Reflux, diarree, allergie overspannen moeder

#1

Onze zoontje is nu 3 maanden oud en al vanaf dag 2 roep ik dat er iets niet klopt. Eerst naar de verloskundige, vervolgens naar het consultatiebureau, vervolgens naar de huisarts en vervolgens naar het ziekenhuis (Rijnstate). We zijn nu 3 maanden verder en nog niks wijzer. Nu vermoeden ze reflux en weer moeten we 3 weken wachten voordat hij opgenomen wordt voor een Ph metrie test en dan weer 14 dagen wachten op de uitslag. De lijst van klachten is te lang om op te noemen en de dingen die we hebben geprobeerd idem dito.

Als mama begint de moed me aardig in de schoenen te zakken. Elke keer als mijn zoontje het “eventjes goed doet” breekt mijn hart in twee. Het is volgens mij namelijk een heel vrolijk en sociaal mannetje. Een kant die we naar mijn zin te weinig meemaken. Ik krijg het idee dat ik faal als moeder ook al weet ik donders goed dat het niet mijn schuld is.

Het leven behoort nu nog niet zwaar te zijn voor zo’n klein hulpeloos kindje.

Ondertussen heeft mijn 4 jarige dochter er ook onder te lijden. Waarom huilt mijn broertje zo? Mama, waarom huil jij? Mama, gaan we dan nu wat leuks doen? Waarom moet mijn broertjes nu weer naar de dokter? Mama, waarom lig je nu op de bank, zullen we gaan spelen?

Het is een neerwaartse spiraal waar je in terecht komt. Ik voel me schuldig tegen over mijn zoontje omdat ik zijn pijn/ ongemak niet kan wegnemen. Ik voel me schuldig tegenover mijn dochter omdat ik er niet genoeg voor haar ben. En ik voel me schuldig tegenover mijn man omdat ik mijn frustratie en verdriet niet met hem wil en kan delen.

Vrienden leer je in zo’n periode ook kennen. Zolang een negatieve periode te lang duurt haken ze af of willen het er niet meer over hebben.

Vandaag heb ik zitten zoeken op internet om iets meer te weten te komen over reflux. Dat heeft me niet veel goeds gedaan. De verhalen die ik tegen ben gekomen waren erg negatief en op zit moment zie ik het allemaal erg somber in. Meestal ben ik positiever ingesteld, maar op dit moment lukt het me gewoonweg even niet meer.

Ik hoop na een nacht slaap dat ik morgen weer met frisse moed aan de dag kan beginnen. En misschien heb ik wel geluk en “doet hij het morgen wel goed”.

#2

Hoi, welkom op de site!

Zo te horen lijk je inderdaad behoorlijk “down” momenteel.
Jammer, want eigenlijk zou je nu heerlijk moeten genieten van je zoontje en natuurlijk van je kleuterdochter (maar goed, dat weet jij ook wel )
Ik vind het heel vervelend voor je dat het niet goed gaat met je zoontje
Mag ik vragen wat voor klachten hij dan heeft?
Zowiezo zal hij veel spugen, aangezien ze nu aan reflux denken. En hij huilt veel, begrijp ik?
Ik neem aan dat ze dan al even gecheckt hebben of hij Kiss syndroom heeft?
Verder is het jammer dat je je frustratie en verdriet niet wil delen met je man.
Ik ken jullie verder natuurlijk niet, maar het is altijd heel goed als je je gevoelens kan delen met je iemand. Zeker als het om jullie eigen kind gaat.
Waarom probeer je dat anders niet een keertje? Wie weet lucht het je enorm op!
Je dochtertje is 4 jaar dus ze gaat naar de basisschool neem ik aan.
Kan je dan in de tussentijd niet eens lekker gaan wandelen met je zoontje?
Frisse lucht is altijd goed, zeker als je je down voelt.
En misschien eens even lekker shoppen als je dochtertje naar school is?
Ik weet dat het moeilijk is hoor (ik weet namelijk wat het is om je behoorlijk depri te voelen ) maar probeer jezelf af en toe echt die “schop onder je kont” te geven.
Het helpt soms écht als je even je zinnen verzet.
Misschien kan je na schooltijd eens jezelf ertoe zetten om te knutselen met je dochtertje. Of eventjes naar de speeltuin met haar?

