Rouwverwerking bij overlijden Opa

#1

Hallo allemaal,

Ik ben een oude bezoeker van Ikkeben.
Mijn dochtertje Sanne is inmiddels ruim 3 jaar.
Een paar weken geleden (22 jan.) is mijn schoonvader na een ziektebed van 7 weken, overleden. Sanne is bij hem geweest toen hij ziek was, en we hebben haar ook goed voorbereid op het overlijden van mijn schoonvader. Ze is overal bijgeweest, omdat men zei dat dat het beste was. Ze heeft overal goed op gereageerd. Maar nu begint ze het verlies pas echt te voelen. Ze wil graag naar het kerkhof, en wil graag naar oma toe omdat ze haar zielig vind. Wie heeft er ervaring met dit onderwerp?

Liefs Kristel

Gewijzigd door - Kristel Verstegen op 08 Feb 2007 20:08:54

#2

Sorry geen ervaring.
Maar ik denk wel dat het goed is om Sanne naar het kerkhof en oma te laten gaan, verder heb ik geen idee.
Heel veel sterkte ermee in elk geval.

Groetjes Wiets

#3

hoi kristel
wij hebben net twee weken terug me opa begraven .voor tanja was het oude opa (overgrootopa ).ze is overal bij geweest .en nu oude opa is begraven .wordt hij een sterretje .dus vlak voor ze slapen gaat .zwaaid ze naar de sterren .en zegt ze opa en oma en onze kat gedag .dat is haar herinnerings plekje .ik hoop dat je er wat aan heb .wens je veel sterkte

groetjes marielle mama van tanja

    tanja is nu

<img src=“http://by.lilypie.com/tuLOp2.png”" border=0>

Gewijzigd door - Marielle van tanja op 08 Feb 2007 20:58:43

#4

Hoi Kristel,
M’n moeder is anderhalf jaar geleden overleden. Het verdriet bij m’n dochter toen 2,8 jaar, was heel groot. Snapte niet waar oma was. Uitgelegd dat oma in de hemel is hoog in de sterren. Nicky maakt daar niet echt een probleem van. Ze denkt echt heel simpel. paar voorbeelden.
Mama, oma woont in de lucht he, daar zijn ook huizen toch? Als het regent is oma dan aan het douchen?
Nicky zwaait ook spontaan naar boven en dan zegt ze even he oma.
Dan breekt je moederhart ook wel eens hoor.
Ga vaak met haar naar het graf, steek kaarsjes aan, gaan we even stofferen(beetje schoonmaken) en bloemen neerzetten. Ze noemt het ook oma’s tuintje.
Ze praat best veel over m’n moeder, dat vind ik heel fijn heb ik het idee dat ze niet vergeten wordt.

Ik wens je heel veel sterkte Kristel
Groetjes Maaike

Gewijzigd door - Mijke op 08 Feb 2007 21:25:39

#5

Gecondoleerd Kristel.

Ieder mens reageert anders op het verlies van een dierbare en dat geldt ook voor kinderen. Heel goed dat jullie haar bij alles betrokken hebben als ze dat wilde. Jullie hebben zelf ook iemand verloren, een vader, een schoonvader en jullie verdriet is natuurlijk niet onzichtbaar voor Sanne. Kan het zijn dat ze daar iets van over heeft genomen, dat jullie de eerste weken veel bij je schoonmoeder waren?

Het is nog maar heel recent allemaal, Sanne heeft ook recht om op haar manier te rouwen/te verwerken, ik zou het nog een paar maanden afwachten. En als ze wil praten, praat dan over opa en als ze nog niet wil praten, dwing haar dan niet.

Sterkte!

#6

Hallo allemaal,

Lieve reacties zeg.
Sanne zag haar opa ongeveer 4 keer per week, dus in
principe is het allemaal wel logisch. ik vind het wel heel moeilijk
om voor haar te bepalen wanneer het te veel word.
Ze verteld me ook elke dag dat ze opa mist, en dat mag ook.
Maar hoe zorg je ervoor dat ze zich niet te veel mee laat slepen
met het hele gedoe. Ik hoop dat het voor haar allemaal te behappen is.
Ze is nog zo klein.

Liefs Kristel
Lilypie Vierde Ticker