O wat ben ik trots. Jack is in 1 keer helemaal van zijn speen af.
Ging eigenlijk een beetje spontaan. Ik heb gezegd dat mama zijn speen aan een heel lief klein babytje gegeven heeft, die geen speentje had maar er wel graag een wilde hebben…Hij moest toen even huilen, en zei dat mama een nieuwe speen moest gaan kopen. Hij mocht toen van mij een extra knuffel uit de mand pakken om mee te slapen. Dat vond hij heel erg fijn en riep Jippie, allemaal beesten in bed. En hij heeft er nooit meer om gevraagd!! Huppakee. De volgende dag mocht hij een nieuw beest uitzoeken voor in bed omdat hij zo’n grote jongen is. Iedereen in de winkel moest het horen, super. Niks geen gehuil in de avond of nacht, gewoon lekker slapen en hij vraagt er zelfs niet meer om, ook niet in de avond na het eten. Dan kreeg hij hem nog wel eens als hij erg moe was.
Ik ben echt trots op mijn grote kanjer.
