Ik ben nu 19 weken moeder van een wolk van een baby en eigenlijk gaat het allemaal heel erg goed.
Alleen voel ik mij af en toe echt waardeloos en beroerd. Dit is zo om de dag dat ik mij echt heel ellendig en slecht voel. Ik weet niet zo goed wat ik hier mee moet en of ik hier wel wat mee moet. Ik ben sinds 2 weken weer aan de slag en had verwacht dat wat tijd voor mezelf/eigen activiteit dit gevoel wel over zou gaan. Mijn gesteldheid slaat eigenlijk om zodra ik het gevoel krijg dat ik er alleen voor sta (man 30 minuten later thuis dan aangekondigd/vast staan in de file opweg naar huis/etc…), terwil ik dit vroeger (voor zwangerschap goed kon hebben)… is dit een PN-depressie? Ik kan de knop best goed omzetten, dus is dit dan ontzwangeren? Graag hoor ik of dit bekend voorkomt bij anderen. Wil mij niet zo ellendig en verdrietig meer voelen…
Stemmingswisselingen
Het is niet niks … je leven veranders 24 uur per dag. De verantwoording / de zorgen / je eigen vrijheid … ALLES VERANDERT … gelukkig niet van dag 1 op dag 2 maar wel na 9 maanden. En hoe goed sommige er zich ook op voor proberen te bereiden … je weet het pas als je een kindje heb.
Ik denk niet gelijk dat je van een depressie moet uitgaan. Maar probeer er eens met je man/vriend over te praten. Dit lucht soms al heel erg op… Even je verhaal kwijt … ik weet zeker dat 90% van de moeders deze symptomen hebben maar dat iedereen altijd net doet of je op de roze wolk MOET leven. Dit vergt veel van iemand die ook weleens de down kanten (ga ik van mezelf uit) ervaart en het soms even niet meer weet. Doe ik het wel goed? Waar is de tijd die ik had voor mezelf? … blablablabla…
Schrijf het anders lekker op papier van je af … als je man geen tijd heeft.
Neem tijd voor jezelf … maak beetje afspraken met manlief. Bijv 1x in de maand ga ik met mijn vriendinnen weg en zorg jij voor de kleine… dan heb jij ook je ontspanning …
kop op hoor…
