Nanik zit volgens mij in een flinke sprong (bijna 13 maanden)
De vorige sprongetjes verliepen opzeg wel makkelijk maar nu is ze letterlijk een blok aan het been. Ze huilt als ik even bij haar weg loopt, kan niet alleen spelen en eigenlijk is niets goed.
Hoe hebben jullie deze sprong ervaren
Groet
Bianca
Hee Bianca,
Gewoon even doorbijten en als je behoefte hebt even de kleine naar een oppas brengen en tijd voor jezelf nemen… Zo ben ik er door gekomen…
Jeske is er gelukkig doorheen. Ze heeft nog wel moeite met afscheid nemen van mama, maar dat is binnen een paar minuten weer voorbij…
Ze kan ineens weer zoveel meer. Jeske kan eindelijk zichzelf optrekken tot staan en vandaar uit ook weer zitten. Van zitten kan ze nu tijgeren. Ze praat meer. zowel tegen mij als tegen de kledingkast en de kattenkrabpaal…
Dit sprongetje is inderdaad een heftige… Ik had het op een gegeven moment ook echt gehad. Maar op het moment waarop je denkt, ik trek het echt niet meer, is het weer over…
Laat je nog even weten wat voor spannende dingen Nanik nu kan?
Groetjes,
Paula
Hoi,
Ik heb de sprong van 11 maanden net achter de rug!! pffff het was een heftige.
Ook inderdaad huilen wanneer ik weg ging en letterlijk aan mijn rok (broek) hangen.
Nu aan het einde van de sprong van ze lopen en de trap!!! opklimmen. Ook poetst ze haar eigen tandjes en eet ze zelf haar boterhammetje.
Wat wordt ze groot en wat gaat het snel.
Is er met 13 maanden ook een sprong???
Succes moeders… nog een paar sprongetjes te gaan
Groetjes Loes
Hoi Paula
Fijn dat ze zelf kan gaan zitten en staan. Nanik kan dat alleen maar ik haar bedje maar niet aan de tafel of de bank ofzo. Ze probeert het ook niet hoor ze vind het allemaal wel makkelijk dat wij dat voor haar doen haha.
Ze kan wel zelf zitten als vanaf haar buik en wipt dan op haar billen de kamer rond. Kruipen gaat ze volgens mij ook niet doen. Ze snapt er niets van als ik haar op handen en knieen zet en dan verliest ze haar evenwicht en valt ze naar voren.
Soms maak ik me wel eens zorgen over dat ze dit dus niet kan maar volgens mij is jouw kleintje ook nog maar net zover. Ze zeggen ook dan als ze kruipen overslaan dat ze daar later last van kunnen krijgen. Ach ze zeggen zoveel we zullen het allemaal wel zien
Doei
Bianca
Hoi Bianca, haha, dit is wel grappig… Reageerde net op jouw topic over kiesjes krijgen, vervolgens lees ik in een ander topic dat Nanik een ‘billenschuiver’ is (die van mij dus ook!) en nu lees ik over ‘het sprongetje’. Nou…hier ook!!
Lekker hè, zo alles tegelijk!
Hier nu al 4weken! Van een ‘ik-vermaak-me-prima-alleen-baby’ naar een ‘ik-wil-nu-staan, nu-aan-de-hand-lopen, nu-wil-ik-vermaakt-worden, die-knuffel-is-niet-leuk-meer…anders-ga- ik- heel- hard- brullen-dreumes’ O ja en dan die pijn van die kiesjes er nog bij! Volgende week wordt ze 1, ik hoop zo dat we dit sprongetje dan ook afsluiten!
Ze vind het gewoon zo frusterend dat ze zichzelf nog niet goed kan optrekken, maar vandaag lukte het echt bijna. En als ze dan aan de tafel staat en ze heeft eromheen gewandeld, ja, dan moet ze weer zitten en dat lukt ook niet. Ik kan het me echt wel voorstellen, maar jeetje ben bekaf (en mijn man ook, want die is best vaak thuis gelukkig, we werken om en om).
Dus moeders die dit al gehad hebben, zeg me alsjeblieft dat dit weer voorbij gaat !
mama sinds april 2007!
Hoi Naatjuh
Het gaat voorbij maar het is bij ons ook een heftige sprong geweest hoor. En dan inderdaad alles tegelijk.
