Serieus probleem; wordt hardhandig

[MamavanRico]

Wij zitten op het moment al een tijdje met een serieus probleem. Rico wordt namelijk steeds hardhandiger. de hond knuffelt hij zo hardhandig dat ze soms stik geluiden maakt op het moment dat rico haar knuffelt. ook trekt en knijpt hij hard (niet onder het mom van: ik knijp je maar meer dat hij je zo hardhandig vastpakt)
sinds een paar dagen terug begint hij dit ook bij ons te doen en bij andere kindjes. het is niet alleen het knuffelen maar als hij ineens heel enthousiast is dan pakt hij je gigantisch hard vast (je moest is weten hoeveel kracht rico heeft, dat is echt meer dan gemiddeld!) hij doet soms andere kindjes (onbewust!!) pijn hiermee en ik zeg telkens keer op keer op keer dat rico zachtjes moet doen bij de hond omdat de hond pijn heeft of anders bang gaat worden, maar rico kijkt me dan aan van: ik snap niet wat je bedoeld ik doe toch niets verkeerds?? nee idd dat doet ie niet tenminste niet expres hij bedoeld het allemaal helemaal niet verkeerd maar hoe kan ik hem leren zijn krachten wat in de hand te houden. (hij is echt heel sterk en kon zich al optrekken tot staan met 3 mnd.(als hij op mijn schoot “zat” en ik zijn handjes of armpjes vasthad… en toen ie baby was stond de kinderarts versteld van de kracht die hij toen al had, ik wil alleen even benadrukken dat het erger is dan “normaal” )
ik hoop dat iemand tips heeft want hij snapt gewoon mijn uitleg niet alsof hij zijn eigen krachten niet kent. maar hij doet er wel andere heel veel pijn mee (en het gebeurd steeds vaker en ook steeds hardhandiger) wat nu?

Gewijzigd door - MamavanRico op 06 Jun 2011 19:12:23

[Mriek]

Tja…lastig.

Erik kan ook de katten heel hardhandig knuffelen en het enige wat hier helpt is hem waarschuwen dat hij moet stoppen, omdat het pijn doet. En als hij dan niet luistert, dan gaat hij naar de gang. Hoe goed bedoeld en lief ook, hij moet leren dat het niet zo hard moet.

Je zou het Rico voor kunnen doen, bij de hond of bij papa of bij hem zelf: “Kijk Rico, dit is een lekkere, zachte knuffel en dat doet geen pijn.”

Groetjes,
M

[MamavanRico]

@Mriek: ik weet het dat doe ik dus ook, dan zeg ik ook: oohhhh shadow kom maar bij het vrouwtje, dat deed pijn he??? (en dan probeer ik op rico’s gevvoel te praten) kijk rico dit is lief aaien, kun jij dat ook?
en dan doet ie dat wel maar alleen omdat ie dan minder enthousiast is. het gebeurd echt puur uit enthousiastme en uit gekkigheid, hij gaat dan ook echt door het lint en begint dan te gillen en een gek stemmetje op te zetten en rent dan als een jaguar zo snel () op de hond af. of op ons en duikt dan echt met heel zijn gewicht op de hond of op ons. of op een kindje. ik heb hem al regelmatig hiervoor in de hoek gezet, omdat hij soms ook niet ophoudt maar het wordt echt alleen maar erger. het werkt dus allemaal niet echt, positieve benadering niet, negatieve benadering niet. die tip heb ik iig al geprobeerd (dat uitleggen wat lief is en wat niet) iemand zei tegen mij: dan pak je rico toch ook een keer heel hard vast als hij dat bij de hond doet dat hij weet dat het zeer doet?
ik had echt zoiets van: PARDON?!?! ja sorry hoor maar dat is niet mijn manier van aanpakken!

