Ben vandaag dus met Stephan naar dezelfde manuele therapeut geweest als waar we met Kaya geweest zijn.
(Kaya is daar dus voor het eerst geweest toen ze net 2 maanden was en had dus het KISS syndroom)
De laatste behandeling van Kaya is geloof ik iets van 1,5 maand geleden geweest.
Ik heb toen in overleg een afspraak gemaakt voor Stephan.
- Hij heeft namelijk als baby extreem veel gehuild.
- Extreem veel gespuugd (nog voor bij kinderarts geweest maar die kon niks vinden)
- Hij heeft voor de geboorte (door een zeer ellendige bevalling) klem gezeten in het geboortekanaal.
- Hij ging pas erg laat praten (met 2,5 jaar. Door Audiologisch Centrum nooit een oorzaak voor gevonden)
- Hij ging pas laat lopen (19 maanden, hij kon wel al staan)
- Hij had moeite met zijn grove motoriek (hij begreep bijv. niet hoe zo’n loopautootje werkte, hij begreep pas met ruim 3 jaar hoe je op een driewieler moest fietsen, we hebben nooit een traphekje nodig gehad omdat hij simpelweg nooit klom etc.)
- Hij struikelt nu regelmatig over niks, zijn eigen voeten (gisteren nog een bloedneus gevallen)
En zo kan ik nog wel ff doorgaan.
Allemaal Kiss symptomen.
Nu merk je trouwens niet zo heel veel aan hem hoor.
Alleen dat snel vallen.
En moeite met gymen op school enzo.
Maar goed, eenmaal op de bank daar bleek dus dat hij zijn hoofd goed naar rechts kon draaien, maar slecht naar links.
Dat deed dan ook pijn bij hem.
De arts heeft alvast een eerste behandeling gedaan en 4 sept. moet hij voor de tweede behandeling.
De arts zei ook: 1+1=6 ! (oftewel: als je de klachten bij elkaar optelt en je ziet nu dat die wervel scheef zit, dan weet je zo goed als zeker dat hij Kiss syndroom heeft gehad)
Ik ben blij dat het nu alsnog rechtgezet wordt
Maar tegelijkertijd BAAL ik dat er 5 jaar geleden nog veel minder bekend was over het KISS syndroom
Als we het geweten hadden dan hadden we hem net zo snel kunnen laten helpen als Kaya en was hij sneller van het huilen, spugen etc. af geweest.
Maar ja, dat is na praten…
Maar het voelt gewoon even kl*te…hij had het een stuk makkelijker kunnen hebben als we dit eerder geweten hadden.
Groetjes Bianca, mamma van Stephan en Kaya