's nachts NIET MEER WILLEN slapen HELUPPPP!

#1

hoi lieve mede mama’s e.a

Ik ben nieuw op deze site en heb me nog niet netjes voorgesteld dat zal ik zo snel mogelijk doen,
Ik heb echter een heel vervelend probleem:
Ik heb een wolk van een dochter, ze is nu bijna 9 mnd, maar vertikt het nu sinds een dikke week om ‘’ s avonds te gaan slapen, het begon enkele weken terug al met haar laatste voeding, die krijgt ze om 8 uur een pyamapapje, voorheen dronk ze de fles zonder probleem leeg en kon ik haar daarna rustig na boven in haar bedje brengen, ze gaat altijd wakker haar bedje in, ook overdag, dat was nooit een probleem, huilen deed ze ook nooit, meestal sliep ze zo na 10 minuutjes.
maar nu drinkt ze met mazzel de laatste voeding pas als ze in bed ligt!!
daarbij is ze dan helemaal gehypert en blijft krijsen tot wel 3 uur lang!!!
ik heb alles gebrobeerd!!
Ze is al van nature een erg druk en overprikkeld kindje dus ik probeer zoveel mogelijk rust te brengen zeker voor het slapen gaan, MAAR NU ZIJN HET ECHT DRAMA’S!!!
voorheen sliep ze in een safe-t sleep maar dame is zo sterk , ze weet zich dr uit te wurmen en staat dan recht op krijsend in bed.
Nu ligt ze in een dun trappelzakje maar ze kruipt het hele bed door, en geeft niet toe aan haar vermoeidheid.
overdag is het geen probleem dan gaat ze op haar gezette tijden heerlijk slapen.
maar ik weet niet meer hoe ik het 's avonds/nacht moet aanpakken!! Ik ben onderhand helemaal uitgeput word gebroken wakker, want als ze 's nachts wakker word gebeurd het hele ritueel van voor af aan!!
Ze lijkt wel woedend te zijn als ze s’avonds na boven moet.
uit razen is ook geen optie want ze krijst zich zelf tot hyperventileren aan toe, kletsnat van het zweet is ze dan.
en als ik dr bij ben is het goed…dan is ze rustig…houd ze me heletijd in de gaten en speelt ze rustig met haar knuffeltjes in bed…maar slapen HO MAAR!!
iK houd dit niet vol zo!!
Hoort het bij de leeftijd? bij mn man blijft ze ook doorkrijsen, heeft iemand hier ervaring mee en PLEASE!!! GOEDE TIPS ZIJN WELKOM!!
ik heb haar al 2 keer paracetamol gegeven omdat ik dacht dat het last van haar boventandjes kan zijn maar dat is het niet want zodra ik bij haar ben is het zo over!! en overdag zou ze dan toch ook last moeten hebben? daarbij kan ik haar niet iedere nacht een paracetamol geven, maar ik trek het zo niet!! Daarbij heb ik zelf ook nog last van Chronische hyperventilatie, stress en heel weinig nachtrust maakt dit alleen nog maar erger.
wie ow wie heeft ervaring???

liefs Ann

#2

hoi hoi
wat verschrikkelijk zeg. erg vermoeiend, snap dat je t echt even niet meer ziet zitten. heb dit hier ook meegemaakt. overdag geen problemen. maar s avonds drama .
mijn zoontje sliep ook tot 9 maanden super, maar toen begon t gezeur. hoort wel een beetje bij de leeftijd hoor.
hij kon ook uren krijsen. hoe moeilijk t ook is t gaat over. probeerde ook van alles,maar op den duur was ik t zo beu dat ik hem liet krijsen.
want als ik er naar toe ging was alles oke en dan had hij zijn zin.
heb toen een soort ritueel ingevoerd. eerst lekker in bad dan een beker melk en een boekje. dan boekje welterusten wensen en in bed leggen. ookal ging hij dan weer vaak huilen, ik liep gewoon weg. na een kwartier terug weer terug leggen zo min mogelijk zeggen, zo van we gaan nu echt slapen. en dit gewoon volhouden. op den duur geven ze t op want ze bereiken dan niks met hun gehuil.
is erg vermoeiend. heeft ook een paar dagen geduurd, voordat hij doorhad dat naar bed ook echt slapen betekende. als hij echt over de zeik was dan troostte ik hem totdat hij rustig was en dan legde ik hem gewoon terug.
weet niet of dit bij jullie ook werkt, maar misschien een idee om te proberen. zou er niet te veel bij gaan zitten, want als ze dat helemaal gewend zijn dan kom je daar ook niet zo maar weer vanaf. en daar zit je toch ook niet elke avond op te wachten.
en misschien een nachtlampje, zelf doe ik dit niet, maar voor sommige kinderen helpt dit wel heb ik gehoord.
heel veel succes, is echt even een fase waar je doorheen moet. weet hoe vermoeiend t kan zijn