[Wieb16]

lastig gevalletje, vooral omdat hij niet weet wat hij doet. Maar die opmerking om het een keer bij hem te doen vind ik in dit geval niet zo verkeerd.
Wij hebben ook een enthousiast klein mannetje, die behoorlijk lomp en onbehouwen kan zijn en hiermee ook gauw iemand of de hond pijn doet. Nu hebben wij een Berner Sennen en kan deze hond veel hebben, maar hoe de kleine man af en toe bovenop hem zit te springen… Ik heb hem een keer gepakt, op de bank gelegd en ben bovenop hem gaan zitten (niet met volle gewicht) , dit vond hij natuurlijk niet leuk. Sindsdien snapt hij wel dat de hond het ook niet fijn vind, hij vergist zich nog wel eens, maar ik hoef alleen maar te vragen of mama bovenop hem moet gaan zitten en het is over.
Ik ben er ook niet voor om kinderen opzettelijk pijn te doen, maar ik vind wel dat ze soms eens mogen voelen wat ze bij een ander doen, dan snappen ze het blijkbaar toch iets beter.

Lfs

[Freubeltje]

Moeilijk he, maar weet je zeker dat het geen kwestie van uitproberen is? Ik zou de bal terug ketsen: ‘vind jij het fijn als iemand jou zo hard knuffelt dat je niet meer weg kunt lopen? Wat gebeurt er als iemand jou zo hard knuffelt?’ Dit soort vragen helpen hier als hij onze hond een schop of harde knuffel geeft. Ieder kind probeert zijn grenzen uit, ook al kent hij zijn krachten niet. De onze heeft ook momenten waarop hij op onze buiken komt ploffen uit het niets. Het is misschien hard, maar hij gaat dan zonder pardon en zonder waarschuwing gelijk de gang op. Hij heeft hier wel van geleerd en doet het nu veel voorzichtiger. Heel soms zegt ie: ik wil stoeien! En dan weet ie dat ie iets wilder mag doen als mama zegt dat het goed is.

Als de onze een ander kind knijpt of dreigt te knijpen is het direct weg uit de situatie en even afzonderen. En dat kan ook prima in een winkel, vloeren genoeg voor een time out… Daarna is het sorry zeggen (als hij geknepen heeft) tegen het bewuste kindje.

Het is een kwestie van volhouden en laten weten wie de baas is. Ook wij hadden een sterke baby die met een paar maanden zichzelf op trok tot stand aan onze handen. Maar dat wil niet zeggen dat hij die krachten mag blijven gebruiken

[Suzsje]

Ai… moeilijk! Zeker omdat hij het niet kwaad bedoelt…

Ik denk - uit wat ik van je verhalen over Rico lees - dat ‘terugdoen’ niet bij hem werkt. Hij zal dat vergelijk niet kunnen maken. Als jij hem stevig vastpakt is een heel andere situatie voor hem, dan dat hij Shadow knuffelt, of in zijn enthausiasme een ander kindje om de hals vliegt.

Het enige dat hier werkt is proberen te voorkomen.
Als je ziet dat hij al naar Shadow (of een ander kindje, of wat dan ook) kijkt zeggen wat hij wel mag doen. Aaien dus.
Gebeurt het toch, niet teveel praten maar gewoon afkappen en een alternatief geven. (niet knuffelen/knijpen, maar aaien)
Als je een heel verhaal op gaat hangen over wat een ander voelt zal hij geen idee meer hebben waar het nou werkelijk om ging.
Wat een goede reactie zou kunnen zijn: Stop Rico, dit is te hard. Aai Shadow maar zachtjes met je handje.

En verder voorlopig het hele knuffelen afschaffen (met Shadow en bijv. andere kindjes dan he. Niet met jou natuurlijk )
Niet zo leuk misschien, maar als hij niet knuffelt, kan hij haar ook niet wurgen.

En tja… consequent blijven natuurlijk… maar dat wist je natuurlijk al.

Hoe gaat het op de peuterspeelzaal? Doet hij het daar ook? En hoe reageren zijn juffen daarop?
Het is denk ik wel belangrijk dat zij het zelfde reageren als jij.

