Slechte moeder

#1

Ik heb een dochter van bijna 4 en een zoontje van bijna 15 maanden.
Nu heb ik toch echt problemen met mijn dochter waar ikzelf ook niet blij mee ben.
Ik kan namelijk niks meer van haar hebben, bij het minste of geringste ben ik al boos op haar. Terwijl de jongste bijna niks verkeerd kan doen.
Ik vind dit zelf zo erg het lijkt erop dat ik meer van de een houd dan van de ander.
Gisteren zei ze zelfs al dat ze het niet meer leuk vind bij mij, wat ik me ook wel kan voorstellen. Ik zeg ook regelmatig dat ze dan maar een andere moeder moet gaan zoeken.
Ze huilt ook om niks en dat is iets waar ik helemaal niet tegen kan, misschien een vorm om aandacht te krijgen en die krijgt ze dan ook overduidelijk al is het dan negatief.
Ik heb gewoon geen geduld meer voor de kids en is het dus elke dag ruzie hier.
Ze hangt ook veel aan haar vader en dat steekt ook wel bij mij. Het heeft ook veel met mijn verleden te maken dat ik veel gepest ben en altijd alleen zat. Dus vind ik het heel erg dat als papa thuiskomt dat ik niet meer besta. Ik weet dat ze dit allemaal hebben maar ik kan daar toch niet tegen.
Ik vind mijzelf gewoon een slecht moeder hierdoor en ben bang dat ze straks echt een hekel aan me krijgt en dat kan ik echt niet verdragen.
Zou ik hiervoor echt professionele hulp moeten zoeken of hebben jullie nog ideén.
Ik lig op dit mometn ook helemaal overhoop met mezelf en doe tegen mijn man ook elke keer zo lelijk, op zich ben ik gewoon een kreng en had ik denk ik nooit kinderen mogen krijgen. Bij een ander zouden ze veel beter afgeweest zijn.
Ik kan ook nooit van ze genieten of ermee spelen, denk dat ik altijd druk moet hebben met andere dingen. Heb dus ook absoluut geen geduld voor ze. Het moet op mijn manier gaan en anders kan het niet dan ga ik over de rooie.
Dus dit kan toch echt niet gezond zijn.

Diana.

#2

Lieve Diana,

Je vraagt wat je moet doen: ZOEK HULP!

Er is niets mis met jou of met je dochter of met je man maar momenteel heb je het even erg moeilijk. Alleen jij kan ervoor zorgen dat dit gevoel niet verergert. Praat erover met iemand die je vertrouwd maar het liefst nog met een professioneel iemand. Dit is vaak een grote stap maar ik weet uit ervaring dat dit vaak de enige goed oplossing is.

Veel succes en weet dat je een goede moeder bent anders had je nooit dit bericht gepost!!!
Liefs Tams

#3

Hoi Tams,

Het probleem is dat ik niet weet waar ik hulp moet zoeken.
Ik ben al eens bij een psycholoog geweest maar die snapte niet wat ik bedoelde en ik kon niet overweg met haar. De huisarts had me naar haar toegstuurd.
Dus dan weet ik verder ook niet naar wie ik moet gaan, ben niet echt op de hoogte met dat soort dingen.

#4

Ik denk dat het geen kwaad kan om hier hulp voor te zoeken. Je kan dan misschien wel zelf vinden dat je een kreng bent en je nooit kinderen had moeten krijgen, maar tegelijkertijd trek je wel voor je kinderen aan de bel en dat is niet niks om zoiets over jezelf te zeggen. Het is vakantie, de kinderen uit hun doen omdat de structuur weg is. Daarbij gaat een 4 jarige grenzen opzoeken, hou ook daar voor jezelf rekening mee. Hier word ook wel eens gezegd dat ik stom ben, maar 10 min later word ik platgeknuffeld en ben ik weer de liefste mama van de wereld.
Je ligt met jezelf overhoop en dat voelen de kinderen nog sneller aan dan dat je dit van jezelf in de gaten hebt. Als je hier zelf iets aan kunt doen dan is het geen probleem, maar als je dat niet kunt dan lijkt het mij verstandig om eens hulp te gaan zoeken. Want wat je ook hebt meegemaakt in je leven mag nooit een excuus zijn voor de manier waarop je met je kindjes omgaat.
Wat zegt je man ervan dan ? Kunnen jullie er wel samen over praten dan ?

Elke minuut die je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst!

#5

Riagg, maatschappelijk werk, CB of de gouden gids raadplegen op psycholoog of psychiater. Je krijgt altijd eerst een intake en dan hoor je vanzelf of ze iets voor je kunnen doen, of dit nodig is, of gewoon niet. De ene psycholoog is de andere niet.

Elke minuut die je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst!

#6

Hoi Diana,

Ik lees je berichtje en schrik er een beetje van. Je shreeuwt om hulp.
Ik hoop van harte dat jij en je gezin dat zullen krijgen. Heb je mensen om je heen waar je dit mee kan en durf te delen ? Een familielid of misschien wel gewoon iemand uit de buurt ?

Diana, denk alsjeblieft aan je kleine meid, ze komt uit jouw buik, ze heeft alleen jou. Als jij haar in de kou laat, komt er niets van je meisje terecht.

