Wendy,
Ik snap jou ook wel heel goed hoor. Achteraf denk ik ook wel dat het misschien met de weken wel goed was gekomen. Doordat Lotte zoveel huilde en zo weinig sliep en ik natuurlijk niet wist waar het door kwam en ook dood- en doodop was ben ik gestopt met de borstvoeding. Ik denk alleen dat ik met een eventueel 2e het wel weer ga proberen maar ik ben bang dat ik er niet het type voor ben om borstvoeding te geven. Dit klinkt misschien heel cru maar ik denk dat het wel zo is. Ik had alleen het streven om in ieder geval de 1e 6 weken borstvoeding te geven omdat ik er echt in geloof dat het het beste is voor een kindje en dat is helaas niet gelukt.
Ik heb een lactatiedeskundige thuis gehad omdat Lotte 1,5 uur aan de borst dronk (dronk zichzelf in slaap) en niet goed pakte. Zij heeft mij heel goed geholpen, ze pakte goed aan daarna en ze dronk niet langer dan circa 20 minuten. Maar het huilen bleef.
Doordat ik flesvoeding ben gaan geven wist ik wat ze binnenkreeg en wist ik dat als ze huilde, het niet van de honger kon zijn en ik daarna op het idee van inbakeren kwam omdat ze nog steeds heel weinig sliep. Daarvoor legde ik haar iedere keer aan als ze huilde omdat ik dacht dat ze weer honger had en ze zeggen dat je moet geven naar vraag. En dan zat ik dus om het uur zo’n beetje met haar aan de borst. Ik werd er zo verschrikkelijk onzeker en naar van dat ze mij bijna konden oprapen. Dat was voor mij de druppel want ik wou graag genieten van mijn kindje en niet als een zombie rondlopen en constant huilen omdat zij ook zoveel huilde. Ik werd er zo ontzettend onzeker van.
Groetjes Aaltje


