Slapeloze nachten

#1

Hallo,
Ik heb een zoontje van 17 maanden, Bjorn.
Bjorn wordt midden in de nacht huilend wakker.
Laat hem dan even huilen, 10 min. Soms valt hij weer zelf in slaap.
Dit is nu de laatste nachten niet het geval.
Ik troost hem eerst in bed. Loop ik weg, gaat hij weer huilen.
na 10 min huilen, krijsen ga ik weer naar hem toe en troost ik hem op mijn arm. Bij terug leggen weer huilen. Na een paar keer beland Bjorn bij ons in bed en gaat dan lekker slapen.
Hij gaat dit nu echt doorkrijgen.
Ik zou graag tips willen hoe hier mee om te gaan. Ik zou graag willen dat hij er niet aan wend bij ons te slapen als hij wakker wordt. Ik slaap dan zelf niet goed als hij bij ons ligt. Als ikBjorn laat huilen dan huilt hij zichzelf zo overstuur dat hij maar blijft huilen, zo`n 2 uur…

Gr, Chantal

#2

Hallo Chantal,
Wij hebben dat ook gehad een tijdje. Ze sliep altijd goed door en opeens 's nachts wakker. Dus wij ook haar soms in bed genomen, maar dat is dus niet de oplossing. Dat raken ze daar idd aan gewend. Dus mijn man die zei op een gegeven moment “we moeten doorbijten en laten huilen, laten we oordopjes indoen”. Nou dat was tegen het verkeerde been bij mij, maar ik heb haar laten huilen. De eerste nacht was drama. Ze heeft wel 5 uur liggen huilen. Wel heel af en toe gaan kijken, maar toch vol gehouden. De dag erna was het al iets minder. Zo’n 4 uur en dit een goede week volgehouden (je bent wel gebroken), maar dat heeft wonderen verricht. Na ongeveer een week tot anderhalf heeft ze niet meer gehuild. Ze sliep als een roosje. Is ook een uit probeer periode. Ik hoop dat je er wat aan hebt, maar sommige vinden een kind laten huilen niet goed, maar bij ons heeft het geholpen.
Gr. Natasja
PS ik was er wel zeker van dat er niks aan de hand was. Dus ze was niet ziek, had geen pijn, geen vieze luier, genoeg gegeten.

[/url]

#3

Hoi

Hebben wij hier ook gehad. 't Lijkt er idd op dat 't een fase is. Heb zelf ook het idee dat 't verlatingsangst is… even zien of papa en mama er nog zijn, niet zonder ze willen etc.
Eerst zeggen dat hij lekker verder slapen moet en toestoppen, daarna niks meer zeggen, toestoppen en weglopen. Negeren eigenlijk. Ja, of idd, ff laten blèren. Deden wij uiteindelijk ook.
't Was even doorbijten, maar dan leren ze 't wel. En 't gaat idd weer over!
En bij in bed nemen is wel makkelijk voor dat moment, maar 't lijkt mij niet echt verstandig. Ze zijn 't heel gemakkelijk aangeleerd, maar het is moeilijker om 't af te leren.
Maar goed… geen kind is 't zelfde natuurlijk. Jens kan niet eens slapen tussen ons in, hahaha!

#4

Niet bij je in bed nemen! Hij is op een leeftijd dat-ie aan het uitproberen gaat en hij vindt het heerlijk om bij jullie in bed te liggen.
Dus hoe moeilijk het ook is: in zijn eigen bed laten! DAt gaat je een paar nachten kosten maar dan weet-ie waar hij met jullie aan toe is en dat er met jullie niet te sollen is.

En ook al komt het er in eerste instantie op neer dat-ie 2 uur blijft huilen: vol blijven houden om hem niet uit bed te halen. Laat maar huilen, want hij wil alleen maar bij jullie in bed zien te komen en hij moet leren dat dat niet de bedoeling is.
Voor je het weet ligt-ie op z’n vierde nog tussen jullie in.

De weg terug wordt steeds moeilijker als je hem steeds bij jullie in bed neemt.
En bereid je vast voor, als je met dit slaapspektakel uiteindelijk wint, gaat-ie iets anders zoeken. Dan gaat-ie moeilijk doen met eten of met luier verschonen. Hij blijft iets zoeken waar hij jullie mee tot wanhoop kan drijven.