Jee, het is een heel verhaal geworden met van alles en nog wat
Ik hoop dat je er misschien iets mee kan.

In ieder geval heeeeel veel sterkte!

Groetjes Bianca, mamma van Stephan en Kaya

Gewijzigd door - Bieb op 20 Sep 2006 08:11:44

#3

Hmmm…ik was nog niet wakker schijnbaar
Zie nu in de titel van je topic al een paar klachten staan: diarree en allergie…

Groetjes Bianca, mamma van Stephan en Kaya

#4

Beste Bianca,

Nieuwe dag, nieuwe kansen. Soms wordt het gewoon even teveel.

Justin (zoontje) heeft vanaf zijn geboorte al last van eczeem, huilen, overstrekken, voorkeurshouding, diarree, niezen, krampjes, onrust, de hik en nog een heleboel meer. Spugen doet hij niet meer sinds we Johannesbroodpitmeel in zijn fles doen, maar hij blijft het wel naar boven halen. Je ziet elke keer zijn mondje weer vollopen en vervolgens slikt hij het weer door.
Kiss hebben we ook al uitgesloten.

Om een lang verhaal even in te korten. Hij heeft nu speciale voeding tegen koemelk allergie (Nutramigen) en nu krijgen we dus een Ph metrie test omdat de klachten niet aanzienlijk verbetert zijn en de kinderarts reflux vermoedt.

We worden er allicht iets wijzer van. Of er wordt iets uitgesloten of we constateren iets. Vandaag gaan ik zijn medicijnen ophalen die de kinderarts gisteren voorgeschreven heeft. Blijkt een extra hoge doses te zijn en dan maar even afwachten of dat het effect heeft en voor hoelang.

Het kwam misschien niet zo over maar ik geniet wel degelijk van mijn kleine binkie. De momenten dat hij zich goed voelt, zijn zeldzaam op een dag maar daardoor wel extra speciaal. Als hij lacht en contact met je maakt dan smelt je gewoon weg.

Ik weet dat ik het juist wel met mijn man zou moeten delen, maar op één of andere manier snapt hij het niet helemaal. Misschien het verschil tussen man en vrouw. Ik bemerk sowizo wel dat je als moedere zijnde er alleen voor staat. Bij mijn eigen moeder of schoonmoeder kan ik ook niet terecht want die zijn er veel te emotioneel onder. Het gaat tenslotte om hun kleinkind en hun eigen kinderen. En ter beschermijng van hun zet je een soort masker op. Zolang ik positief ben, blijft iedereen positief. Maar ja, ook ik zie het wel eens niet meer zitten. Nu gaat het wel weer wat beter. Hij heeft tot nu toe een redelijke dag, mijn dochtertje is uit logeren (ze is nog niet helemaal 4, over 3 weken, nu kan het dus nog). Dus vandaag ga ik met Justin wandelen en maar eens proberen of dat ik het huis een beetje aan kant kan krijgen.

We nemen de dag zoals die komt.

#5

Hallo,

Onze dochter heeft ook reflux, verborgen. Ze spuugt dus niet, maar heeft wel regelmatig melk in haar mondje wat ze weer doorslikt. Ze is ook opgenomen geweest in het ziekenhuis ter observatie. We hebben nu medicatie, losec. En ik moet zeggen dat sindsdien ze dit gebruikt ze niet meer huilt, niet meer overstrekt en de fles weer goed leeg drinkt. Ze heeft waarschijnlijk last gehad van haar slokdarm, verbrand door dat er steeds maagzuur mee omhoog kwam. Losec vermindert de zuurgraad. Ook gebruiken we johannespitmeel in de flesjes en ik moet zeggen dat dat ook goed helpt. Ze wordt nu wat ouder, bijan 3 maanden en ik heb ook het idee dat er nu niet meer zoveel omhoog komt.

Zo’n ph meting hebben we nooit laten doen. Je kan daar alleen maar mee vaststellen of ze reflux hebben, maar dat weet je eigenlijk al, anders kwam het niet steeds omhoog. Nutramigen heeft onze dochter ook gehad, maar dronk dit niet. Zijn we dus snel mee gestopt!!