[MamavanRico]

dankjewel iedereen… maar ik ben het qua aanpak het meeste met Suzsje eens.
Ik denk namelijk ECHT dat hij niet begrijpt wat ik zeg. zoals ik vaker al omschreef is Rico behoorlijk druk en twijfel ik af en toe of het wel normaal druk is of dat er meer achter zit (ook vanwege bepaalde dingen qua motoriek en reageren of juist niet reageren. Eerst knuffelde hij b.v. alleen onder ZIJN voorwaarde.)
@Suzsje: vandaar even een bericht op jouw bericht, Jij hebt dit al eerder van me gehoord en dit is namelijk WEER iets waarvan ik denk: hoort dat erbij (bij wat ik een paar regels terug schreef over dat knuffelen en motoriek etc.) of is het iets anders. Daarom denk ik ook niet dat het zin heeft hem op dezelfde manier te behandelen als hij met ons/de hond/kindjes doet.
Het is echt een moeilijk iets vind ik want ik weet echt niet goed hoe ik nog moet reageren. In de hoek zetten werkt namelijk niet (hij heeft dat hardhandig knuffelen met shadow al een hele poos en we proberen vanalles en sinds kort dus ook andere kindjes en zelfs andere hondjes en erger nog: grote honden!)
Ik kan het idd op school is aankaarten. We hebben sowieso een gesprek deze maand nog over Rico dus ik ben benieuwd wat er te vertellen valt van hun kant.
ja op school zag ik het hem deze week voor het eerst ook doen.
hij was gek en dol aan het doen met een ander kindje (broertje van een kindje wat er zit. dat broertje komt dit jaar ook in zijn klas) hij kan het met dat kindje elke keer heel goed vinden, ze zijn beide lekker gek aan het doen telkens. (b.v. oventje open en dicht smijten en dan kei hard lachen. elkaar hard vastpakken viel me deze week dus ook op. wat niet erg is hoor ze lachen er beide om… maar sommige kindjes vinden het misschien niet leuk als rico dat doet,… alhoewel hij het nog niet echt geprobeerd heeft bij een ander kindje. 1 keer maar toen sprong ik gelijk ertussen natuurlijk)
tja lastig dit he…

[Mriek]

Bij Erik is het ook enthousiasme en drukheid. Nou hebben we hier het ‘voordeel’ dat de katten gewoon uithalen als ze er zat van zijn, maar daar leert Erik niet van hoor. Dus terugdoen bij Rico gaat hem denk ik ook niet leren hoe en wat. Hij moet zichzelf leren afremmen en ik denk zeker dat het ook gewoon een fase is. Als ik het op Erik betrek dan, ik denk dat hij (als hij ouder is) een stuk rustiger zal zijn en beter aan te spreken hierop. En ik probeer (als ik zie dat hij op de kat afgaat) te zeggen: “Erik, ZACHTJES aaien.” Dat helpt vaak ook wel.

Groetjes,
M

[MamavanRico]

ja Mriek herkenbaar en ik ben blij dat rico niet de enigste is want af en toe denk ik: is dit nog oke?!
en idd wat je zegt, als |Rico op de hond afrent zeg ik dat ook. maar als hij aan het buitenspelen is en er komt een grote hond aan rent hij er net zo hard op af… ja en ik moet dan snel rennen om Rico weg te houden want het zou maar is een valse hond zijn!

[Mriek]

Dat moet je idd niet hebben Inge, dat hij op vreemde honden op straat afrent. Hij is natuurlijk een hond gewend en scheert ze allemaal over één kam, maar hij moet idd leren dat hij alleen Shadow mag aaien en geen vreemde honden. Steeds maar herhalen inderdaad en zoveel mogelijk alert blijven als jullie buiten zijn.

