Slaapdrama's

[Mamadelon]

Hallo allemaal,

Ik heb een dochter van inmiddels bijna 11 maanden en het slapen blijft een drama. Tot 7 maanden sliep ze altijd van 8 tot 8 maar daarna begon de ellende… Eerst oorontsteking, daarna ziek, toen ziekenhuis met rotavirus, intussen ons nieuwe huis verbouwd… Soms slaapt ze gewoon de nacht door maar nooit langer dan 3 dagen. Vaak wordt ze 's nachts wakker en gaat dan niet meer zelf slapen. Aaien, troosten, wat we ook doen ze blijft huilen tot we haar eruit halen. Iedereen zegt altijd dat je een baby nooit uit bed moet halen maar naar een jankende baby luisteren 's nachts levert mijn man en mij teveel stress op. Tegenwoordig halen we haar direct op en slaapt ze lekker tussen ons verder. Toch hopen we dat het ooit beter zal gaan.
Wat ik hier eigenlijk wil vragen is of anderen ook moeilijke slapers hebben of dat het aan ons ligt… Ik zit nu om 23.00 beneden met een huilende baby boven, ze wilde nu ook tussen ons in niet slapen dus dan maar janken in eigen bed. (Misschien de hitte?)
Maar ik vind het zo zwaar… Ik vind het vreselijk als ze zo hartverscheurend huilt! Ik zoek steeds naar een excuus, zoals hierboven (ziek, verbouwing, hitte). Zou dat zo werken dat ze daar echt last van heeft. Ziek natuurlijk wel maar onze stress…

Alvast bedankt!!

[Liske]

Hoi mamadelon,

Ik heb hier zelf geen ervaring mee, maar ik kan me voorstellen dat het heel erg zwaar is en dat je het soms echt even niet meer ziet zitten.

Sterkte hiermee!

liefs, Liske

[img]http://lilypie.com/pic/2009/06/17/H4IQ.jpg" width=“60” height=“80” border=“0” alt=“Lilypie - Personal picture” />[img]http://lb1f.lilypie.com/X0hUp2.png" width=“400” height=“80” border=“0” alt=“Lilypie” />

[Mriek]

Hier ook ervaring mee gehad. Niet in de orde zoals bij jullie, maar wel een paar weken lang. Alle onrust die ze heeft meegemaakt met ziek zijn, ziekenhuis en verbouwing speelt vast mee. Ook verlatingsangst wat ze op deze leeftijd kan krijgen kan een rol spelen. En vergeet niet jullie stress over haar slechte slapen, dat pikt zij ook op waardoor ze ook weer slechter gaat slapen!

Twee tips: in haar eigen kamer laten, hoe moeilijk ook. Als ze geen vieze luier heeft, niet ziek is, geen honger of dorst heeft en het niet te warm of te koud, dan haar troosten in haar eigen kamer. Liefst in bed laten liggen, als dat echt niet kan, haar op de arm pakken en troosten, maar niet de kamer uitgaan. Ze moet de boodschap krijgen dat het echt tijd is om te slapen en dat ze verder geen aandacht krijgt of mee naar beneden gaat. Haar terugleggen als ze is gekalmeerd en dan weggaan. Kusje, muziekje aan, speentje bijvoorbeeld en dan weltrusten zeggen. Als ze begint te huilen, na 5 min. teruggaan en zelfde troostritueel volgen. Weer weggaan, begint ze weer te huilen dan na 10 min. terug, etc. Net zolang totdat ze slaapt. Het zal je een paar brakke nachten kosten, maar dan zal ze weer doorslapen. En niet meer bij jullie in bed nemen, dat is nog een extra punt wat je nu weer af moet leren. Dat gaat niet vanzelf, het is voor haar veel te gezellig bij jullie.

Gelijk vanavond mee beginnen en haar laten merken dat jullie vinden dat ze moet slapen. Ze weet dat ze jullie in de tang heeft nu, dat moet weer eventjes rechtgezet worden.