Ze kan wel ineens veel woordjes zeggen. Huis, poes. beer,baby, maan en nog meer. Gaat echt snel. Maar zelf gaan staan of zitten dat doet ze niet hoor. Probeert ze ook niet echt ze vindt het wel makkelijk zo. Princesje wordt op haar wenken bedient hahaha. Ze loopt nu wel aan 1 handje maar dat gaat nog niet echt soepel hoor.
Ik maak me daar niet druk om hoor. Ieder kind zijn eigen tempo ja toch
Wel leuk dat ze zo gelijk lopen met van alles. We komen elkaar vast wel vaker tegen want er komen nog genoeg tanden en sprongetjes aan pfff.
Doei
Bianca
Hee Bianca,
Jeske en Nanik schelen niet zo veel en dan is het extra leuk om al die verschillen te zien.
Jeske houdt het maar bij een paar woordjes: Papa, mama, eten, zitten en Bumba…
Ze gaat wel steeds meer begrijpen en dat is ook leuk om te zien…
Alleen haar fascinatie voor eten vind ik wel wat minder…
Ze kijkt (en jat) bij iedereen het eten uit de handen en eet dan zelf op…
Tot nu toe eet ze dus echt alles, wat volgens beide opa’s en voor ooms en tantes een vrijbrief is om haar schaamteloos te verwennen als ze een dagje mogen oppassen…
Aan de ene kant wil ik het best toestaan, tenslotte mogen ze niet zo vaak oppassen. Aan de andere kant, als Jeske mijn neiging tot gewichtsaanzet heeft, kan dat wel wat probleempjes gaan geven als ze ouder is…
Maar goed, even verder over wat ze kan: haar eigen spulletjes opruimen, neplachen (zo’n big smile waarbij al haar tanden te zien zijn), fluiten… Huilen
als ze een vieze luier heeft…
Echt lopen wil ze niet, staan wel… Ook gaat ze makkelijk op haar knietjes zitten en vandaar uit op haar billen. Vanuit zit kan ze tijgeren (kruipen doet ze niet) en andersom…
Ze is helemaal over de sprong heen en weer supervrolijk…
Nou dat komt inderdaad helemaal overheen.
Nanik eet ook echt alles en zodra ze ziet dat er iemand aan het eten is dan staat ze daar zo bij hoor en graait ze inderdaad het eten zo van het bord af en als je niet uit kijkt uit je mond.
Ze lust ook alles het is net een vuilnisbak zei oma hahaha. Ik heb wel tegen de oppas en de familie gezegd dat ze niet mag snoepen. Een koekje mag wel en rozijntjes vind ik ook goed maar nog geen ander snoep.
Gelukkig is haar zus ook helemaal geen snoepert en wat ze niet kent mist ze ook niet ja toch.
Die sprong is inderdaad over en er zitten nu ook al 2 kiezen binnen 2 weken. Had ze ook erg last van maar dat is weer over.
Slaapt jeske nog 2x per dag?? Nanik is er een beetje mee aan het rommelen. Net zo als vandaag sliep ze om 10 uur 1,5 uur en dat was het. Vanmiddag wilde ze echt niet. Ze was om 6 uur niet meer te genieten natuurlijk maar nu slaapt ze lekker
Doei
Bianca
Jippie! Jools is over het sprongetje heen! Godzijdank vind ze alles weer leuk en lief en zoals ik hier al kon lezen, inderdaad een aantal woordjes rijker. Afgelopen woensdag is ze 1 jaar geworden en op die dag lukte het dan ook eindelijk om zich zelf op te trekken.
Met de kiesjes vind ik het niet opschieten, maar ze heeft er geen last van op het moment.
Kijk nu al uit naar de volgende sprong, haha, grrrrr…
groetjes Nathalie
mama sinds april 2007!
Oh HELLUP!!! (ok, met een knipoog, ik weet dat het weer voorbij gaat), maar mijn Jools zit nu weer in een sprong geloof ik. Ze is nu 13maanden. Het is van 's ochtends tot 's avonds brullen geblazen. Eigenlijk hetzelfde liedje, niks is goed. Ze is vorige week ook een beetje ziekjes geweest.
Eigenlijk hoef ik verder denk ik niks te vertellen, jullie kennen het wel, maar moest gewoon even klagen. Zucht…
(gelukkig maar dat dat ene glim/schaterlachje weer een hoop goedmaakt dan hè)
groetjes Nathalie
mama sinds april 2007
mama sinds april 2007!