Het echte genieten is pas begonnen sinds een week of 3. Ze is nu een vrolijke, lachende meid.

Ik hoop dat het bij jullie ook snel beter gaat. Laat je vooral niet van het kastje naar de muur sturen en blijf aandringen bij die artsen dat werkt echt het beste. beter een keer te veel er naar toe dan een keer te weinig!!!

Heel veel sterkte…

#6

Het verhaal komt inderdaad wel een beetje overeen. Ook Justin spuugt namelijk niet meer sinds de Johanesbroodpitmeel.

Ik heb echter 2 maanden terug al aangegeven dat ik het vermoeden van een reflux had, maar daar wilde toen niemand aan omdat Justin de nachten stil is en dat is dan weer ongewoon. Voor mezelf heb ik de uitslag van de Ph metrie nodig, ik denk om te bewijzen dat ik niet gek ben.

Zo zei de kinderarts als allereerst dat het voor 99% een koemelk allergie was en ook daar bleken ze naast te zitten. Dat wil zeggen, hij heeft die voeding wel nodig omdat er wel een verbetering is opgetreden. Voor de speciale voeding huilde hij zo’n beetje 24 uur per dag, na overstap op de speciale voeding beperkt het zich tot overdags.

Ik ben het vertrouwen in de verloskundige, consultatiebureau en ziekenhuis kwijt. Omdat ze naar mijn mening allemaal te laks om gaan met een pasgeboren baby en zijn ouders. Ik moet binnenkort weer aan het werk en ik kan zeggen dat ik door zit alles niet echt uitgerust ben. Ik vlieg van afspraak naar afspraak met Justin om inderdaad weer naar het volgende kastje gestuurd te worden. Ben op dit moment dus ook eigenlijk wel blij dat er iets concreets gaat gebeuren.

Wij hebben Zandac voorgeschreven gekregen, volgens de apotheker moet het resultaat snel te zien zijn. Vanavond bij de fles van 7 uur ga ik het hem voor het eerst geven, mij dus benieuwen wat de dag van morgen brengt.

In ieder geval fijn om te lezen dat er ook positieve uitkomsten zijn op de medicijnen, in tegenstelling tot wat ik van de week heb gelezen op internet op andere sites.

Justin heeft vandaag een redelijk goede dag.

En Bianca, als je dit leest: ik heb je advies opgevolgd en ben vanmiddag een heel stuk met hem wezen wandelen en vond het heerlijk. Justin blijkbaar ook want die heeft de hele weg geen kik gegeven en zelfs een aantal keren gelachen. Dat doet een mens goed.

#7

Ik zou als ik jou was een afspraak maken met een osteopaat! Ik zelf heb dan wel geen ervaring met dit soort problematiek (bij kinderen dan, ikzelf loop wel bij een osteo) maar ik heb vriendinnen en die dr kinderen hebben precies dezelfde klachten en de osteo deed hun heel veel goed!! V aak hangen dit soort dingen toch samen met een scheef nekwerveltje en de osteopaat kan dit supergoed behandelen!!

Veel sterkte ermee, liefs, Els

#8

Hoi,

Wat een verhaal. Het is zeker niet fijn om zo zo’n teer leventje te beginnen . Ik heb hier geen ervaring mee, maar kan het begrijpen dat het je soms even allemaal te veel wordt.

Volg je hart, blijf aandringen bij de dokters, moedergevoelens zijn toch het belangrijkste en vaak hebben moeders het goed.

Heeeeel veel sterkte ermee

Groetjes Wietske

Gewijzigd door - Tiesie op 21 Sep 2006 10:32:37

#9

Ons zoontje (nu 9 mnd.) heeft ook reflux. Dit dachten ze toen hij al 6 weken oud was (het is laatst vastgesteld door de kno-arts). Hij was altijd erg onrustig vooral tijdens de fles. Hij had ook altijd last van zijn darmen en ontzettende darmkrampjes. Ook onrustig en over strekken komen allemaal bekend voor. Hij is met 6 weken oud opgenomen ter observatie in het zhs en toen zijn ze hem nutramigen (vermoedelijke koemelkeiwitallergie) gaan geven en ook losec (tegen reflux). Op een dag (tijdens die opname) bedacht een avondzuster om nutriton door zijn voeding te doen. Ineens hadden wij een andere baby in onze armen. Nog nooit had hij zo rustig zijn fles leeg gedronken als toen.

