Rommel
Zaterdagochtend net voor de middag…
Ik doe het niet meer!!! klinkt haar stem terwijl ze nukkig de laatste rommeltjes met grof geweld (zodat het hoorbaar is in heel het huis) een lade in werkt.
Ik ruim jullie troep NIET MEER OP. Haar boodschap is gericht aan kabouter en manlief.
Ik ben met niets anders bezig dan jullie troep opruimen,mama heeft ook weekend!
Vanaf nu ruimt ieder zijn eigen troep op.
Ze richt zich nu op kabouter in de veronderstelling dat hij zich gewillig zal opofferen voor de mamaishetweereenszat boodschap. Gek genoeg blijft ze in de veronderstelling dat de boodschap deze keer bij hem wel zal landen. Voor manlief doet ze al geen moeite meer, die moet maar voelen.
En met dat laatste gegeven is moeder deze keer ook vastberaden NIKS maar dan ook NIKS meer op te ruimen wat de heren laten slingeren. Ze moeten maar eens voelen en zien hoeveel ik eigenlijk doe denkt ze en in haar gedachten doet ze zich al te goed aan een zoete wraak.
Dapper ploft ze met een sagerijnig gezicht op te bank en weet er tot slot nog een " en de rest van de dag doe ik helemaal niks meer’’ uit te gooien.
Manlief werpt haar een gespeelde medelijdende blik toe. Hij is immers eveneens een acteur in dit spel. Hij kent deze poppenkast al van voor tot achter. Om het spel compleet af te ronden weet hij er nog een ‘‘tis ook niet leuk schat en ik begrijp je wel’’ uit te krijgen om zich vervolgens weer te verstoppen achter zijn pc. Kabouter houdt zich stil en speelt allerschattigst weer verder met zijn autootjes in de hoop dat het leed nu geleden is.
Zondagmorgen
Moeder heeft het licht gezien en heeft een idee om de zware omstandigheden waarin ze dagelijks verkeerd deels op te lossen. Er komt een slot op de speelgoedkast!!
Vol goede moed loopt ze in haar nachthemd de trap of en struikelt in haar enthousiasme bijna over de hond die nog lag te slapen onder aan de trap ( Ook niet gek als het 6 uur in de ochtend is) die vervolgens onder luid gemurw (of hoe je het ook wil noemen) een nieuwe plek weet te vinden waar hij ongestoord verder kan slapen. Daar gaat ze…doelbewust stapt ze de keuken door naar de keukendeur die ze met 1 krachtige draai aan de sleutel die nog in het slot hangt weet te ontgrendelen. Op naar de schuur want daar ligt immers nog een slot met sleutel erbij. Het is nog donker…en al heeft moeder om 5 uur s morgens het licht al gezien, in de schuur ziet ze geen klap. Ietwat geïrriteerd loopt ze terug naar binnen en graait een zaklamp uit de keukenla. Iets later is het raak, ze heeft m te pakken…het artikel dat een einde maakt aan haar slavernij. En binnen enkele minuten zit hij erop, de kast is op slot… de sleutel verstopt!En alleen zij heeft de heerschappij over het hemelse ding.
Zo en nu moet kabouter eerst zijn speelgoed opruimen voordat hij nieuwe uit de kast krijgt denkt ze terwijl ze zich weer nestelt onder een warm dekbed. Met een tevreden gevoel dommelt ze weg.
Zondagmiddag.
Ze is trots op haarzelf, tot zover heeft ze nog niks opgeruimd! Kabouter heeft de duidelijke boodschap van het ‘‘kast principe’’ aangehoord en heeft aangegeven mee te willen doen aan mama’s geniale experiment! Wat is ze toch slim die moeder van hem.
Tis inmiddels bijna etenstijd en moeder is de maaltijd aan het voorbereiden. Nog in gedachten over haar snode plannen om man en zoon hun respect af te dwingen wordt ze plots afgeleid door haar kabouter die haar roept. Hij vraagt om de racebaan uit de kast. Ze werpt een blik op de pan, de aardappels zijn bijna gaar… eh… mmmm… Ze moet er haast bij maken anders branden ze aan. Dus grist ze sleutel van de hanger en opent gauw de kast. Je moet m zelf even pakken!!! roept ze naar kabouter terwijl ze op n drafje terugsnelt naar de keuken. Gelukkig !de piepers zijn nog niet verbrand!
En terwijl ze ze afgiet beseft ze plots wat ze zojuist gedaan heeft. O trut denkt ze bij zichzelf, je hebt niet eens gevraagd of hij zijn lego opgeruimd heeft. Hij moet immers eerst opruimen voor hij iets nieuws krijgt. Ze kan nu niet weg bij het eten want ook de groenten en het vlees schreeuwen om oplettendheid.
Vanuit de keuken brult ze; Je hebt toch wel je lego opgeruimd he kabouter ???
Braaf klinkt een nadrukkelijk ja mam uit de woonkamer!!!
Later op de dag komt moeder erachter dat het hele “kastopslotidee” haar bijna nog meer inspanning kost dan het ruimen van de troep die kabouter laat slingeren…jammer…
Maarrrr niet getreurd, we hebben nog steeds de zoete wraak…mama ruimt niks op wat zij laten slingeren.Het gaat bijna op een mantra lijken.
Maandagmorgen…
Man naar zijn werk, kabouter op school. Daar zit ze dan tussen de limonade plak vlekken, bekers die zijn blijven staan, snoeppapiertjes en speelgoed…eindeloos veel speelgoed.
Man is gisteravond vrolijk naar bed gegaan en hij stapte gewoon over de auto’s , knuffels etc heen. Zelfs toen hij met zijn sok in een plak vlek bleef hangen trok hij deze gewoon schouderophalend uit…en viel iets later tevreden in slaap. Even dacht ze er nog aan hem te stikken met een kussen… maar ze wist zich in te houden.En nu zit ze daar verslagen op de bank starend naar de troep waar zij de rest van de dag in mag verkeren, want ze zou toch niks meer opruimen en schoonmaken…
Dag zoete wraak…
Weer een illusie armer staat ze zuchtend op om de eerste autootjes in de auto mand te smijten.
Tja ze zeggen niet voor niks, wie een kuil graaft voor een ander…
LET IT GO, just LET IT GO
Gewijzigd door - henriekah op 21 Jan 2010 20:15:11
Gewijzigd door - henriekah op 21 Jan 2010 20:51:33