Hallo,
Even een vraagje:
Larissa is geboren op 22-12-2007, ik was uitgerekend 04-01-08. Dus ze is ongeveer 2 weken eerder geboren. Zit ze nu in de sprong van 19,5 week of moet ik anders rekenen?
Hoor graag van jullie.
Groet…
Our littel angel is Larissa
Jeetje, ik zou het in ieder geval niet weten. Mijn Jools is 3 weken te vroeg geboren en hoorde pas na 6 maanden over ‘de sprongetjes’ (beter laat dan nooit). Van die 3 weken merk ik helemaal niks, doet hetzelfde als andere van 13maanden.
groetjes Nathalie
mama sinds april 2007!
Mensen lief… wat een sprong is dit … gaat deze ooit over?? Zie soms door de bomen het bos niet meer…
Driftig… krijsen… zin doordrijven… en niks is goed!! Help!!
Zoals vanmorgen… na eten even in de box, na ongeveer kwartier was het ‘piepen’ wat al snel over ging in huilen. Ik was badkamer aan het soppen dus hij moest even geduld hebben. Na 10 minuten ik er naar toe en samen met hem geprobeerd dat hij kon staan… maar hij is dan zo driftig / boos dat hij mij niet hoort en niks goed is. Dus hup ik hem aan de rand van de box gezet. Toen wilde hij eruit… nou dat mag ook wel… maar op de grond spelen??? Ho maar… hij wil lopen/staan en kan dit niet!! Dus ik even met hem gespeeld. Toen ander speelgoed gepakt, zodat ik fruit kon maken voor hem. Nou mooi niet krijsen… niet te geloven. Toen ging telefoon… nou ik zei maar dat ik straks terug bel want verstond er niks van. Jurian opgepakt en gezegd nu is het klaar… luister je naar mama? Nee hoor meneer luisterde niet. Dus hup in kinderstoel op de gang … na 10 minuten ik vragen of hij lief kon zijn… 2 armpjes gingen de lucht in … dus dat is dan weer snoepig. Tot we in de huiskamer waren… begon meneer opnieuw. Dus ik denk hup je fruit en dan je bed in… maar fruit werd ook drama. Zodat hij niks kreeg en nu in bed ligt… tevreden te brabbelen…
Grr en dan vanmiddag naar de oppas (voor 1e keer) zie er wel tegenop!!
HIhihi
ja het is echt een erge hoor. Maar wij zijn er ook door heen gekomen dat helpt misschien voor je.
hoe ging het bij de oppas?
Bianca
Hier was 'ie ook heel heftig en is naadloos overgegaan in de pre-peuterpuberteit volgens mij. Zoals jij Jurian beschrijft, is het precies Erik op het moment. En hij zit echt niet meer in die sprong. Zucht.
Groetjes,
M
Bij de oppas is het super gegaan … de oppas zei dat ik me voor niks zorgen had gemaakt … gelukkig!! Moet zeggen dat meneer daar ook heerlijk geslapen heeft van kwart voor 3 tot kwart voor 5 …
Mriek… dus dit gedrag moet ik maar gaan accepteren …
Fijn dat het bij de oppas zo goed ging! Tja, het is toch leuker om papa en mama uit te testen hè…
Enne, ik wil je niet moedeloos maken, maar onze kereltjes hebben wel de peuterpuberteitleeftijd inmiddels…dus tja…we moeten ons er idd maar bij neerleggen mini-boy…
Groetjes,
M
Mriek… hoe ga je daar mee om?? Jurian kan zich nl echt niet alleen vermaken. Eerst ging hij altijd lief spelen in de box. Nu zit hij nog maar minimaal in de box … maar op de grond gaat hij ook niet spelen. Wil alleen maar staan staan staan… en dat LUKT NIET…
Ik kan niet altijd met Erik spelen, soms moet ik even iets doen en moet hij zichzelf vermaken. En wil 'ie dat niet, pech gehad. Ik negeer 'm en uiteindelijk begrijpt 'ie de boodschap. Staan en stapjes opzij zetten lukt hier inmiddels goed, dus die frustratie hebben we hier niet. Je kan Jurian natuurlijk regelmatig helpen, maar ook jij zult denk ik af en toe dingen moeten doen waarbij je hem niet kunt gebruiken. Dus dan zal 'ie wel even alleen moeten zijn en dan moet je 'm maar negeren, ik zou het anders ook niet weten. Hij leert vanzelf hoe 'ie zelf moet gaan staan. Heel veel sterkte ermee, want negeren is niet altijd makkelijk, dat weet ik!
Groetjes,
M