In de tussentijd is hij nog wel vaker opgenomen hoor (afgelopen week voor de 10e keer). In één van de andere keren is ook gestart met inbakeren tegen de onrust. Als ze darmkrampjes hebben dan worden ze onrustig en gaan ze overstrekken. Hierdoor raken ze erg gespannen en houden ze zichzelf wakker. En gaan ze natuurlijk huilen. Het inbakeren was een fantastisch plan. Ik kon het ook zelf op een gegeven moment. En hij sliep heerlijk en ook langer door zodat hij beter was uitgerust voor de volgende voeding. Het is wel een strikt schema die je moet aanhouden. Je doet het helemaal of helemaal niet. Het zijn speciale doeken die je kunt kopen bij een thuiszorg winkel.

Hmm wij hebben ook geleerd hoe je de krampen kunt ‘corrigeren’. Dus je kindje op een speciale manier vasthouden zodat ze zich niet kunnen overstrekken en daardoor de krampen wat minder worden.
Cinababy hielp inderdaad ook wel (voornamelijk bij onze dochter toen ze nog baby was). Lucas kon ook heel veel huilen door die krampen. Het was echt een ramp altijd hoor! Nu gelukkig niet meer…en als het gebeurd weten we wat we moeten doen.

Voor de reflux krijgt hij nu ook Motilium. Dat helpt het eten beter en sneller door zijn maag en darmen heen te gaan. Dit naast de losec (20 mg). Naarmate je kind ouder wordt gaat het natuurlijk meer eten, maar ja dan kunnen ze niet altijd op 10 mg blijven zitten. Dat helpt dan niet meer…

De reden dat Lucas al 10 keer opgenomen is geweest is: er is geconstateerd dat hij een afwijking heeft aan de anatomie van zijn luchtwegen. Hierdoor heeft hij het altijd erg benauwd. Hij moet heel veel moeite doen om adem te kunnen halen.
Ook heeft hij in de tussentijd een dubbele beklemde liesbreuk gehad. Er is een stukje dunne darm verwijderd omdat deze was afgestorven.
Al met al hebben wij ook een hoop meegemaakt dus we weten hoe je je voelt.
Wij hebben een dochtertje van bijna 3,5 jaar en ze moet zo vaak even hier logeren en dan weer bij die spelen omdat wij naar het AMC toe moeten (als ze niet mee kan). Vorige week heb ik gelogeerd in het AMC omdat Lucas daar opgenomen was. Dat is een ongelofelijke klap voor haar. Want mama gaat weg. Dan heeft ze wel een superpapa die heel goed voor haar kan zorgen, maar toch vindt ze het echt niet leuk.
Op dit moment kunnen we niet echt leuke dingen met haar doen. We voelen ons enorm schuldig tegenover haar. Ze huilt best vaak en ze is emotioneel totaal niet in orde alleen al van de stress die hier in huis hangt. Wij kunnen gelukkig wel met elkaar praten. Wij missen alleen de steun van bv. maatschappelijk werk. Dit gaat nu weer opnieuw beginnen. Zo kunnen we toch met iemand praten. Je hebt er recht op hoor!
Sorry, voor het lange verhaal maar ik hoop dat je er iets aan hebt. Het klinkt allemaal erg bekend. Wij zijn er ook nog lang niet want hij heeft iets alleen weten ze niet wat. Ze vermoeden een syndromale afwijking…zoals ze dat noemen in de papieren…

Veel sterkte met alles!
gr, Bianca

mama van lisa (14-05-2003) en lucas (31-12-2005)

#10

Jeetje zeg. Echt heel rot allemaal. En ze zijn ook nog zo klein en teer en hulpeloos. Sterkte jullie allemaal: kindjes en ouders.

