Hoi,
Julian wilde vanaf dag 1 al niet slapen. Zodra ik hem neerlegde begon hij te huilen en stopte pas zodra hij opgepakt werd. Dagen en nachtenlang heeft hij op mijn buik geslapen, weken achter elkaar. Alleen daardoor kwam hij tot rust: mijn hartslag, ademhaling, enz. Het viel mij op dat hij erg gespannen was, altijd gebalde vuisten en stijfheid, heel erg onrustig en ook dat zijn voeding omhoog kwam en hij dit steeds weer inslikte. Waarom heeft HIJ dit, dacht ik steeds maar. Ik vond het zo zielig voor hem… waarom kon hij niet lekker slapen zoals andere baby’s? De huisarst nam ons totaal niet serieus; ik maakte me veel te druk en moest daar maar eens mee op houden. Ik opperde zelf al of het geen reflux was… 'Reflux? ‘Hij spuugt toch niet met bogen?’ Blijkbaar te weinig kennis, want er bestaat ook zoiets als ‘verborgen reflux’. Ik eiste een doorverwijzing naar de kinderarts en kreeg die na lang aanhouden. Bij de kinderarts werd ik eindelijk gehoord! Ik vertelde mn verhaal en ze reageerde gelijk met het vermoeden dat het wel eens reflux zou kunnen zijn. Ze wilde direct actie ondernemen. Julian moest 24 uur worden opgenomen voor een ph-meting: een soort sonde door zn neus richting zn maag, om te meten of er inderdaad zoveel zuur omhoog kwam (Die onrust en veel huilen komt dus door al dat zuur wat alsmaar omhoog bleef komen, het irriteerde zijn slokdarm op een gegeven moment). De resultaten na 24 uur waren overduidelijk: Julian had reflux. Eindelijk een soort bevestiging: hij kan er niets aan doen dat ie veel huilt en niet wil slapen. Maar wat nu… direct starten met medicijnen was het gevolg. 4x per dag zo’n 15-30 min. voor de voeding kreeg hij 30 ml “Motilium” (dmv een spuitje toedienen), een middel wat voeding sneller afvoert richting de darmen en helpt het maagklepje te sluiten. En 's avonds voor de laatste voeding kreeg hij “Omeprazol” een maagzuurremmend middel. Dit was een capsule die ik open moest maken en de korreltjes die erin zaten met een beetje water moest toedienen. De kinderarts zei dat de medicatie 2 weken nodig had om goed te gaan werken. Na 2 weken helaas nog geen verandering, maar na 3 weken zagen we dagelijks verbetering! Eindelijk!! Julian werd steeds rustiger en er kwam steeds minder voeding omhoog! Eindelijk begon hij met lachen en zich te ontwikkelen! Na 6 weken moesten we terug naar de kinderarts. Ik vertelde mn positieve verhaal en mocht per direct stoppen met Motilium. Als dit 2 weken goed zou gaan, mocht ik ook stoppen met Omeprazol. Gelukkig ging alles goed en zijn we nu sinds 2 weken medicijnvrij!!
Julian is nu een heel vrolijke baby van 4 maanden.
Voor mij is een belangrijke les dat je echt op je moederintuitie af moet gaan! De huisarts geeft je het gevoel een overbezorgde moeder te zijn, terwijl je vaak gewoon gelijk hebt!!!
Motilium en Omeprazol hebben Julian dus enorm goed geholpen!
Veel succes en ga op je gevoel af!
Groetjes,
Mama van Julian