Mijn dochtertje is nu 5 weken oud en is overdag ook zeer vaak wakker. Soms wel 2u per keer, wat ik veel vind voor zo’n kleintje. (in totaal ongeveer 8 tot 10u per dag, voedingen inbegrepen) Ik geef wel BV op vraag en door de langere actieve periodes van Annabel moet dat soms al na 45’. Ik denk dan dat ze door het drinken slaperig zal worden, maar soms geeft ze dat meer energie om lekker door te gaan. Ik laat haar dus zelf haar ritme bepalen. 's Nachts slaapt ze wel goed in tussen haar voedingen.
Tot vorige week liet ik ze ook inslapen bij mij op de arm of tegen mijn buik en dan pas bedje in. Ze werd niet altijd wakker als ik haar verlegde. Soms sliep ze dan zeer goed door. Nu probeer ik haar ook al in haar bedje te leggen als ze bijna slaapt. Dan beseft ze wel dat ze niet meer op mijn arm zit, maar ze blijft wel rustig en valt dan in slaap (soms direct, soms na 30’). Maar ze huilt er niet bij. Als ze huilt, neem ik haar er weer uit tot ze weer rustig is.
Annabel zou zeker niet willen dat ik haar inbaker. Reeds in de eerste 2 weken liet ze merken dat ze veel liever op haar gemak ligt (wat bij haar op de buik is, met haar benen opgetrokken) zonder vast in een doek. Ze beweegt vaak in haar slaap en verlegt zichzelf dan een beetje tot ze weer goed ligt. Zelf tijdens het geven van BV mag ik haar niet te stevig tegen me aan drukken, want dan zwaait ze hevig met haar armen en duwt zich vrij. ![]()
Maar ik denk dat elk kind hier anders in is. Ik kan me best voorstellen dat er kinderen zijn die dit wel nodig hebben.
Ik ga er zeker mee akkoord dat observeren de beste leerschool is. Annabel is nog maar 5 weken en ik weet nog niet steeds waarom ze huilt. Soms is dit zeer duidelijk en op andere momenten is het even zoeken. Maar laten huilen doe ik nooit. Het voelt niet goed aan bij mij en ik denk ook niet bij haar.
Ook ben ik ervan overtuigd dat je eigen gevoel vaak het beste is voor je kindje. Zelf als hierin de meningen kunnen verschillen. Elke moeder doet wat ze denk (voelt) wat best is voor haar kleintje.