Groetjes,
M

[MamavanRico]

ik ben blij te horen dat het een fase is
ja en eigenlijk weet ik natuurlijk ook wel dat een peuter fases doormaakt ik bedoel… als ik diep naar binnen kijk weet ik ook gewoon dat het zo is maar ja ik vond het dus even een serieus probleem voor NU op dit moment.
dat vond ik niet alleen dat vind ik nog steeds.
@Mriek: eergisteren sprong hij bovenop een Cane Corso (italiaanse mastiff moet je maar is googlen) ik schrok me wezenloos want het ging ZO snel (we zaten op een Barbeque en die hond was daar dus ook) en ik dnek ooohhh nee dadelijk bijt die hond kei hard in rico’s gezicht.
GELUKKIG ging die hond op zijn rug liggen en stoeide rustig tegen rico terug (niet bijten of happen of zachtjes bijten maar gewoon op zn rug en met zn kop kopjes geven) maar jee zeg je moet er niet aan denken!

[Mriek]

Daar moet je zeker niet aan denken. Brrr…

Groetjes,
M

[MamavanRico]

nee en dan besef je pas hoe snel kinderen zijn, je hoeft maar 2 seconde niet te kijken en hoppa

[Mriek]

Precies, het is zo gebeurd als je niet oplet. Zo knalde Erik gisteren (even iets anders, maar vergelijkbaar) tegen een lantaarnpaal met z’n fiets. Hij was met opa en oma in de stad, hij fietste voorop en keek even achterom. Ze zagen het misgaan (Erik zag de lantaarnpaal voor zich dus niet) en hij botste vol met z’n gezicht er tegenaan. Hele wang blauw en een paar krassen. Je ziet het misgaan en toch ben je niet op tijd om het tegen te houden. Da’s net zoiets.

Groetjes,
M

[MamavanRico]

ja precies dat is inderdaad hetzelfde en het mis zien gaan en niks kunnen doen is echt zo erg. alhoewel je ook op kunt letten en de “fout” niet eens bij jezelf ligt, want je kunt je kind moeilijk constant aan een lijntje houden. kijk als ik nou rico in het speeltuintje afzet en zelf even een boodschap ga doen en hij wordt aangereden door een auto is het compleet wat anders, zoiets is dus te voorkomen door gewoon op te letten en bij je kind te blijven, maar idd een kind hoeft maar de keus te maken om tijdens het fietsen INEENS achterom te kijken en rechts de tuin in te fietsen of net als bij Erik tegen een paal. of een kind kan INEENS de keus maken om bovenop een hond te vliegen, tja bij dat soort dingen kun je niet elke seconde stil staan. ach ze worden groot met vallen en opstaan, maar ze kunnen soms wel echt gevaarlijk doen.
en dat is ook een beetje mijn punt met Rico, hij is echt enorm aan het stunten en gevaarlijk aan het doen de laatste tijd. maar als ik hem dan probeer uit te leggen dat dat gevaarlijk is en waarom, lijkt hij het 90 keer niet te snappen en hooguit 10 keer wel. (en dat is al veel)

[Mriek]

Precies, je kan dingen gewoon niet altijd voorkomen. Dus proberen we ze maar uit te leggen dat het gevaarlijk kan zijn om dit of dat te doen en hopen we dat er iets van blijft hangen

Groetjes,
M

[MamavanRico]

haha hier blijft nooit iets hangen hoor haha, meneer is kei hard van zn muziektrommel tegen de deur aan geknalt. janken en brullen!! let wel… 10 seconden en toen ging hij weer op zijn trommel staan hmmz! hardleers dus idemdito met zijn bed lopen. hij vind het nu sinds een paar dagen leuk om op zijn bed te lopen, gevolg: kei hard gevallen met zn harses op het bedrand…bult onder zn oog en blauw, maar die bult was de dag erna gewoon weer weg en die blauwe plek viel uiteindelijk ook reuze mee.
maargoed denk je dat hij er nu mee ophoudt? ben je gek, hij gaat er nu NOG vaker op dan voorheen.

[Mriek]

Herkenbaar hoor. Die van mij is net zo hardleers.

Groetjes,
M

[MamavanRico]

haha nou daar zijn we dan mooi klaar mee
hmmz… we moeten iets verzinnen

[Mriek]

Ik vind het moeilijk om iets te verzinnen

Groetjes,
M