Mijn dochter zit nu drie weken op school, bijna dan. Om me heen zie ik ouders met kinderen afspreken, de kinderen gaan dan alleen ergens spelen. Ik vind dit best vlot om hier ook al aan mee te gaan doen. Daarbij vind ik dat mijn dochter nog niet echt heel erg leuk altijd kan spelen met andere kinderen. Ze is erg snel van slag, wil graag de baas zijn en net als toen ze nog kleiner was, vind ik dat ze best wat pesterig kan zijn. De bal afpakken en dan ergens anders neer gooien. Gedrag dat ik niet leuk vind en niet goed keur. Maar het gaat niet echt over. Daarom kijk ik niet uit naar die speelafspraken…ben bang dat ze haar toch niet zo leuk meer gaan vinden). En daar leert ze misschien wel van maar als moeder breekt dan toch je hart, het mijne wel in ieder geval. Want ze is daarnaast ook erg lief en gevoelig. Is het nodig dat ze al zo vroeg afspreken met elkaar? En herkent iemand mijn gevoel wat betreft haar ergens achter laten en bang zijn dat het niet leuk is/ goed gaat??
Spelen bij andere kinderen
Het is niet per se nodig dat ze al zo jong afspreken maar het is wel leuk natuurlijk. Veel van die kleine moppen die net op school zitten, vinden dat geweldig om af te spreken. Bovendien, inderdaad als ze 4 zijn spelen ze over het algemeen nog niet altijd goed samen (dat begint pas vanaf ongeveer 4 jaar), maar ze moeten dat wel leren dus waarom dan geen speelafspraakjes na school? Da’s juist de ideale manier.
Wat ik altijd deed toen onze meiden net in groep 1 zaten, was eerst hier thuis af laten spreken met het vriendinnetje waar ze mee af wilden spreken. Dan weet je wat vriendinnetje betreft wat voor vlees je in de kuip hebt en als de moeder het kindje op komt halen maak je vanzelf ook een praatje. Zo krijg je al een indruk van de mensen waar het om gaat.
Mocht je kindje dan een volgende keer bij dat kindje af willen spreken, dan laat je haar met een geruster hart meegaan met een vriendinnetje.
En speelafspraakjes van 1-1,5 uur zijn lang zat op die leeftijd.
Groetekes, Sje
Gewijzigd door - Sje op 24 Apr 2013 11:27:00
Bedankt voor je reactie Sje! Ik vind het best spannend allemaal, ben zelf nogal van de gevoelige zeg maar …en mijn dochter heeft dat van nature ook wel een beetje.
het hele schoolgebeuren met afwijzing op schoolplein etc. vind nu plaats en ik ( en zij) moet daar best aan wennen. Ook leuk hoor, maar allemaal ook weer zo anders. Een soort van het echte leven is voor haar begonnen!! En ik merk dat ik ook nog aan het zoeken ben hoe daar mee om te gaan…( trutje)
Het grappige is dat mijn dochter heel erg van andere mensen houdt en ik altijd op afstand, vandaar dat ik er nog niet super op zit te springen. Maar ja…ook ik zal er niet aan ontkomen!
Logisch dat je het spannend vindt. Vond ik ook hoor. Maar net wat je schrijft: je ontkomt er niet aan.
Ik heb er eerlijk gezegd ook niet altijd zin in dat ze afspreken, maar dan denk ik maar zo: er zijn kindjes die nooit speelafspraakjes hebben en daar zou je als moeder ook niet blij mee zijn!
Mijn jongste had een keer 3 kinderfeestjes in 2 weken tijd. Kon ik natuurlijk over zuchten en steunen, maar als ik dan toevallig in diezelfde week een moeder spreek wiens kindje nog nooit op een kinderfeestje was uitgenodigd terwijl ze al 3 jaar op school zat, dan mag ik mezelf gelukkig prijzen dat mijn kinderen regelmatig uitnodigingen krijgen en speelafspraakjes hebben.
Dus het is even wennen en doorbijten maar tezijnertijd voel je je er wel rustiger bij. Je zou ook met je dochter kunnen afspreken: voorlopig 1x per week een speelafspraakje. Op die manier doseer je het een beetje zowel voor haar als voor jou.
Groetekes, Sje
Hier ook geregeld kinderen over de vloer.
Als de kinderen hier komen spelen wil aaron ook erg bazig zijn en dingen afpakken (waar hij normaal nooit mee speelt) omdat dat van hem is zegt ie dan.
Korte metten maak ik dan en geef dat kind meteen het speelgoed terug.
Als Aaron ergens anders speelt is ie heel rustig en beleefd zeggen ze …dus thuis bazig en druk en ergens anders rustig en beleefd.
