Slaap probleem!

#1

Hallo, wie heeft er goed advies ??

Onze dochter Marèl is nu bijna 22 mnden, en sinds 2,5 maand wil ze niet meer in haar eigen bedje(ledikant) slapen. Echt krijsen wanneer we haar naar bed brengen.
Wat hebben we tot nu geprobeerd:
Bij haar blijven zitten met rug naar haar toe, zodat ze het idee had dat we wel bij haar waren, heeft eventjes geholpen. Zaten er regelmatig 1 uur tot 1,5 uur voordat ze ging slapen, trapte er niet meer in.
Voor het slapen gaan lekker warm badje, even geholpen.
Campingbedje bij ons op de slaapkamer, gaat redelijk goed alleen wordt ze altijd steevast rond een uur 00.00uur wakker en gaat dan niet meer slapen totdat we haar in bed bij ons nemen. Op een gegeven moment hebben we hier aan toe gegeven omdat het ons gewoon opbrak en nog steeds opbreekt de gebroken nachten.
Nu is het momenteel zo dat wanneer ze dan uiteindelijk weer tussen ons in ligt dat ze niet meer direkt echt verder gaat slapen maar langere tijd (lees 2 uur of meer), slaapt, wakker is, slaapt, wakker is, slaapt, wakker is en elke keer wanneer ze wakker is en beweegt, wij ook wakker worden, ook vaak doordat ze je dan schopt door het bewegen of je opeens een arm in je gezicht hebt…

We worden er letterlijk erg moe van.
Hoe dit nu op te lossen ??

Kan het een fase zijn, sprong ?
Verlatingsangst ?
Uitproberen ?
Kan ze bang zijn in haar eigen kamertje door iets waardoor ze niet meer daar wilt slapen ? Hebben niets veranderd in haar kamertje.

Overigens slaapt Marèl van maandag op dinsdag altijd bij opa en oma, hier slaapt ze goed en nergens last van.

Groeten Léon.

Léon
Vader van Marèl ( 22-07-2009)

#2

Jeetje wat moeilijk meid. Het is natuurlijk ook moeilijk te achterhalen waarom ze dit doet.
Mijn zoontje is een aantal weken geleden begonnen (ineens) met krijsen, brullen, huilen als wij naar beneden gingen.
De eerste avond dat dit gebeurde ben ik een aantal keer naar hem toe gegaan, maar elke keer als ik weer wegging dan begon het drama opnieuw. Vanaf toen besloten om het te negeren. Dus na naar bed gaan ritueel, duidelijk maken dat we gaan en dan ook echt gaan. We zeggen dan nog tegen hem dat we nog even bij hem komen kijken over 10 minuten (dit is nooit nodig geweest bij ons + hij weet toch niet wat 10 minuten is). We veranderde ook dat papa ipv mama als laatste wegging. Maar ik heb hem nu ook alweer een paar keer naar bed gebracht en dan begint hij heel zielig dat hij naar beneden wil, en wil knuffelen etc, maar ga dan toch naar beneden (hij heeft dan al genoeg knuffeltjes gehad hoor!) en dan is het zo over.

Nu is het bij jou dochter natuurlijk al een stapje verder. Ik denk toch dat je een paar dagen moet doorzetten en haar weer op haar kamer laten slapen. Wellicht met de tussenstap dat 1 van jullie bij haar slaapt of dat je om de 10/15 minuten bij haar gaat kijken, maar dat is net wat jezelf wilt. Als ze merkt dat ze het niet meer voor elkaar krijgt, zal ze er vanzelf mee stoppen.
Heel veel sterkte ermee!!

<img src=“http://lb3f.lilypie.com/jXGZp1.png”" border=0>

<img src=“http://lb1f.lilypie.com/jNljp2.png”" border=0>

#3

Hoi Leon,

wij weten er ook alles van , helaas
Ons jongste zoontje is 3.5 jaar. Sinds zijn geboorte slaapt hij slecht.

De eerste 2.5 jaar was het helemaal een drama…
IEDERE nacht er uit en niet 1x nee 2 tot 3 keer per nacht.

Slopend is het, je wordt er zoooo giga moe van

Wij hebben ook alles zo’n beetje geprobeerd, lamp aan, uit/ muziek aan /uit
koperen buis onder bed (tegen aardstralen), deur open/dicht. bodystress release,
etc…
Helaas na alles dingen gedaan te hebben, bleef hij onrustig en iedere nacht
minimaal 1x komen.

