Slapen

#1

Hoi

Mijn zoontje is bijna 2 en is de laatste tijd verschrikkelijk overstuur als ie naar bed gaat. Niet boos maar echt verdrietig. Herkent iemand dit, want ik word er ook verdrietig van.

Groetjes,
Isolde

#2

Zie hier voor tips. Hoef ik mijn lap tekst met tips en toverwoorden niet nog een keer te typen.

http://www.ikkeben.nl/forum/topic.asp?topic_id=21119

Groetekes, Sje

#3

zielig hoor! Misschien een paar keer eng gedroomd ofzo?! Negeren is makkelijk gezegd, maar volgens mij niet altijd de oplossing. Ik persoonlijk vind het het belangrijkst dat mijn kind zich veilig en geborgen voelt. Negeren rijmt daar niet mee. Voor mij werkt dit dus niet als mijn zoon heel erg overstuur is.

Praat jouw zoontje al en kun je er zo misschien achter komen of hij bang is ofzo?
Als je weet wat er aan de hand is kun je er natuurlijk meer mee.
Anders zou ik hem heel rustig naar bed doen, nog een tijdje samen op zijn kamertje lezen en even naast hem blijven zitten en proberen te kalmeren.

Succes

22-12-2009 colin geboren

#4

Nee helaas loopt ie achter met praten, dus echt aangeven of ie bang is kan ie niet. Voorlezen doen we elke avond en dan nog ff knuffelen. Maar hij komt idd wel bang over,

Groetjes
Isolde

#5

Ik denk dat je als moeder wel weet of hij zich aanstelt of niet. Als hij bang is zou ik toch eventjes bij hem blijven tot hij slaapt. Of in ieder geval boven blijven een beetje gaan klooien dat hij je wel hoort. Dan kun je ook af en toe zeggen dat hij kan gaan slapen en dat je in de buurt blijft. Heb je een nachtlampje op zijn kamer? Misschien is dat een idee? Het blijft toch even uitproberen.

22-12-2009 colin geboren

#6

Niet te hard zeggen, maar na anderhalf uur lijkt het stil boven. Nu hopen dat ie weer eens de hele nacht door slaapt.

Groetjes,
Isolde

#7

en hoe is het gegaan??

22-12-2009 colin geboren

#8

Vannacht is het goed gegaan, Was wel wat vroeg wakker, 6 uur
Maar nu ligt ie weer vreselijk te huilen.
Ik snap echt niet waarom. Wat ik wel weet is dat ie zich helemaal aan je vast klemt.

Gewijzigd door - xxisoldexx op 19 Jan 2011 19:51:13

#9

Moeilijke fase he. Heeft de onze ook gehad en wij hebben hem ook niet laten huilen. Hoe zit het met het middagslaapje van hem? Slaapt hij lang? Misschien is de tijd tussen zijn middagslaapje (het wakker worden) en het weer naar bed gaan te kort waardoor hij nog niet moe genoeg is om te gaan slapen?

Waar wij achter kwamen is dat het voorlezen ons zoontje angstig/onrustig maakte. Hij beleefde (en beleeft nog steeds) alles heel intensief waardoor hij de boekjes nog in zijn hoofd bleef afspelen. We zijn toen het avondritueel gaan veranderen, dwz beneden op de bank samen een boekje lezen, dan pas plassen/schone luier, naar boven, pyjama aan, tanden poetsen, liedje zingen en naar bed. Dat werkte hier echt super!

Maar ik denk dat je als moeder moet doen wat je gevoel je ingeeft. Jij kent je kindje het beste, wij kennen hem alleen van de verhalen die we hier lezen Wij hebben de onze niet vaak laten huilen, dat ging tegen onze gevoelens in. En wij hebben een slaper die géén misbruik is gaan maken van de troostmomenten. Integendeel juist: bij ons in bed kan hij niet slapen, in zijn eigen bed slaapt hij als de beste

#10

vervelend zeg… Als mijn zoontje dit weleens heeft, neem ik hem altijd eventjes mee naar beneden, dan mag hij eventjes wat spoken tot ik merk dat hij echt moe is en dan leg ik hem terug.

@Freubeltje: onze zoon slaapt ineens ook niet meer bij ons in bed, terwijl hij dit vanaf geboorte veel heeft gedaan. Nu blijft hij wakker rondkijken en moeten we hem echt terug in zijn eigen bed leggen dan gaat hij weer lekker slapen. Ik geloof dus ook niet dat alles uitproberen is, soms zijn ze gewoon verdrietig of bang. Ik was vroeger ook bang met slapen en dat werd nooit serieus genomen dus ik ben vast van plan om het anders te gaan doen!!

22-12-2009 colin geboren

#11

Ook wij hebben deze fase gehad. Nick was compleet overstuur als hij in bed lag. Hij kwam ook echt iedere keer zijn bed uit. Na 3 x terugbrengen ging ik even bij hem zitten op bed tot hij rustig was en toen sliep hij eigenlijk gelijk.
Dit hebben we zo gedaan tot het weer goed ging. Eerst om de dag en toen na een week ging hij weer gewoon uit zichzelf rustig slapen.
Ik moet zeggen dat de Sinterklaas/kerst en met name oud/nieuw er behoorlijk ingehakt heeft. Hij is er zo van onder de indruk geweest dat hij lang onrustig is geweest met slapen gaan.
Nu gaat het weer goed al komt hij smorgens als hij wakker is wel bij ons in bed (meestal tussen 6 en 7 uur) en wil samen met ons opstaan. Nou ja, dat vind ik niet zo’n probleem…

Groetjes Bianca

#12

Het heeft nu weer 1 1/2 uur geduurt voordat ie in slaap viel. Ik heb vanavond even met het consultatiebureau overlegd, ze heeft hem horen huilen en die zegt even met de huisarts er over hebben. Nu moet ik er toch morgen heen dus ga ik het gelijk voorleggen. Ik heb het opgenomen op mijn telefoon en als de huisarts niks weet laat ik het ook nog even horen aan de wijkverpleegster. Toen ie niet wilde eten in het begin hebben we het ook op de camera opgenomen omdat niemand ons geloofde en toen bleek dat ie zware maagklachten had.