Laat hem merken wie de baas is.

Groetekes, Sje

#5

Als je er zeker van bent dat er niets aan de hand is ( kiesjes, ziek, vieze broek enzo) dan zou ik ook proberen om hem niet bij je in bed te nemen.
Ik heb het zelf niet meegemaakt, maar mijn vriendin heeft al meer dan een jaar problemen met haar zoontje wat betreft het slapen! De kleine man heeft het nu voor elkaar dat hij elke nacht, wanneer hij begint te krijsen direct bij hen in bed genomen wordt. Ik vind het zelf niet bepaald een goed idee want volgens mij gaat het van kwaad tot erger. Maar aan de andere kant: je nachtrust is erg belangrijk!!
Ze hebben ook echt al zoveel geprobeerd: laten huilen, hij is gezien door de huisarts, het CB, de fysiotherapeut, de uroloog en de ostepaat. Op een gegeven moment weet je het niet meer, en ben je gesloopt denk ik…

Maar ik zou inzetten op in bed slapen. Wij hebben Jack 1 keer in bed genomen ( achteraf bleek dat ie ziek was) en toen ging ie liggen spelen!! Dat was dus de eerste en de laatste keer, haha!

Groetjes van Christa

#6

Wat je ook nog zou kunnen proberen is zijn bedje een kwartslag of halve slag draaien. Dat wil ook nog weleens helpen bij kindjes die zo slecht slapen.

Groetekes, Sje

#7

Bedankt allemaal voor jullie reactie`s
Inmiddels een poosje later…
Bjorn slaapt in zijn eigen bed de hele nacht en wordt niet meer wakker!!
Hij krijgt 1 tabletje kindival voor het slapen gaan. Een homeopaat gebeld.
Het kan goed zijn doordat het een druk mannetje is in de nacht zijn indrukken verwerkt.
Ik ga het binnenkort weer zonder proberen, kijken hoe het dan gaat.

#8

Ik was nog even vergeten te vertellen dat Bjorn nu dinsdag buisjes krijgt.
Hij had de 4 de oorontsteking in 1 jaar en dus ook een kuur.
De kno arts vond het zinvol om buisjes te zetten!
Misschien ook wel last van zijn oren `s nachts.

#9

17 maanden is toch ook de laatste sprong of zit ik er nu helemaal naast Sje??

Groetjes,

Michèle

Lilypie Eerste Verjaardag Ticker

#10

Je zit er helemaal naast schat, maar dat geeft niet, je bent net in dienst bij de firma Promoot-Het-Oei-Ik-Groei-Boek.

In het boek wat ik heb begint bij week 59,5 de laatste sprong. Dus dat is rond de 14 maanden.

Groetekes, Sje

#11

Overigens, Chantal, onze oudste heeft eind november buisjes gekregen. Had ook altijd veel oorontstekingen. Ze is nu 5. Ik zag erg tegen de ingreep op, maar het is echt een ingreep van niks! Een kies vullen kost meer tijd. We zaten in de wachtruimte met een kop koffie en die hadden we nog niet eens op of we werden alweer naar de uitslaapkamer geroepen.

Alle sterkte komende week want het blijft natuurlijk verre van ideaal als er aan je kind gefriemeld wordt door wildvreemden!

Groetekes, Sje

#12

hoi

Nanik heeft buisje gekregen toen ze net 1 jaar was. Daarna is het slapen beter gegaan dus kan best dat het die oortjes zijn hoor.

Als ik je een tip mag geven voor de operatie neem de kleine op je schoot als hij onder narcase wordt gebracht. Bij Nanik werd dat niet gevraagd en werd ze door 2 man aan armen en benen vast gehouden en de 3de hield het kapje op haar mond. Ze heeft er echt tegen gevochten en geschreeuwd en was daarna ook heel bang voor de dokter enz. Nu gaat het goed hoor maar als je dat kan voorkomen scheelt dat enorm.

Verder zal ej blij zijn dat de buisjes erin zitten. Knappen ze echt vanop hoor.

Bianca

#13

Bij ons in het ziekenhuis hadden ze een fotoboek waarin precies met foto’s uitgelegd stond wat er precies ging gebeuren, hoe de ruimtes eruit zagen etc. Dat scheelt ook al voor zo’n kleintje. Dat ze weten het het ongeveer gaat. En dan is de paniek niet zo groot als ze onder narcose moeten.

