Slapen


#1

Vraagje

Mijn dochter is nu net 11 maanden.

Kruips goed, lacht erg goed, eet goed…doet eigenlijk alles goed .

Ze is ook behoorlijk met haar moeder, wat ik prima vind.

Waar ik me wel zorgen over maak is dat ook het moment Maaike sávonds gaat slapen (20:00) zij rond 23:30 enorm gaat huilen. Mijn vriendin kan haar niet door laten huilen. Ik vind het zelf ook vresenlijk maar ik ben wel bang dat als we haar elke keer mee naar bed nemen zij daar aan gaat wennen en dat het alleen maar moeilijker gaat worden. Daarnaast merk ik ook dat het ten koste van onze relatie gaat. De uurtjes sávonds in bed. En zoveel tijd is daar niet meer om samen dingen te doen.
Mijn vriendin zegt wel dat het op een gegeven moment wel goed komt…tjaa…hoe oud is ze dan ?? 4 jaar ofzo…ik weet het niet…
En ik ken haar wel langer dan vandaag…zij zou het niet voor mekaar krijgen om haar te laten door huilen.

Mijn vraag.
Is 11 maanden nog te jong om te laten huilen ? Is het een prima leeftijd daarvoor ? Gaat het inderdaad langer duren ?

Hoor graag van een van jullie.

mathijs


#2

Hoi Mathij,

Welkom bij ikkeben!
Yes, eindelijk een mannelijke schrijver!
Is weer eens wat anders dan al die moeders.

Je dochtertje heet Maaike he?
Die vindt het natuurlijk wel gezellig beneden en heeft dus geen zin
om te gaan slapen.
Ze is wel moe denk ik, maar probeert door te huilen aandacht te krijgen.
Als je er steeds heen gaat denkt Maaike: ik heb het weer voor elkaar.
Ze proberen je uit.
Ik heb zelf 2 dochters, Elke van bijna 3 (3 mei) en Anne is nu 7 mnd.
Zij huilden in het begin ook als ze op bed moesten, dan ging ik naar boven
en hoorden ze een traptree. Zodra de deur openging was het lachen
geblazen. Mamma of pappa komt eraan!
Wat ik toen heb gedaan is (bij Anne), boven wat aanrommelen en haar deur
op een kier laten.
De badkamer is naast haar slaapkamer en die poetste ik iedere keer en
dan zong ik er wat kinderliedjes bij. En wat lawaai maken met de
potjes e.d. die in de badkamer staan.
Was ze zo vertrokken en kon ik binnen 5 min. al naar beneden gaan.
En wij hadden een superschone badkamer!
Jullie kindje is al 11 mnd dus ik denk dat dit niet zoveel zin meer heeft.
Alhoewel je kunt het proberen. Je hoeft niet perse de bakamer te poetsen
hoor. Je kunt ook op de overloop wat rommelen en lawaai maken.
En anders gewoon even laten huilen (mag best een kwartier hoor),
of om de 5 min. je gezicht laten zien zo dat ze weet dat jullie er nog zijn.
Even een aai over de bol en kusje geven en zeggen dat ze lekker moet
gaan slapen.
Heeft Maaike ook een knuffel mee naar bed. Dit wil nl. ook nog wel eens
helpen.
Dit is vertrouwd en ruikt naar Maaike.
Elke heeft een muis en daar sabbelt ze ook vaak aan en kan echt niet
zonder slapen. Moet ook altijd mee als we op visite gaan of uit logeren.

Je andere vraag: dat Maaike goed is met je vriendin.
Dat veranderd allemaal vanzelf.
Wij hadden bij Elke ook eerst dat ze steeds naar mij toe ging. Een echt
mammkindje dus, wil vaak ook alleen bij mij boekjes lezen.
Nu wordt ze groter en is ook gek met haar vader.
Zou me er niet te veel van aantrekken. Als ze wil komt ze vanzelf bij je!

Wij hebben de meiden vaak tegen 18.000/18.30 op bed en hebben dus nog
een hele avond voor ons.
Wij zijn savonds bekaf en liggen vaak al om 22.00 op bed.
Ja, kinderen veranderen je leven. Je krijgt er veel voor terug, maar moet
ook een aantal dingen inleveren.
Elke was een hele poos om half 6 smorgens wakker. Nu vaak rond half 7/
7 uur.
Anne elke morgen om half 6 en krijgt dan de fles en leggen we nog even
terug.
Vaak slaapt ze niet meer, maar rust zo wel lekker uit.
We halen haar er om half 7 weer uit.
Uitslapen is er dus ook niet meer bij.
Ik ben zelf een ochtendmens.
Vindt het heerlijk, heb je een lekkere lange dag.
Als ik mensen bij ons in de straat zie (op het weekend dan) die komen
tegen 11 uur of later uit bed.
Zonde van het vrije weekend.
Hebben wij al ontbeten en de koffie op en gaan dan haast al weer eten.

Zeg maar tegen je vriendin dat ze Maaike rustig even kan laten huilen.
Wat je ook kan zeggen trouwens (schiet me te binnen), deden we bij Elke
toen die vorig jaar zomer aan het spoken was (springen in bed en gordijn
open trekken), mamma komt nu niet weer. Dus als je het gordijn open trekt
dan slaap je maar met het gordijn open vanavond/nacht.
Gaf haar nog een kus en ben naar beneden gegaan. Huilde heel even.
Toen wij zelf op bed gingen was ze in diepe slaap en lag nog net zoals
ik haar had neergelegd.
Wat een lang verhaal he? Hoop dat je er iets aan hebt.
Laat je me nog wel even wat weten vandaag!

Groetjes Heleen. mamma van Elke en Anne


#3

Hoi Mathijs,

Toen Puck 4 maanden was vonden wij het tijd worden dat ze structuur kreeg in get slapen. Niet meer bij ons op de arm, maar gewoonin bed.
Het ging als volgt:

18.30: pyama aan en wassen
18.45; knuffelen
19;00; flesje pap en boertje
19;15 naar bed brengen en slaapzakje aan

Vervolgens begon het huilen. De eerste dag 1,5 uur. De volgende dag een uur en zo minder. Na een week hadden we een ritme en sindsdien gaat Puck zonder huilen naar bed. Zolang we maar het ritueel volgen. Het was een loodzware week.

Om antwoord te geven op je vraag. Je moet haar laten huilen. om de 15 minuten er naar toe en over de bol aaien, maar vooral niet uit bed halen. Ik denk dat je binnen een week en meisje hebt wat doorslaapt in eigen bed.

Ik wens je veel succes en sterkte toe.

Laat je weten hoe het is gegaan?

Groet Loes


#4

lijkt inderdaad of maaike jullie aan het uitproberen is.
Even laten huilen mag best hoor. zet evt een kookwekker op 15 min zonder erheen te gaan. na die 15 min nog huilen even erheen aai over de bol en niks zeggen en weg wezen.
de dochter van mijn vriendin is net zo oud als jullie dochter en heeft dit ook gehad.
een paar dagen een vaste structuur en even laten huilen en het was over!
Wel moeilijk maar het is even doorzetten en het moet niet ten koste gaan van jullie relatie!
Zijn van die periodes maar als je er steeds heen gaat heeft zij het gewonnen en zal het altijd een strijd blijven. Ze moet even weten dat ze moet gaan slapen en dat er niemand meer komt.

succes groetjes Gytha