Ik weet nu echt even niet wat ik moet voelen ben onzettend boos, verdrietig, en toch ook opgelucht en bezorgd.
Ruben heeft wel zo ontzettend veel geluk gehad, potverdorrie zeg hij had er gewoon nu niet meer kunnen zijn…ppppffffff…
Hij kwam een huilend naar huis toe lopen en was helemaal klets en de klets nat.
Heb meteen zijn natte kleren uitgetrokken en hem onder de douche gezet.
Daarna ben ik met Ruben naar buiten gelopen, en hij moest mij precies maar dan ook precies vertellen wat hij gedaan had.
’‘Was op zich makelijk te achterhalen aangezien er allemaal natte voet afdrukken richting de weg liepen’’
…wat was er nou gebeurt…
Hij is stiekum over de grote weg gelopen naar de steiger toe, en is vervolgens in het water gevallen, helemaal kopje onder.
Hoe hij er uitgekomen is, is mij echt een raadsel!!!
Hij was van een soort trappetje gevallen, en heeft zeker toch 2 meter moeten zwemmen om er uit te kunnen klimmen.
Mijn maag draaide om toen ik daar op die steiger stond te kijken.
Zelf doet ruben er heel luchtig over, hij ziet de ernst er niet eens van in.
Groetjes Marianne mama van Ruben en ??