groetjes jolanda

#3

Pff wat vreselijk vermoeiend, arme jij, Ik snap dat je dit geen tijden meer volhoudt. Ik kan je niet uit eigen ervaring advies geven, maar ik zou sowieso je kindje niet uit bed halen ( of in elk geval niet uit haar kamertje) en ik zou steeds weer gaan troosten ( bv elke 10 minuten), maar als ze rustig is weer weggaan. Net zo lang troosten en weer weggaan tot ze op een gegeven moment toegeeft aan de slaap. Zou het misschien schelen als ze jou nog bezig hoort zijn als je haar in bed legt? dat je bv de was opvouwt in de kamer ernaast of iets dergelijks zodat ze je nog wel horen kan ( wellicht voelt ze zich dan veiliger?). En idd een vast bedritueel, doet het hier ook goed. Ik hoop dat je nog veel tips krijgt hier die je verder kunnen helpen. Succes!

groetjes!


#4

Erg vermoeiend op deze manier.

Allereerst: ze is nog bezig met haar 8-maanden-sprong (daar zit o.a. in dat ze zich realiseert dat mama uit het zicht kan gaan en dat die kleine mop niet weet of mama nog wel terugkomt). Daarom is ze dus rustig als jij bij haar blijft en breekt de hel los als je uit het zicht bent.

Daarnaast: op deze leeftijd in de Safe-t-sleep lijkt me geen goed plan. Ze horen gewoon lekker hun gang te kunnen gaan tijdens het slapen. Grote kans dat ze zich te vastgelegd voelt. Eruit halen dus dat ding.

Leg een paar nachten een knuffeltje of spuugdoekje bij jou in bed. Na die paar nachten bij haar in bed leggen, zo ruikt ze jouw geur dicht bij zit.

Draai het bedje een kwartslag of halve slag. Klinkt heel suf maar 9 van de 10 keer heeft dit een goed effect.

Zorg voor een bedritueel: omkleden, tandjes poetsen, verhaaltje lezen, liedje zingen, kusje en gaan slapen. Kinderen hechten aan rituelen. Zeker nu ze met die verlatingsangst zit kan ze in paniek raken als je haar gewoon alleen maar in bed legt, kusje en dat was het. Maak het ritueel wat langer.

En verder: volhouden dat ze in haar eigen bed moet blijven liggen en laat desnoods maar huilen, ook al is het 3 uur lang. Want als je na die 3 uur naar haar toe gaat, weet ze dus dat het haar uiteindelijk lukt om jou naar haar toe te laten komen. Dat heeft ze er graag voor over.

Dus zolang je weet dat er niks aan de hand kan zijn (vieze luier, ziek, pijn, etc.) lekker laten krijsen. Kost je een paar nachten maar zodra ze doorheeft dat jij 's nachts echt niet komt omdat je zelf wilt slapen, maar dat ze je wel 's ochtends weer ziet, gaat tot haar doordringen dat die verlatingsangst ongegrond is.

Groetekes, Sje

#5

Sje: Dit verhaal kan ook in je standaar kopieer-en-plak lijstje he

M.

#6

Ja, inmiddels zo ongeveer wel ja! Ik zal maar eens zo’n lijstje aan gaan leggen, want het scheelt een hoop typewerk.