Groetjes Wiets

#11

Hallo diamond, wat komt mij jouw verhaal bekend voor zeg, zelf zo erg dat ik er emotioneel van word.
Alle klachten die jij beschrijft had mijn zoontje ook,eczeem, huilen, ontroostbaar huilen,overstrekken, voorkeurshouding, diarree, niezen, krampjes, onrust, maaien met armpjes en beentjes…
En nergens werd ik gehoord… Ja het cb adviseerde me inbakeren, maar dit hielp maar tijdelijk. Nog iemand gehad van Icare (homevideotraining) en die zei dat mijn kleine gewoon moe was, Ja dat klopte wel,maar waarom was ie dan moe?? hij ging gewoon op tijd naar zijn bedje hoor,!!!
Nu is hij inmiddels 13 maanden, ben zelf op het idee gekomen om maar eens nutramigen te gaan gebruiken, hij is er van opgeknapt, maar zijn eczeem is weer terug gekomen nadat we moesten proberen om weer gewone melk te geven, nu geef ik sinds 2 weken weer nutramigen maar zijn eczeem is nog erg…vooral rondom zijn mondje, hij is verder wel erg vrolijk maar wel super druk. Hij kan geen moment rustig zitten!!! En dat vergt heel veel van je als moeder,denk eens aan het in badje doen,aankleden,jas aantrekken,eten geven,op visite gaan bij mensen met een hond, zodat de kleine niet op de grond kan…
graag op vakantie gaan maar het niet zien zitten om in het vliegtuig te stappen,met hem…
Je opmerking dat je maar weinig vrienden overhoud, komt me ook zo bekend voor…zo rot dat mensen je niet begrijpen…
Ik voel me in de steek gelaten, door heel veel mensen.
Groetjes Butterfly

Ik heb een zoontje van 13 maand met eczeem en erg druk gedrag, als jullie tips hebben hoor ik ze graag

#12

hoi butterfly

misschien heb je ook mijn verhaal gelezen??
ons zoontje krijgt ook nutramigen en krijgt verder absoluut geen koemelk. Dit willen ze later gaan proberen als hij 1 jaar is.
Inbakeren is iets wat je echt moet volhouden en waar je heel consequent in moet zijn. Je doet het helemaal (dus iedere keer als hij moet slapen) of helemaal niet. Dit is moeilijk ik weet het…ik heb het zelf ook moeten doen, maar het hielp wel hoor! maar dit mag maar tot 6 maanden, omdat het daarna gevaarlijk wordt ivm omrollen. Lucas was ook erg onrustig vooral tijdens het drinken van zijn fles!
hij wou ook niet op de arm…tja wat doe ik nu… ik geef hem zijn fles als hij in de kinderstoel zit. Dan kan hij zitten en draaien hoe hij wilt en krijg ik geen lamme armen meer. Is wel ongezellig hoor, maar ja dan moeten we daarna maar extra knuffelen Aankleden is helemaal een gevecht hij draait zich meteen op zijn buik…pff word je wel moe van hoor…hij ligt echt niet stil.
hmm ga je ook naar een kinderarts?..die kan beoordelen of je kindje koemelkeiwitallergie heeft en die kan dan ook een machtiging uitschrijven voor de nutramigen. Dan hoef je dit niet zelf te betalen. Wij hoeven dit in ieder geval niet.
misschien doet de huisarts dit ook wel ik weet het niet hoor. Lucas loopt al vanaf zijn geboorte bij een kinderarts…
Ik hoop dat je hier iets verder mee kunt…kinderartsen kunnen wel een hoop voor je doen hoor!!! je kindje is niet voor niets zo… er moet toch een verklaring voor zijn?!
ik weet hoe je je voelt hoor! vecht ervoor want je wilt het onderste uit de kan halen en laten onderzoeken wat er met je kindje is! zo zijn wij al een hoop te weten gekomen. En het is echt niet makkelijk.
Sterkte!! gr, bianca

mama van lisa (14-05-2003) en lucas (31-12-2005)

