's nachts uit bed komen

#1

Onze zoon van ruim 2,5 heeft sinds een paar maanden de gewoonte om 's nachts uit z’n bed te komen. Voorheen was hij een hele goede slaper, maar sinds een paar maanden is dat helemaal voorbij. Hij slaapt sinds een paar maanden op een groot bed. In het begin ging dat prima, maar na verloop van tijd kreeg hij door dat hij er zelf uit kon klimmen.
In het begin was dat gewoon op de normale tijd dat hij anders ook wakker werd en dat was niet zo’n probleem… maar nu staat hij regelmatig midden in de nacht naast me, en vaak ook nog meerdere keren per nacht!

Ik probeer hem heel consequent weer terug te leggen, maar op de één of andere manier wil hij het maar niet begrijpen.
Herkent iemand dit? En heeft iemand nog tips om deze gewoonte te doorbreken?

#2

Ik herken het voor een gedeelte. Marijn kwam ook weleens uit bed maar dat bleef bij 1 a 2 keer. Dit had hij pas na een jaar op zijn grote bed, dus daar lag het niet aan maar ws angst.
Hij had toen wel dezelfde leeftijd als jou zoon. Wij hebben hem ook iedere keer terug gelegd (soms ook niet). Maar het heeft voor sommige kinderen veel tijd nodig voordat het kwartje valt om te denken van oh ja papa en mama brengen mij wel weer naar bed toe dus ik kan beter blijven liggen. Dus gewoon doorgaan zoals je nu bezig bent en consequent terug leggen. Iedere keer dat jij zwicht moet je weer een paar nachten voor boeten.


#3

Heel herkenbaar. Onze zoon doet dat ook vanaf die leeftijd ongeveer. Hier bleek het toch wel een beetje verlatingsangst te zijn. Wij leggen hem ook consequent terug al moet er dan tegenwoordig wel een lampje blijven branden en vind hij het fijn als ik eventjes bij hem blijf. Langer dan 5 minuten doe ik dat niet. Ik heb wel gemerkt dat het beter werkt om bv te zeggen dat ik beneden ga opruimen/dat ik ook weer naar bed ga bv dan om zo weg te gaan. Daar heeft hij dan toch een beetje houvast aan denk ik.
Rond deze leeftijd neemt hun fantasie echt behoorlijk toe waardoor ze ook heel veel dromen en opeens bepaalde angsten kunnen hebben. De eerste weken was het echt behoorlijk drama met hem en was hij soms uren in de weer. Als hij er nu uit komt dan leg ik hem gelijk terug en slaapt hij vaak binnen 5 minuten. Ik denk dat hij gewoon even de bevestiging nodig heeft dat we er nog zijn.
Wij blijven hem gewoon consequent terug leggen en gaan ook niet mee in zijn trucjes om tijd te rekken. Ik heb wel gemerkt dat het weinig zin heeft om boos te worden daar lijkt het hier eerder erger door te worden. Als hij wel een nacht heeft doorgeslapen in zijn eigen bed dan doen we daar echt heel overdreven leuk over tegen hem. Tegenwoordig gaat het steeds vaker wel goed. Denk dat het gewoon een fase is.

Groetjes Ramona


#4

Waarom wil hij het maar niet begrijpen? Omdat hij soms bij jullie in bed mag? Als je hem consequent blijft terugleggen, dan zal hij het vroeger of later echt wel door gaan krijgen hoor. Succes!

Groetjes,
M

“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”

#5

helaas niet herkenbaar, bo komt niet uit zijn bed, zelfs in de ochtend niet, we moeten hem echt komen halen en de lamp aan doen voordat hij er uit komt,

liefs woezel

Lilypie Third Birthday tickers

#6

Bedankt voor jullie reacties…
@Mriek: inderdaad… als hij maar door blijft gaan, mag hij uiteindelijk wel eens bij ons in bed… vooral al het bijna tijd is om er uit te gaan.
En daar zal het probleem wel liggen. De kleine man heeft natuurlijk geen besef van tijd… (wij helaas wel!).
Vannacht was het ook weer 4 keer raak, en na de 4e keer ben ik weer gezwicht
Op den duur wil je gewoon weer slapen! Haha!

Nou ja, ik blijf het wel weer proberen… wie weet gaat het vanzelf weer over!

#7

Probeer niet te zwichten, hoe moeilijk ook. Echt, als jij dat een paar nachten consequent vol blijft houden, dan gaat hij het doorkrijgen hoor. Maar dat vergt wel even een investering van jullie…en anders toch accepteren dat hij bij jullie komt…

Groetjes,
M

“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”

#8

@Mriek Tja wij vragen ons ook nog steeds af wanneer het kwartje gaat vallen dat hij gewoon in z’n bed moet blijven. Hier duurt dat gedoe zeker al een half jaar. En wij zwichten niet al gebeurd het weleens dat hij ongemerkt bij ons in bed kruipt. Maar zelfs dan leg ik hem direct terug als ik het merk. Ik heb er gelukkig niet veel moeite mee om weer verder te slapen en vaak slaapt hij binnen 5 minuten weer maar ik hoop toch wel dat dit snel weer over gaat. Maar ik zou dus niet weten wat ik nog meer kan doen.
Stickers ed als beloning werkt niet, straffen helpt niet. Het lijkt wel of het erger word dan. Heeft denk ik bij ons met Doorzetten hier weinig te maken want als je na een maand dezelfde aanpak het nog niet beter word maar alleen nog beroerder dan kun je denk ik niet zeggen dat het niet aan doorzetten ligt.
Heb me dus maar voor genomen om er voor mezelf geen probleem van te maken en er tegenover Rens geen aandacht aan te besteden. Hoop dat het vanzelf weer overgaat als hij uit z’n magische fase is.

Groetjes Ramona


#9

@Ramona, dan zou je inderdaad denken dat het niets met doorzetten te maken heeft. Over het algemeen zal dat wel werken, maar er zijn natuurlijk altijd uitzonderingen. Nou ja, je kan er dan maar beter zelf geen groot probleem van maken, want anders heb jij er het meeste last van.

Groetjes,
M

“Ik zou graag de ideale moeder zijn, maar ik heb het te druk met het opvoeden van m’n kind”

#10

hahahaha Woezel … wij moeten Fabienne ook uit bed halen en haar lampje aan doen, anders komt ze echt niet uit bed!!