Ik weet het, makkelijk praten, maar het werkt echt. Wat zijn nou een paar brakke nachten op een heel mensenleven, toch?

Heel veel succes!

Groetjes,
M

[Sje]

Niet meer tussen jullie in laten slapen! Ze weet dat ze jullie zover kan krijgen door gewoon moeilijk te doen in haar eigen bed. Ze lacht zich helemaal suf dat jullie erin trappen!

Dus meteen stoppen met die gewoonte. Helemaal niet meer bij jullie in bed laten slapen.

Dus geen wonder dat ze maar blijft huilen en dat niks helpt om haar in slaap te krijgen want ze weet dat ze uiteindelijk bij jullie in bed terecht komt.

Laat maar huilen! Eigen bed is eigen bed. Als je alles gecheckt hebt waardoor ze niet kan slapen (koorts, poepluier, dat soort dingen) en alles is goed, laten huilen! Dan maar de hele nacht.

Kost je een paar nachten maar dan heeft ze wel door dat er met jullie niet te sollen is.

En wat verder nog kan helpen is het bedje een halve slag of kwartslag draaien. Klinkt heel suf maar dat is 9 van de 10 keer de oplossing bij een moeilijk slapend kind.

Groetekes, Sje

[jojootje]

hoi,
herken t helemaal. tygo heeft ook zo een periode gehad. en maar huilen niks was goed. en als ik hem mee naar beneden nam, dan was er ineens niks meer aan de hand. nou daar ben ik dus snel mee gestopt. wat iedereen hier ook zegt. ze lopen dan gewoon je grenzen uit te testen. nooit mee in bed nemen, zie daar maar eens vanaf te komen. en ze weten t heel goed hoor.
het is zeer moeilijk, vond t ook verschrikkelijk om hem te laten huilen. hij krijste echt zo hartverscheurend. maar door hem eruit te halen kreeg hij zijn zin. en werd hij weer overprikkeld, zodat hij helemaal niet meer ging slapen.
ik heb toen besloten hij zoekt t maar even uit. als er voor de rest niks op kan doen, dan maar huilen. hij werd soms 5 keer per nacht wakker. ging er naar toe nee we gaan slapen zei ik dan. tut terug dekentje goed,(al lukte dat bijna niet omdat hij zo boos was) en gewoon weer weg lopen.
heeft drie hele zware nachten geduurd, maar uiteindelijk had hij in de gaten dat t weinig zin had. dus ging gewoon slapen.
nu wordt hij nog wel eens wakker, maar dan leg ik hem goed beertje weer erbij en hij gaat gewoon weer slapen. hij weet nu dat t echt geen zin heeft om te gaan gillen. want slapen is bij ons slapen.
ze weten dat heel goed hoor hoe ze je moeten bespelen. ik voelde me soms heel rot als ik hem hoorde krijsen, maar wist op den duur niet meer wat ik moest doen. dan ging ik maar even douchen of naar buiten en vaak na een half uur lag hij heerlijk te slapen.
mijn tip is dus echt laten huilen, dan ben je zo door deze fase heen hoe moeilijk dat ook is.e al die dingen die ze heeft meegemaakt heeft er zeker wel wat mee te maken, maar dat is nu eenmaal zo gegaan en nu moet ze haar rust weer vinden.

groetjes jolanda

[Jolan]

He wat ontzettend vervelend dit!

Ik denk dat door de omstandigheden (ziek zijn ect) er iets in is geslopen. Je vertroeteld haar op die momenten extra, denkt het goed te doen door haar bij je in bed te nemen omdat ze ziek is en omdat het thuis met de verbouwing zo’n stress geeft…
Nu wil ze dat natuurlijk ook weer en krijgt dus haar zin met huilen en schreeuwen waarschijnlijk omdat ze daarmee ook in jullie bed beland is. Dat ze nu ook bij jullie in bed begint/blijft huilen kan een vraag om aandacht zijn…ze zal immers steeds meer willen.

