weer aan mij kleven en als papa haar dan weg heelt is het ontroostbaar brullen

Zwelgje74 · 2011-01-19 00:00:00 UTC

Wat betreft het koken… als je dochter de hele dag naar het kdv is geweest is het logisch dat ze je aandacht wil (is hier ook het geval namelijk). Wij zetten onze dochter (die wel ruim een jaar jonger is maar hetzelfde gedrag vertoond momenteel) in de kinderstoel in de keuken met haar eigen keukengerei. (plastic pannetje, lepel, garde enz). Dit werkt hier erg goed dus misschien een tip voor jou?

moon1983 · 2011-01-19 00:00:00 UTC

Rens vraagt ook altijd veel aandacht tijdens het koken. Hij mag dan met z’n eigen keukentje bij mij in de keuken spelen. Vind hij helemaal leuk. of ik laat hem de aardappels wassen oid. Hier heb ik gemerkt dat het beter werkt om hem erbij te betrekken dan om hem steeds weg te sturen Scheelt hier een hoop drama.
En idd van te voren twee keuzes geven met kleding. En wat ze dan kiest moet ze ook aan. Geen eindeloze discussies. Als ik geen haast heb mag Rens zichzelf aankleden(voor zover hem dat lukt) en als ik wel haast heb dan zeg ik dat gewoon tegen hem en dan doe ik het. daar komt dan weleens een houdgreep bij te pas maar dat is dan even niet anders.
Wat hier ook goed werkt is van te voren vertellen wat je bedoeling is. Dus bv Mama gaat nu even met jou spelen en dan gaat mama stofzuigen en moet je even zelf gaan spelen.

groetjes ramona

Freubeltje · 2011-01-19 00:00:00 UTC

Dat van dat niet aan willen kleden is hier ook een hot item. Wij leggen nu 's avonds al de kleren klaar voor de volgende ochtend zodat we 's morgens in ieder geval die strijd niet hoeven te voeren. Zo had de onze een paar weken geleden heel sterk bij het opstaan: ik hoef niet te plassen hoor, ik ga wel spelen. Dit hebben we genegeerd en we hebben hem gewoon op de wc gezet. Na een weekje gaf hij het op maar toen begon hij met het niet uit willen doen van zijn pyjama. Hier zijn we wel op ingegaan omdat hij gewoon tien keer zijn broek weer om hoog deed. Meestal zeiden we iets van: ‘hoe wil je dan straks buiten gaan spelen? Heb je mij wel eens in mijn pyjama zien fietsen? Nee toch, die is om te slapen en mag ook echt niet vies worden, dan word je bed ook vies.’ Dit werkte hier goed en weet je, hij is nu ook opeens veel behulpzamer geworden bij het aankleden. We laten hem doen wat hij zelf kan en lukt het niet, dan geeft hij dit wel aan. Het heeft er zelfs in geresulteerd dat hij overal waar hij komt zelf zijn jas en schoenen uitdoet, terwijl hij eerst altijd geholpen ‘moest’ worden… Tis dus weer een fase naar een stukje zelfstandigheid

MarselenDiana · 2011-01-19 00:00:00 UTC

quote:
Op het KDV is ze bijna altijd poeslief maar als ik haar kom halen dan wil ze geen jas aan doen en alles uit haar tas halen, als we dan eindelijk zo ver zijn om te gaan en thuis zijn will ze constant aandacht maar ik moet dan gaan koken en ze mag niet te dicht bij de keuken komen maar ze blijft proberen een drammen! Hoe doen jullie dat? als Papa dan thuis komt dan wordt het soms nog erger, die wordt heel enthousiast onthaalt maar daarna moet ze direct weer aan mij kleven en als papa haar dan weg heelt is het ontroostbaar brullen

Hylke zit er gewoon bij als we koken.
Vaak op het aanrecht, maar ook vaak staat hij in zijn keukenbox.
Dan kun je ondertussen toch de nodige aandacht geven.
Kinders vinden het prachtig om je de volgende aardappel aan te geven
om te schillen, en om de gesneden stukjes dan in de pan te doen.
Of helpen met macaroni afwegen, champignons schoonborstelen,
ik noem maar wat voorbeelden.

M.

Benick · 2011-01-19 00:00:00 UTC

Als ik ga koken gaat Nick automatisch al roepen dat hij ook wil koken. Ik heb een keukentrapje staan voor de wasbak, zet de kraan op druppelstand en geef hem wat kopjes en lepeltjes en meneer kookt en bakt alsof zijn leven eraf hangt Hij heeft zijn eigen poeh keukenschort en muts. Muziekje erbij van jawel, K3 en we hebben de grootste schik.

Groetjes Bianca

esther2107 · 2011-01-20 00:00:00 UTC

Fabienne zet ik op het aanrecht en ik kan je zeggen dat ze het geweldig vind om met een houten lepel te roeren. Natuurlijk is het dubbel opletten maar dat stralende gezichtje is toch ook heel erg leuk. Ze wilt graag mee helpen en zelluf doen. Dat is een beetje zoeken, zoals tanden poetsen mag ze zelf en daarna neem ik het over mits ze het aardig doet dus enige flexibiliteit is ook prettig. Voor haar en jezelf.

Ze helpt mee met de aardappels schillen, spruitjes schoonmaken, de afwas, beetje met een afwasborstel laten rommelen.

Humor gebruiken! en ja het is eerder gezegd. Als ze de hele dag op het KDV is geweest dan wilt ze jouw aandacht en niet een klein beetje. Kleding leg ik ook klaar en zo heb ik geen gemopper.

Inderdaad erbij betrekken, een taak geven en je geeft ze ook het gevoel dat ze mee mogen helpen. Dan heb je een ander kind als dat je zegt; ga maar even spelen wat niet werkt omdat ze je aandacht wilt hebben.

Succes!

Saro · 2011-01-20 00:00:00 UTC

Herkenbaar hoor!
Dani is op dit moment ook behoorlijk aan het puberen, Bij hem is het echt met vlagen, dan super lief en enorm gehoorzaam en dan ineens een echte klier.
Soms om echt gek van te worden.
Mijn eerste tip is iig zelf rustig blijven, probeer je niet gek te laten maken (dan zeg ik ook altijd tegen mezelf). Wij als ouders bepalen de regels en als iets echt moet dan heeft hij gewoon pech.
Ik laat Dani veel zelf doen, waar mogelijk. Maar bij Dani is het nu vaak dat hij zich zelf wil aankleden, een seconde daarna niet, dan weer wel/niet/wel/niet…en dit is eigenlijk met bijna alles op het moment. Ik geef hem dan eenmalig te keuze. Kiest hij voor niet doen, dan die ik het en komt er niets meer tussen.

Verder probeer ik hem te negeren als hij nee blijft zeggen of zo. Vaak doet hij dit alleen maar om het nee zeggen en dwars te zitten en vergeet hij het op een gegeven moment weer.

En in de hoek staan om af te koelen en in de gang als hij echt heel stout is. In de hoek is gewoon in de kamer. Daar moet hij dan staan totdat hij rustiger is en stopt met bijvoorbeeld piepen. En als hij echt iets stout doet, slaat of met dingen gooit dan is het in de gang.

En verder maar genieten van de momenten dat ze heerlijk aan spelen zijn, lekker aan het kletsen zijn etc etc. Gelukkig zijn die momenten er nog genoeg!