Hallo, ik ben de moeder van Luuk, 21 maanden oud. Luuk weet wat hij wil en is razendsnel. Ik heb de meeste spullen waar hij niet aan mag komen buiten zijn bereik staan, maar een aantal dingen zijn niet te verplaatsen. Luuk doet elke dag wel een paar keer een aanval op die spullen, aangekondigd door “nee, nee! uh uh” te zeggen en zijn hoofd te schudden. Toch het laatje open en gauw alle spullen eruit gooien of voor de derde keer met een hand aarde uit de plantenbak komen brengen en voor mijn voeten gooien. Vaak ben ik het ene nog aan het opruimen en Luuk stuift door naar het volgende, blaadjes van een plant trekken en stopcontact aanraken bijvoorbeeld. Ik probeer hem af te leiden, te prijzen als hij leuk aan het spelen is en zet hem apart als hij echt niet te hanteren is, maar het wordt niet minder. Luuk zegt nog maar een paar woordjes, begrijpt wel veel. Een gesprekje erover lijkt niet aan te komen. Heeft iemand nog een idee?
Slooprondje door het huis!
Consequent blijven inderdaad en afleiden. Meer kun je eigenlijk niet doen. Ja boos worden, maar dat heeft hier ook wel het effect dat ik heel hard uitgelachen wordt
Groetjes,
Michèle
Wat bakmama zegt, helemaal mee eens. Een strafplekje is hierbij echt een uitkomst hoor. Je kan alles wel buiten z’n bereik zetten, maar zo leert 'ie nooit wat wel en niet voor zijn handjes is bedoeld.
Groetjes,
M
quote:
Verder is het ècht een lastige leeftijd (van 2 tot 3)
Heel vaak ongezellig in huis!
Maar de aanhouder wint!
Nu Thijs 3 is, is ie weer gezellig en lief, begrijpt ie alles
kan ie ook alles duidelijk maken wat ie wil, etc.
mmm sinds gister die leeftijd bereikt dus ben bang voor de toekomst … En dan nog met een kleine erbij dat wordt zweten denk ik…
Bedankt voor de reacties! Luuk naast me laten zitten vind ik een goed idee! Ik begrijp best waarom hij dit doet, we hebben sinds drie maanden ook een dochtertje en zij vraagt ook wat tijd en aandacht, al valt dat nog reuze mee omdat het een rustig kindje is. Luuk helpt op zijn manier ook mee, maar doet ook graag een slooprondje als ik alleen ben en de jongste aan het voeden ben. Luuk weet dan heel goed dat mama even niet bij hem kan en ziet zijn kans schoon om ook wat aandacht te trekken. Een strafplekje hebben we al, op de gang. Luuk vindt dat niet zo erg, maakt nog niet zoveel indruk. Gewoon maar volhouden dus!