Sensi-therapie

#1

mijn oudste dochter was een jaar of 4/5,en was altijd moe.lag op de bank met haar duim in haar mond.ook had ze drift-buien,2 of 3 op een dag.
toen ben ik met haar naar een sensi-therapeute gegaan,dat is een alternatieve therapie,voor gevoelige kinderen.
ik ben er 1 keer geweest,en sindsdien had ik een ander kind.jamaica was weer vol leven,en heeft nooit meer een driftbui gehad.ik vond het best wel apart,met klankschalen,en die vrouw heeft haar helpen aarden.ik kreeg een geboorte-horoscoop van haar,die exact klopte,tot en met haar slechte tanden.
dit wilde ik graag met jullie delen,voor als jullie met je handen in het haar zitten.misschien wil je dit dan ook proberen,en word het bij jullie thuis ook weer gezellig

#2

Hoi

Heb er nog nooit van gehoord maar ik denk altijd maar zo dat het bij jullie heeft geholpen is het toch geweldig. Wat een ander er ook van zal denken bij jullie is het weer gezellig thuis.

Wij zijn met Nanik 2x naar een kinderhomeopaat geweest voor het slechte slapen en voor haar angsten die ze had. Kreeg toen ook veel kritiek van anderen die het allemaal kwakzalvers vonden. Maar Nanik was zo klein die kan echt niet doen alsof ofzo

Geen idee wat er in dat ene korreltje zat maar sindsdien slaapt ze en is ze van haar angsten af (ze is gewoon geen held maar dat hoeft ook niet)

Dus ik ben blij mee en Nanik ook en jullie ook en daar gaat het om

Doei
Bianca

#3

geweldig dat een homeopaat jullie kleintje zo goed heeft kunnen helpen!!als je echt wanhopig bent,probeer je gewoon alles wat je kindje zou kunnen helpen,en jamaica is ook een angsthaasje,nog steeds,ookal is ze nu 8.heel veel kindjes die nu geboren worden zijn heel gevoelig.ik kreeg van het cb zelfs een boekje mee over nieuwetijds-kinderen,dus ook die gaan met hun tijd mee.

#4

als je ziet dat iets werkt,kan het ook geen onzin zijn.jamaica is alleen hooggevoelig,ze heeft ook last van harde geluiden,en ze heeft dit jaar een juf die veel schreeuwt in de klas.mijn middelste is wel paranormaal,naast hooggevoelig.ik ben zelf ook hooggevoelig,en vond het als kind altijd heel lastig,want ik voelde me anders,en pikte gevoelens op van iedereen,maar dacht dat het van mij was.daardoor kan ik nu mijn kindjes beter begeleiden.mijn man gelooft niet in hocus-pocus,maar hij liet me mijn gang gaan met jamaica,omdat hij wel zag dat het echt niet goed met haar ging.en als hij ergens veel pijn heeft,is hij de eerste om te vragen of ik mijn handen er even op wil leggen.het is vaak meer angst voor het onbekende dan ongeloof