Ik zou haar zowiezo niet meer mee in jullie eigen bed nemen, over een jaar of 4 slaapt ze dan nog altijd tussen jullie in.
Laat haar maar in haar eigen bedje liggen, laat maar huilen. Af en toe eens kijken of alles oke is, het normale slaapritueel toepassen en dan moet ze weer gaan slapen, doet ze dat niet, weer van voor af aan beginnen.

Ik zou niet te veel tegen haar zeggen en haar niet in haar ogen aankijken, dat is alleen maar aandacht. Hoe minder leuk je bent, hoe minder leuk het voor haar is/word dat je weer terug bij haar op de kamer komt.

Het is zeker heel zwaar om haar te laten huilen een x-aantal nachten, maar ze zal toch moeten leren om weer in haar eigen bedje te gaan slapen.
Het is allemaal makkelijk gezegt, en je kiest als ouder soms gewoon even voor de makkelijke weg omdat je moe bent ect, is volgens mij ook wel logisch, maar of het er allemaal beter op word???

Heel veel succes en ik zou zeggen; ga aan de slag met de tips die je van iedereen gekregen hebt, ook al zullen het zware en slapeloze nachten worden.

<img src=“http://lilypie.com/pic/090607/Aj9q.jpg” alt=“Lilypie 6 - 18 Pic” width=“100” height=“80” " border=0>

[Saro]

klopt helemaal wat de meiden hierboven neerzetten. Ik denk ook dat dit de beste manier is. Maar oh wat lijkt met dit ontzettend moeilijk!!!
Ik heb het in die mate gelukkig nog niet gehad (dat hij nachten wakker is zeg maar). Gebeurt nu ook weleens met slapen gaan (zeker nu hij steeds op zijn buik rolt). Overdag lukt het me niet goed om hem, als hij echt niet wil, te laten slapen. 's nachts gaat dit een stuk beter.

Heel veel succes en ik heb de adviezen alvast opgeslagen, want ook hier zal deze fase helaas een keer komen.

[dennis]

hallo…
ja hoor het is hier ook drama…wij hebben een tweeling van bijna 1 jaar over 3 weken en onze zoon dyon slaapt goed door…was eerder andersom hahaha maar danica onze dochter heeft er de laatste tijd een handje van om continu op haar buik te gaan rollen en schreeuwen moord en brand en meestal begint dit ook tegen een uur of 10 half 11 savonds drama…eerste paar dagen legde ik haar continu terug op haar rug en liep ik weer weg dan zette ze me daar een keel op…nu sinds gisteren heb ik haar vastgemaakt zodat ze niet meer kan rollen wel veilig en wel hoor zo is het niet maar ze heeft mij al dagen wakker gehouden en smorgens om half 7 is het weer dag hier dus wil ik ook wel lekker slapen… ik snap dat het voor haar ook niet altijd leuk is als ze continu wakker is maar ook voor ons inderdaad is het een pittig iets hoor,maar gisteravond deed ze het 2 keer en weer heen gegaan en toen was het inderdaad afgelopen hoor…mijn man is beroepsmilitair en komt vandaag weer thuis gelukkig dus hij is vaak weg dus sta ik er vaak alleen voor en dan probeer je allerlei oplossingen te zoeken hoor wat zowel voor haar het beste is en voor mijzelf ook!!!maar kmoet zeggen het is inderdaad volgens mij een soort fase waar ze in zitten in het uitproberen want ik ben gisteren 2 keer bij haar geweest en toen was het afgelopen tot vanmorgen 7 uur…vorige week was het zo erg dat ze erop een gegeven moment gewoon om zat te lachen ik denk ja maar dit gebeurt mij niet ze nam mij echt in de maling(zo van als ik schreeuw komt mama toch wel) nou nu niet meer dus ik ga 2 keer kijken en dan is het klaar hoor!!!

dus ik begrijp heel goed wat je bedoelt hoor het frustreert soms echt kleine donderstenen zijn het toch ook he?groetjes renate

Gewijzigd door - dennis op 03 Jul 2009 16:53:03

[Sje]

NIET VASTMAKEN!!! Levensgevaarlijk! Veilig vastmaken bestaat niet bij kindjes die lekker onbelemmerd willen slapen.