Voeg ik er ook het spruw-verhaal, het niet-willen-eten-verhaal en het niet-vastbinden-in-bed-verhaal aan toe!

Groetekes, Sje

#7

hoi hoi,

thxs voor jullie snelle reacties!!
Ik heb de tips zeer van harte genomen, onbewust deed ik al dingetjes af en toe maar ik wist niet dat dat zo impact op een kindje kan hebben, mijn meisje was in de buik al een drukte makertje en vanaf het moment dat ze geboren werd was ze al een moeilijke drinkster en onrustige slaapster, ik probeer dan ook zoveel mogelijk aan regelmaat te houden maar ja dat lukt niet altijd, middagje visite of dagje met haar weg dan is ze 's avonds vaak helemaal gehypert.
ze is de ganse dag zeer actief maar wel vrolijk gelukkig…alleen de avonden/nachten nu…
ze slaapt altijd met klassieke baby slaap muziek, dat werkt rustgevend op haar, de safe-t sleep heb ik er vanaf vandaag maar uitgegooid, en het ritueel van schilderijtjes en knuffeltjes weltrusten zeggen heb ik ook toegepast met slaapliedje zingen daarna en duidelijk zeggen Najat gaat nu lekker slapen.
en…tot nu is ze HEERLIJK RUSTIG!!!
weet niet of toeval is maar heb mn man iedergeval duidelijk uitgelegd wat haar bed ritueel nu is en hoe we haar troosten als ze toch wakker word.
Hoop dat het echt beter zal gaan nu.

thxs mama’s!!!
liefs Ann

#8

Nou hopen dat je nu een doorbraak te pakken hebt.

Groetekes, Sje

#9

nou…ik was wat te voorbarig…
dametje ging wel slapen als een roosje maar werd rond 23.00 uur wakker en toen begon het feest weer van voor af aan,
heb haar steeds 10 minuutjes laten jengelen en kort getroost, uiteindelijk is ze een paar keer weer vrijsnel in slaap gevallen maar vanochtend om 5.30 was het echt feest, weer enorme krijs en driftbuien, we hebben haar niet meer stil gekregen, nu is ze bekaf te moe om vanochtend haar flesje te drinken , nu zou ze normaal gezien een stukje brood krijgen maar ze is zo jengelig en druk, ik probeer het tot 10 uur vol te houden en haar dan pas weer in haar bedje te leggen.
(normaal krijgt ze de eerste ochtend voeding tussen 8 en 8.30 en gaat ze rond 11.00 weer haar bedje in)
Ik wil niet te veel van het ritme wijken, bang dat het dan helemaal hopeloos word maar ik weet ff niet goed meer hoe ik dit aanpak.
gisteren ben ik met haar na de huisarts geweest voor een check of er lichamelijk niet iets is en keeltje, oortjes nalaten kijken maar dat was in orde.
wel is ze lichtjes verkouden, kan het zijn dat ze het benauwd heeft s’nachts? ze piept niet dus ik weet niet hoe ik dat kan horen of merken.
de huisarts zegt dat ik evt het hoofdeinde wat hoger kan leggen als ze verkouden is maar hoe?? ze ligt in een normaal ledikantje voor baby’s, kan er toch geen kussen inleggen?
iedere tip is echt welkom!!! Het ging altijd best goed, maar nu begin ik echt te twijvelen wat ik anders moet doen?
en deze mama wil zelf ook alleen maar slaaaaaaapen!!!

liefs Ann

#10

Misschien kun je een muziekdoosje toevoegen aan het ritueel? Dat werkt natuurlijk niet direct, maar na een paar dagen word het duidelijk dat dat muziekje slapen betekend. Althans, zo ging het bij mijn oppaskindje. Die maakte er ook een drama van toen ze 9 maanden was. Haar ouders hebben zo’n muziekding met een lichtjes projector gekocht. Er komen natuurgeluiden uit, en op het plafond draaien dan allemaal vlindertjes rond. Ze was daardoor afgeleid van het feit dat mama de kamer uit liep, en werd zo moe van die muziek dat ze al gauw in slaap viel.

