Wat een boefje! Het klinkt wel een beetje alsof ze aan het uittesten is…
Doet ze het voor het gaan slapen, of juist s’ochtendsvroeg als ze wakker is?
Bij dat laatste zou ik haar z.s.m. uit bed halen als ze wakker is zodat ze niet meer de kans heeft om het allemaal te versmeren…
Je schrijft dat ze het een maand niet gedaan heeft, en dat het toen ineens weer is begonnen
Was er in die maand iets anders, negeerde je dit gedrag toen?
En hoe heb je haar afgeleerd dat ze in je gezicht spuugt?
Gaat ze ook naar het KDV, en doet ze het daar ook? Hoe gaan ze er daar mee om?
Ziet haar spuug er verder wel normaal uit? Helder…doorzicht
ig… Of heeft ze misschien last van veel slijmvorming/keelontsteking o.i.d en is dit haar (ietwat vreemde) manier om mama duidelijk te maken dat er iets niet goed is?
Nou je merkt het, allemaal vragen. Probeer al die vragen eens voor jezelf in te vullen, een soort ‘probleemanalyse’ te maken en er achter te komen wat ze met dit gedrag wil bereiken. Gaat ze er ook een uur mee door als je haar volledig negeert? Of is het haar juist te doen om de (nagatieve) aandacht van mama. Negatieve aandacht is tenslotte ook aandacht.
Misschien werkt het juist wel heel goed om haar nu samen met haar broertje op 1 kamer te leggen, ik snap dat je er een beetje huiverig voor bent in deze situatie. Maar het is ook een beetje vervelend wanneer ze net het spugen heeft afgeleerd, vervolgens jij de kids samen op een kamer legt en die kleine dame door de veranderingen/protest o.i.d weer opnieuw begint met dit gedrag. Misschien dat juist deze verandering het patroon wel even doorbreekt waardoor je kleine meis zich op andere dingen focust dan op het spugen.
Als het puur vreemd vervelend gedrag is, dan lijkt negeren en afleiden toch het beste wat je kan doen. Als ze spuugt helemaal niet op reageren alsof je het niet gezien hebt, en haar bij de hand pakken ‘kom meis zullen we een boekje lezen?’ Of als je toch ‘straf’ wil geven dan zou je een stoutstoeltje/hoekje kunnen nemen waar zij consequent moet zitten als ze spuugt (maar echt consequent want 1x door de vingers zien betekent dat je weer opnieuw kan beginnen…). Belangrijk is denk ik dat je 1 manier/plan van aanpak bedenkt en dat consequent blijft doen (dus niet meer al die verschillende dingen zoals laten schrikken, zeggen dat het niet mag, bij d’r mondje of d’r oor pakken ). En dus ook evt. anderen die op haar passen op de hoogte brengen van deze aanpak zodat iedereen er hetzelfde mee om gaat.
Nou dat klink zo op digitaal papier allemaal heel simpel…maar zo simpel werk het in de praktijk natuurlijk niet. Het zal veel energie en geduld van je vragen. Dus denk naast dit alles ook eens extra om jezelf, even een dagje shoppen met vriendinnen o.i.d. Want als mama niet zoveel energie heeft en dus logisch niet zoveel zin in dit gedoe zal die kleine dat echt merken en haar gedrag alleen maar versterken.
Zet 'm op!
Groetjes Carolien.