Nooit een kindje vastleggen, op geen enkele manier! Ook niet door het slaapzakje onder het voeteneind door te halen. Als je kindje gewend is om altijd alleen maar rechtsom te draaien, draait het de beentjes vast en worden ze afgekneld in de vastgemaakte slaapzak! Ze horen ooit wel te leren lopen namelijk.

Dat omrollen hoort erbij en het is even een taaie periode als je er dan een poos tig keer per nacht uit moet, maar dat hoort allemaal bij het ouderschap. Het is nou eenmaal niet altijd rozegeur en maneschijn als je papa en mama bent.

Nooit vastleggen! Ook niet met dingen die zogenaamd als goedgekeurd verkocht worden. Op die leeftijd hoort het zo dat ze heel hun bed door gaan en weleens ongemakkelijk komen te liggen.

Leer hieruit: je kunt beter 10x op een nacht je bed uit moeten voor een kindje wat niet terug kan rollen, dan dat je helemaal je bed niet meer uit hoeft omdat je geen kindje meer hebt.

Dus onmiddellijk los gaan maken die kleine meid!

Groetekes, Sje

Gewijzigd door - Sje op 03 Jul 2009 19:24:03

[miremady]

helemaal met sje eens.
levensgevaarlijk neem niet aan dat je bij een bedje wilt komen waar iets gebeurt is.
zou jezelf graag vast willen liggen?

Liefs Michelle

[spruit]

Hoi,

Wij zijn ook 2 x verhuisd met ons kindje.

Was bang dat het ook een drama zou worden zo veel prikkels. Maar ik heb alles heel goed uitgelegd hoe klein hij ook is. En voor het slapen gaan de dag door nemen. Veretellen wat jullie gedaan hebben. Een verhaaltje en dan weg gaan. Er is een periode geweest dat het ook wel even wat minder ging , dat ik niet weg mocht. Heb na het verhaalte dan gezegd dat ik even na beneden ga kopje thee drinken en dat hij dan moest gaan slapen en als ik het kopje thee op had dat ik dan weer even kwam kijken en dat werkte wel bij ons. Dat werte wel.

Hoop dat ik jullie hier wat mee kan helpen,succes!

Groetjes Spruit

[Sje]

Weet je wat ik nou niet snap? Dat er door CB, kraamzorg, verloskundigen niet meer aandacht besteed wordt aan dat niet vastleggen van kindjes.

Als die nou eens wat actiever door zouden geven aan ouders dat vastleggen gevaarlijk is, dan hoeven we hier niet elke keer puin te ruimen in topics.

Je kunt niet zuinig genoeg zijn op je kinderen!

Groetekes, Sje

[miremady]

daar hoor je de cb’s indd nooit over sje, maar je komt daar ook niet zo vaak hier in rotterdam tenminste niet met 6 maanden en dan pas weer met 11 maanden wegens bezuinigen en zijn vaak toch vaak de maanden met de meeste vragen vindt ikzelf.

Liefs Michelle

[Sje]

Maar dan nog kunnen ze het bij het eerste bezoek wat je aan het cb brengt al doorgeven. Heel simpel: Nooit vastleggen. Het hoeven maar 2 woordjes te zijn maar het kan zoveel ellende schelen.

Of dat Kraamzorg Nederland een soort foldertje samenstelt van wat je juist wel en juist niet moet doen. Gewoon heel kort alleen maar de meest belangrijke dingen opsommen. Dus bijv. “altijd een kindje insmeren bij zonnig weer”, “nooit een kindje vastleggen in bed”, “geen honing geven in het eerste levensjaar”, etc.