Op schoot nemen mag niet zomaar in elk ziekenhuis. Onze oudste moest gewoon meteen op haar rug op de OK-tafel liggen, maar we mochten er wel allebei bij blijven tot ze in slaap was.

Groetekes, Sje

#14

Sje even terugkomend op jou zeggen dat het boek tot 14 maanden loopt. Mijn boek is de laatste druk en loopt tot 17 maanden. Titel van het hoofdstuk is leif en leed rond 17 weken ofwel ruim 17 maanden. Er staan 10 sprongen in lopend van 0 tot 20 maanden. Er is nu ook een site van waar je je aan kan melden voor een nieuwsbrief en een sprongenwekker. Dus vandaar dat ik met die 17 maanden sprong kwam.

Groetjes,

Michèle

Lilypie Eerste Verjaardag Ticker

#15

Oh dan is dat inderdaad een hele nieuwe versie! Hier gaat-ie echt maar tot week 59,5-60. Dus je was nog niet zo blond als ik gedacht had?!

Groetekes, Sje

#16

Ja is het ook. Enne ben kunstmatig Intiligent

Groetjes,

Michèle

Lilypie Eerste Verjaardag Ticker

#17

Hoi

Wellicht heb je iets aan het boek “leer uw baby goed doorslapen”, ik zal vanavond even de schrijver voor je noteren want heb het nu op mijn werk natuurlijk niet bij me .
Ik heb het van een vriendin geleend en het gaat over een slaaptraining voor babies vanaf 6 maanden ( omdat ze daarvoor nog niet “bewust” kunnen huilen schijnt) dmv de zogenaamde “snelle controle methode”. Dit houdt kort gezegd in dat je wel steeds tijdens het huilen ( maar met steeds langere tussenpozes) checkt of er niet echt iets aan de hand is ( dus snelle controle van warm/koud/vieze luier, etc) maar verder geen aandacht schenkt. ( want daar gaat het om), dus niet praten, troosten, wiegen of wat dan ook. Vooral niet uit bedje halen.
Mijn dochter Minke huilt gelukkig bijna niet 's nachts sinds ze 8 weken is maar moet nu helaas echt beginnen met uitbakeren ( ze is nu net 6 maanden) dus ben bang dat ik binnenkort ook weer wat vaker gewekt zal worden… Laat haar nu al met een arm los slapen ( uit de Pacco Comodo doeken) en ze slaapt nu al wel korter ( half zes al wakker ipv half 7). Ligt dan met een wild maaiend armpje te wapperen…
Ga dus als het nodig is zelf ook aan de slag met deze methode, mocht het nodig zijn.
Ik vind het laten huilen zelf errug moeilijk hoor Sje, soms als je ze dan oppakt voel je dat hartje tekeer gaan en dan voel je je toch een partij schuldig… maar misschien ben ik te soft

groetjes Astrid

#18

Vooral omdat je nu niet zeker weet of hij last heeft van zijn oren weet je dus ook niet waarom hij huilt.

Dat hebben we met Nanik ook gehad. Wij konden haar dan ook niet laten huilen hoor want stel je voor dat ze inderdaad pijn had.

Bianca

#19

Nou, ik heb vanacht een heel drama achter de rug. ten eerste was het iets van 21.15 eer ze sliep. Ineens weer huilen en drama. Toen werd ik om 03.15 gewekt doordat ze heel hysterisch aan het huilen was. Dit heeft uiteindelijk tot 04.30 geduurd. Getsie, zie nu al op tegen vanavond.

#20

Ik kan me voorstellen dat je opziet tegen vanavond na een dergelijke nacht. Had ik zelf ook altijd last van…omdat je gewoon zo erg hoopt dat het niet wéér zo’n nacht wordt!

Maar een tip: je moet ‘gewoon’ even die knop in je hoofd omzetten en bedenken dat ook deze fase wel weer overgaat! Werkte bij mij eigenlijk perfect…natuurlijk is het gemakkelijker gezegd dan gedaan maar het kan wel helpen.

Succes en bedenk maar dat je niet de enige bent die dit heeft!