Ga aan jezelf werken op de manier die je hart je ingeeft, loop desnoods een riagg binnen of bel en leg je situatie uit maar vecht voor een goed leven voor je zelf en je man en kindjes. Jullie zijn het waard.

Zoals de situatie nu is, hoeft het niet altijd te blijven.
Alleen moet je wel bereidt zijn ervoor te knokken. Dat doe ik hier in mijn gezinnetje ook. Mama worden is geen kunst. Maar een goede mama zijn is dat wel.
Daar moet je elke dag opnieuw energie insteken en je zult zien dat dat op een dag beloont wordt op een manier die je moederhart laat overlopen van liefde.

Ga ervoor, dikke kus, Miranda ( mama van Joyce en Amy )


#7

Hoi diana,

Ik zou echt hulp gaan zoeken meis!
Omdat je met jezelf in de knoei zit is het voor je omgeving waarschijnlijk ook moeilijk en waarschijnlijk merkt je dochter dit ook!
Ze voelen alles zo goed aan! Ik zou echt hulp zoeken en weet zeker dat je ook een goede moeder bent. Maar je bent op dit moment erg negatief over jezelf en komt omdat je met jezelf in de knoei zit!
Maak snel een afspraak bij riag of id er zijn instanties genoeg en ik weet zeker dan komt eht echt goed!
En je man en de kids hebben je nodig!

sterkte
groetjes GYtha

#8

Oei meid toch
Ik zou ook zeggen ga hulp zoeken
Maak anders een afspraak bij dehuisarts die kan je vast doorsturen
Ik vind niet dat je een slechte moeder bent
Je geeft duidelijk aan dat hulp nodig hebt en dat doe je voor je kindjes
Het is moeilijk vooral als je zelf niet lekker in je vel zit
Kom op meid ga er voor zoek hulp voor jezelf en gaat het met jou goed gaat het met je kindjes ook beter
Heel veel sterkte
En hier kan je ook altijd van je af praten hoor
Dikke knuffff

Groetjes van Heleen mama van Robin en Justin

#9

Hoi Diana, alleeerst heb ik respect voor je ik vind het super van je om hulp te zoeken iets waar je je ook totaal niet voor hoeft te schamen

Ik denk dat het beste is dat je met je huisarts of CB gaat praten
Zei weten precies welke hulp het beste is, Ik weet niet of je dit al lang voelt
kinderen voelen dingen heel erg aan en dat zal ook de reden zijn dat ze nu meer naar je man trekt, ook heel belangrijk dat je samen met je man daar goed over praat… Goed dat je al eens bij een psycholoog bent geweest maar soms klikt dat niet dat kan, vaak kennen huisartsen wel meerdere misschien dat die een kent
die meer bij jouw past… Meis met wat hulp kom je er wel…

sterkte
Tries

#10

hoi,

A. je bent geen slechte moeder. Je erkent dat je misschien een probleem hebt.
B. het is een goed teken dat je je dat afvraagt en dat je hier om ideeen vraagt.
C. het is goed dat je hulp vraagt van een profesional.

Ik heb het twee jaar geleden meegemaakt. ben naar de huisarts geweest en heb gezegd zo gaat het niet langer ik ben zo moe en zat van alles. Deze heeft me doorgezonden naar een psycholoog en deze heeft me in 2 sessie op weg geholpen en in de volgende 5 sesie’s leren ontdekken waar mijn probleem zat daarna nog in een paar sessie leren omgaan met die problemen/ gedachten enzv.

Dus slechte moeder nee. Ja bent nu even niet helemaal 100% de moeder die wilt zijn en denkt te moeten zijn maar omdat je het zelf erkent kan ik je geen slecht moeder noemen.

veel sterkte

groetjes

lon106

#11

Hoi,

Sorry dat ik een tijd niks van me heb laten horen maar het zat ook allemaal zo hoog.
Ik moest met Justin naar het consultatieburo en heb daar om hulp gevraagd en die hadden me doorverwezen naar De Stap.
Die vangen nu 2 dagen in de week de kindjes op zodat ik iets meer rust heb, en voor mijzelf heb ik hulp gezocht in het spirituele.
Ik heb nu druppels van de bachbloesems en ik ga nu ook regelmatig bij haar sessies doen om er weer bovenop te komen.
Iemand had me afgeraden om naar en psycholoog te gaan omdat je daar toch niet wijzer van word.
Ik voel me al een heel klein beetje beter.
Zij zei ook dat ik te beschermend was voor mijn kinderen en dat ik ze meer los moet laten. Dit komt ook omdat ik vroeger veel gepest ben en geen vriendinnen heb en ik dus absoluut niet wil dat dit mijn kids ook overkomt.
Als Naomi een vriendinnetje te spelen heeft en ze doet er lelijk tegen dan zeg ik altijd tegen haar, je moet niet zo boos doen anders heb je straks ook geen vriendjes net als mama. Maar dat is iets dat je nooit tegen je kids mag zeggen zei zij.
Maar er is hulp dus we gaan hopelijk de goede kant weer op.
Bedankt voor al jullie steun.

Diana.