Dat soort essentiële dingen die het leven van ouders zoveel makkelijker, minder onzeker en duidelijker kunnen maken. Zo moeilijk hoeft dat toch niet te zijn om zo’n folder te maken?

Of lopen we dan de kans dat Ikkeben failliet gaat?

Groetekes, Sje

[miremady]

nee ikkeben gaat door zo’n gouden folder niet failliet
zou bij veel mensen in ieder geval een hoop duidelijk maken, maar dan moeten ze hem nog wel LEZEN en dat schijnt tegenwoordig ook een heel moeilijk iets te zijn

Liefs Michelle

[Mriek]

Krijg er de rillingen van om het zo tussen neus en lippen door te lezen, vastleggen. Niet doen. Echt, het is een fase en het gaat weer over. Tot die tijd zul je misschien brakker slapen, maar echt. Het stopt ooit, maar belemmer je kind niet. Je moet er zelf waarschijnlijk ook niet aan denken om vastgelegd te worden in bed…

Groetjes,
M

[Mriek]

@Mamadelon: hoe gaat het? Kan je iets met de adviezen?

Groetjes,
M

[Mamadelon]

Hoi Mriek,

Ik ben donderdag bij het cb geweest en zij zei ook dat het niks anders is dan gewenning. De enige oplossing is gecontroleerd laten huilen. Ik heb haar nog gevraagd of dat altijd werkt en in 99% van de gevallen werkt het zei ze.
Wij zijn donderdagavond begonnen met haar laten huilen in bed. Ze wilde meteen al niet slapen, denk door de hitte. Na een kwartier ben ik even bij haar geweest en heb ik haar rustig gemaakt door te aaien. Uiteindelijk is ze na 3 kwatier in slaap gevallen en heeft ze tot 's morgens 8 uur geslapen in haar eigen bedje. Gisteravond ging ze meteen slapen om 8 uur, om half negen gaf ze nog een een protest gil maar voordat ik boven was, was ze alweer stil. Vanmorgen om 6 uur werd ze even wakker maar dat vonden wij te vroeg dus we hebb en haar even laten liggen (2 minuten piepen, daarna weer slapen), uiteindelijk om 8 uur wakker!!!
Het gaat dus eigenlijk al heel goed zonder moeite!! We hoeven haar tot nu toe niet eens lang laten huilen… Eerder stond ik ook echt binnen 2 minuten bij haar. Ik vind 5 minuten huilen namelijk lijken op 24 uur huilen…
Het gaat dus prima! Ze is nog net zo vrolijk als altijd. Ik was altijd een beetje bang dat ze zich verwaarloosd zou voelen ofzo als ik haar liet huilen, of dat ze boos zou worden of er last van zou krijgen…
Maar in haar eigen bed slapen is voor iedereen beter. We slapen allemaal beter nu!
Bedankt voor de reacties!

Oh ja, en over dat vastleggen… Zijn er wel eens baby’s aan overleden eigenlijk dat jullie weten? Heb nooit zo stellig gehoord dathet zo gevaarlijk is.
Wij hebben dat nooit gedaan hoor, ik zou het zelf geen prettig idee vinden.

Groetjes Madelon

[Mriek]

Goh, wat fijn dat het zo makkelijk gaat! Dat had je ook niet kunnen denken van tevoren. Je kind horen huilen gaat je dwars door je hart en het lijkt enorm lang te duren, maar dat is in praktijk nooit zo. Fijn dat je dochter zo snel leert… En nu volhouden hè?!

Groetjes,
M

[Mamadelon]

Gaan we zeker doen!! We dachten dat we het niet aan zouden kunnen maar ik denk dat het altijd ff moeilijk is. En gelukkig werkt Kiki goed mee tot dusver!

xx