Groetje Anouk

Lilypie 1st Birthday Ticker

#11

wat vervelend zeg!
voor het omhoog leggen van het matrasje kan je iets onder d’r matras leggen, heb hier zelf nog geen ervaring mee. maar ik kan me voorstellen dat als je een kussen of een deken of iets dergelijks onder de matras legt je dan het hoofdeind iets omhoog kan brengen, of boeken onder de bedpoten misschien. je kan dan zelf kijken hoe hoog je het wil hebben natuurlijk.
ik hoop voor je dat er snel verbetering in komt!!
Sterkte

liefs,
Rinske

[img]http://b1.lilypie.com/SThIp2.png" alt=“Lilypie 1st Birthday Ticker” border=“0” />

#12

welkom!

Meid wat moet jij hopeloos zijn… en radeloos… als je kindje niet wil slapen… lijkt me zo pittig!

Is het geen optie om de kleine meid 1 nachtje uit logeren te doen? dan kunnen papa en mama bijslapen en soms is het juist een goed iets voor de kleine om haar ritueel (door te huilen) te doorbreken en als ze daarna weer thuis slaapt gelijk … je eigen manier handhaven en dat blijven doen!

*wij hebben hier ook iets onder het matras gelegd (handdoek bij het hoofdje) zodat zijn hoofd iets hoger ligt.

#13

Kussentje of een opgevouwen fleecedekentje onder het matrasje leggen inderdaad, dan is haar hoofdeinde ook omhoog. Dus echt onder het matrasje, niet onder het matrasovertrekje! Of een brede plank onder de pootjes bij het hoofdeinde leggen.

Groetekes, Sje

#14

En, leg een opengesneden uit op een schoteltje naast haar bedje 's nachts. Dat helpt ook om het neusje goed open te krijgen bij verkoudheid.

Groetekes, Sje

#15

Hier ook een korte tijd gehad dat 1 van de meiden echt in paniek aan het huilen was. Ik nam haar eigenlijk nooit van haar kamertje af, altijd op de kamer getroost.
Wanneer ik het licht boven op de gang aan liet, wilde ze wel gaan slapen zonder in paniek te huilen. Na een aantal dagen geprobeerd of ze weer zonder licht wilde slapen en dat ging goed.

Even een paar dagen het nieuwe ritueel volhouden. Ze zal dan doorhebben hoe het nu gaat en dat huilen geen zin heeft.
Dat ze nu zo moe is kun je mooi ‘misbruik’ van maken. Laat haar nu overdag niet langer slapen omdat ze zo moe is, gewoon op de vaste tijden naar bed en op de vaste tijden weer opstaan. Vanavond zal ze dan waarschijnlijk nog wel moe zijn en sneller in slaap vallen.

#16

Hallo,
Ik ben nieuw hier,
Ik zat op google te kijken wat ik kon doen aan me dochter van bijna 2 die dus ook echt niet gaat slapen als ik niet bij de ben!!
Dit heeft ze sinds 2 weken…
Ik ga maar proberen wat hier allemaal staat want ook ik trek het niet meer!!
een vast bedritueel heeft ze al, in badje dan aankleden beneden nog even wat drinken en een koekje eten, dan tandjes poetsen dr poppen in bedje leggen, een verhaaltje voorlezen, dan een kusje en dan slapen dr muziek doosje aan en dan ga ik dr kamer uit, en geloof me het moment dat ik de deur aanraak, word ze zo gek dat ze ontroostbaar is!!
Ik hoop at het vanavond wat beter zal gaan!!

#17

Welkom in de peuterpuberteit, zou ik zeggen!

Groetekes, Sje

#18

Ja bedankt!!! Ook nog enig idee hoelang die zal duren…

#19

Tot ze naar school gaan. En dan krijg je de periode dat ze thuiskomen met ontuitstaanbare gewoonten en uitspraken die ze op school van andere kindjes geleerd hebben.

Groetekes, Sje

#20

Sje, praat de burger maar moed in hahaha! Maar we houden er wel van

Lilypie - Personal pictureLilypie First Birthday tickers