Ik zou je dochter wel met vriendjes laten spelen thuis of daar…als ze dat oden dan kan ze tijdens een uur buiten spelen op school ook makkelijker aansluiting bij die meisjes vinden.
Gr, Danielle
Ik zou ook een speel afspraakje maken. Je dochter heeft vast voorkeur voor een kindje wasr ze leuk mee kan spelen, of je vraagt de juf met welk kindje ze op school leuk speelt. Succeservaring is heel belangrijk. En overal is wel iets he, ook dit soort dingen zijn heel gewoon en horen bij de leeftijd.
Dion is 3,5 en die is er nu al een tijdje mee bezig. Hij heeft al ern paar dates gehad en ging heel goed.
Marijn speelt vaak met hetzelfde jongetje en af en toe iemand anders, maar hij vraagt er zelf niet vaak om. Het ene kind heeft mee die behoeftes en. vindt het leuker, interresanter dan de ander
Rens zit sinds januari op school en hij maakt geregeld speelafspraakjes. Zowel hier thuis als bij andere kindjes thuis.
Meestal heeft hij rond de drie afspraken per week.
Ik laat het altijd van hem zelf afhangen, ik maak geen afspraakjes voor hem dat moet hij zelf doen en dat gaat eigenlijk prima. Soms heeft een kindje geen zin en dan is hij weleens verdrietig maar dan leg ik hem uit dat niet iedereen altijd zin heeft om af te spreken en dat dat niet per se betekend dat dat kindje zijn vriendje niet meer wil zijn.
Als hij zelf geen zin heeft om te af te spreken ga ik dat niet pushen, hij moet er zelf ook zin in hebben.
speelafspraakjes duren hier maximaal 1,5 uur en dat is echt lang zat voor kleuters.
Soms moet ik weleens ingrijpen als er niet leuk word gespeeld.
Rens kan soms ook best bazig zijn, maar dat hoort er ook echt nog wel bij op deze leeftijd.
Wel zie ik dat school hier een positieve invloed op heeft, hij heeft daar op het sociale vlak heel veel geleerd.
Als ik jou was zou ik haar eerste speelafspraakje thuis houden. Dan kun je zelf ook kijken hoe het gaat.
Hier op school maken de meeste kinderen van 4 al wel speelafspraken, door dat niet te doen loop je denk ik wel de kans dat ze buiten de groep gaat vallen.
En door speelafspraakjes te maken leert ze ook weer een hoop. Als ze niet leuk speelt en kindjes willen daardoor niet met haar spelen leert ze daar ook weer van.
Ik vind het wel een goede om eerst aan de juf te vragen met welk kindje ze leuk speelt dan heb je meer kans op succes. En vraag eens aan de juf hoe ze op school speelt met de andere kinderen. ziet zij hetzelfde gedrag als jij? Je hebt nl dikke kans dat ze zich bij een ander veel beter gedraagt als thuis.
Ik krijg altijd te horen dat rens zo beleefd en lief is. Dat is thuis vaak echt wel anders hoor.
Ik vond dat hele schoolpleingedoe ook best wel een beetje eng in het begin, ik vind het best lastig om contact te maken met mensen die ik niet ken. Ik doe m’n best om dat niet aan Rens te laten merken want ik heb liever niet dat hij dezelfde angst ontwikkeld. Nu we een paar maanden verder zijn valt het eerlijk gezegd best wel mee allemaal en heeft Rens inmiddels 5 vriendjes waar hij regelmatig mee afspreekt en heeft hij zelfs z’n eerste kinderfeestje al gehad.
Op maandag kan hij nooit afspreken want dan gaat hij na school naar gym. Dinsdag dorderdag en vrijdag spreekt hij vaak wel wat af. Woensdags probeer ik nu nog vrij te houden dan moet hij echt ff bijkomen.
als hij niet kan afspreken dan zeg ik dat 's morgens al tegen hem voordat hij naar school gaat. Dat voorkomt gedoe op het schoolplein.
Groetjes Ramona
Leuk om het van andere te lezen, bedankt!! Het is nu vakantie en ik heb me voorgenomen, na de vakantie gaan we eraan beginnen, als ze er zelf mee komt. Dan weet ik ook dat ze er zelf aan toe is. Ik heb al wel een idee wie ze dan zal kiezen. Stukje loslaten heeft er zeker mee te maken!!! En naast dat ze niet altijd leuk speelt, bazig en snel jankerig kan zijn als het niet gaat zoals ze wil, dat zal ze ook moeten leren.
Bedankt voor jullie uitgebreide en leuke reacties, heb ik veel aan!!!
Idd het loslaten begint nu al. Beetje eng in het begin maar het is ook heel leuk om te zien hoe je kind nu hard groeit in korte tijd.
Succes ermee na de vakantie.
Groetjes Ramona