Doodvermoeiend is het, zeker als je ook nog moet werken ( ik werk nog 3 dg)

Ik heb vaak een matras naast zijn bedje gelegd en ben naast hem gaan slapen.
Wij zijn er ook geen voorstander van dat hij bij ons in bed komt.
Maar het gebeurde heel vaak ( nu soms ook nog hoor zeg ik eerlijk)
dat hij 'snachts bij ons in bed kwam. En idd meneer lag lekker te slapen
en met name ik kreeg regelmatig een trap van hem dan in mijn gezicht, of op het hoofd) Tja , dan ben je meteen wakker he!

Dus uit bed in zijn eigen bed gedaan. Maar dan begon het ge emmer weer

Wij waren vaak zoooooooooooooo moe, dat we uiteindelijk toch toegaven.
Ik weet is niet hoor ! maar wat doe je als je het zelf niet meer trekt??

Dan waren we allang blij dat we een aantal uren achtereen konden slapen.

Nu sinds een jaartje gaat het iets beter, hij blijft een onrustige slaper…
Wel slaapt hij beter in, maar wordt min. 1 x per nacht wakker…

Als jullie het echt niet meer trekken, zou ik haar uit logeren doen.
Kunnen jullie zelf ff bijtanken,
dit hebben wij wel een aantal keren gedaan anders zouden we het nooit volhouden

Heel veel succes
en gr. mama van 2 kids

#4

Tja kan vanalles zijn… je zult vast al vanalles geprobeert hebben, maar misschien zit er nog wat tussen dat je kan gebruiken?

Kan het zijn dat ze zich gevangen voelt in dr kamertje? Misschien helpt het om de deur open te laten? Of juist dicht als je hem nu open laat?

Misschien voelt ze zich niet prettig als het opeens helemaal stil is? Kun je proberen om een cd met verhaaltjes of liedjes op haar kamertje aan te laten

Voelt het bedje te krap/angstig dat ze er niet uitkan? Peuterbed proberen… hoewel dat natuurlijk best een grote stap is op die leeftijd… daar weet ik alles van Hier klom ze toen al uit het ledikant… dus wij zijn heel snel overgestapt op peuterbed… maar dat was de eerste weken ook wel even bikkelen…

En anders de 10 minuten methode… als ze huilt na 10 minuten even ernaar toe gaan, aai over dr bol en zeggen dat ze lekker moet gaan slapen en dan meteen weer weg gaan.
Gaat ze weer huilen, weer 10 minuten wachten en vervolgens precies het zelfde. Niet aankijken, geen gelegenheid tot een gesprekje of vragen.
Ze zal toch moeten leren om alleen in slaap te vallen, dus erbij blijven zitten is eigenlijk geen goeie oplossing…

Succes!

#5

Hmm mijn eerste gedachte was uitproberen.
En ja als je dan 1 keer bij papa en mama in bed mag liggen is dat wel heel gezellig, dus dat wil ze de volgende keer weer en de volgende keer weer, en ze krijst gewoon net zolang tot ze het voor elkaar heeft want ze donders goed door dat jullie er toch wal toegeven uiteindelijk.
Ze heeft er ook wel de leeftijd voor.
Job heeft rond die leeftijd ook nachtenlang liggen kloten, geen vieze luier, geen honger, niet te warm, niet te koud, 1 keer lief onderstoppen en daarna krijs je maar raak. Tuurlijk gingewn we tussendoor wel even een paar kijken of alles nog goed was.

#6

O en dat krijsen kon rustig een paar uur achter elkaar volgehouden worden, maar na een paar nachten hebben ze echt wel in gaten dat het niet helpt.

#7

hoi,
Ik heb hier vorige week ook een topic over geplaatst. Was ineens ook krijsen hier. Het duurde 1,5 uur en dan sliep hij nog niet. Hij was ook helemaal overstuur. Wij hebben een tikkende klok op zijn kamertje gezet en ik laat nu de deur open en het licht op de gang aan. Nu huilt hij 10 minuten en slaapt hij. Moet zeggen dat hij wel nog altijd wakker wordt als wij naar bed gaan. Meestal tussen 00.00 en 1.00 en dan nemen we hem bij ons. Dan heb ik gewoon neit de energie meer om hem te laten huilen en bij ons slaapt hij lekker verder.

22-12-2009 colin geboren