#13

hoi bianca, Ja ik krijg nutramigen vergoed,via de huisarts, ik heb er twee, en de ander zegt: ik denk dat mama er meer last van heeft dan het jongetje zelf, terwijl ik alles uit de doeken doe,hoe het tot zover gegaan is,en dan krijg je dat te horen!!!
Ik was in feb overgestapt van huisarts, (door andere redenen) maar ik heb soms spijt,!
Misschien eens op zoek naar een andere dokter, want zo kom ik geen stap verder.
Ik heb er al eens op gestaan,om een bloedonderzoek te laten doen,maar nee zei de dokter,dat werd niet gedaan bij jonge babys van 8 maanden, Met 9 maanden ben ik toch weer heen gegaan en gezegd,Nu wil ik het, is ook doorgegaan en er is niks uitgekomen,met 1,5 jaar moet ik het maar eens weer proberen werd er gezegd.
Ondertussen loop ik wel bij een dieetist, ook zelf op aan moeten dringen,omdat mijn zoontje nogal eczeem heeft rond zijn mondje, maar doordat hij het nu voordurend heeft is het heel moeilijk te testen.
Kan zijn dat ie gewoon al eczeemerig is van zichzelf, en daarom zo rood is rond de mond,maar daarom is ht testen wel heel moeiljk,
Was de dieetiste ook met me eens, maar ik zit er maar mee,want ik moet hem dus goed in de gaten houden,
soya melk reageerd ie geloof ik wel goed op,tenminste ik vind niet dat het erger word, de nutramigen melk helpt geloof ik wel om hem rustiger te krijgen, is niet meer zo van hak op te tak, hierdoor.
Volgens de dieetiste zou het fijn zijn dat ie goed reageerd op soya dan zou hij op een gegeven moment over kunnen op soya en niet meer op opvolgmelk zitten.
Ja ik weet dat ik me niet uit het veld moet laten slaan,en dat doe ik ook niet,maar ik vind de hulp die me word geboden heel erg matig…je moet zelf overal achteraan,ik had verwacht dat je meer zou worden geholpen,
Ik had jou verhaal ook gelezen en tjonge jullie krijgen het ook voor je kiezen , pfff en dan heb je nog een kleine erbij ook nog, is niet gemakkelijk,je hebt het over syndromale ??? wat houd dat in? en waarom verdenken ze zoiets??

groetjes van butterfly en heel erg bedankt voor je reactie, thankss heel lief
doei

Ik heb een zoontje van 13 maand met eczeem en erg druk gedrag, als jullie tips hebben hoor ik ze graag

#14

Hallo,

Het is een hele vervelende tijd voor je, zeg! Ik begrijp het goed dat je je schuldig voelt tegenover je dochter en je man en dat je het moeilijk vind om alles met je man te delen. Zorg er wel voor dat je iemand hebt om erover te praten.

Ik heb hetzelfde meegemaakt en ik ben in de put geraakt. Ik heb nu een postnatale depressie en ik voel me ook erg schuldig naar mijn vriend en mijn dochter.

Mijn dochter is nu 8 maanden en had ook last reflux.
Je moet zeker die ph-meting gaan doen want dan kunnen ze zien hoe erg het is en hoeveel medicatie je nodig hebt voor je zoontje. Mijn dochter heeft ook een slikfoto gehad en daar kunnen ze nog meer op zien. Zal ik zeker even vragen of dat mogelijk is. Zij heeft een aantal maanden op gaviscon en losec gezeten. Dat hielp op een gegeven moment niet meer. Ze werd vaak huilend wakker omdat er voeding omhoog kwam. Mijn dochter spuugde veel.

Mijn dochtertje had een ergere vorm en is ook aan haar reflux geopereerd.
Ik heb nu een compleet ander kind, echt geweldig!!
Mijn dochtertje heeft daarnaast ook een afwijking aan haar slokdarm en een slappe luchtpijp. Ik heb zoveel meegemaakt. Nu gaat het met mijn dochter harstikke goed en nu komt bij mij alles naar boven. Ik had uiteindelijk helemaal niets verwerkt.
Vandaar de depressie.

Maar ik ga er hard aan werken om eruit te komen door naar de psycholoog te gaan en er veel over te praten, ik wil nu verder!!

Jiij ook veel succes verder. Als je meer informatie wilt kun je op de site van mijn dochter kijken. http://www.baby-van-heel.com.

Groetjes Sandra

groeten Sandra