Rapport


#1

We hebben het rapport gekregen van de kinderen. De jongste gaat goed mee. De oudste ook hoor, maar ik heb hier toch echt gemengde gevoelens bij.
Ik zal het even uitleggen.
In juni zijn wij min of meer voor de keuze gesteld. Speciaal onderwijs of nog een keer groepje 3. Omdat onze dochter vaak ziek was en wij al bezig waren met haar te laten behandelen, was speciaal onderwijs voor ons geen optie, dus hebben we gekozen nog een jaar groep 3 te doen. We wilden immers eerst weten of de behandeling aansloeg. Op zich niets mis mee hoor. Wat maakt zo’n jaar nou uit, maar mijn dochter zit nu letterlijk uit haar neus te eten. Voor rekenen haalt ze alleen maar tienen. Zessen of zevens in groep 4 zou ik ook prima gevonden hebben hoor. Ik heb hier al een gesprek over gehad met de juf en die beweert dus dat die score’s te danken zijn aan de extra begeleiding die zij haar geeft. Ik vind tienen wel heel erg overdreven, dus waarom dan die extra begeleiding. Veel wijzer werd ik dus niet van dat gesprek.

Nu kregen we dus het rapport. pfffff, allemaal G’s (goed). een enkele V en voor concentratie een O (onvoldoende), werkhouding Z (zwak) en algemene interesse Z (zwak) en voor tekenen dan ook een Z (zwak). Dat tekenen heeft ze van haar moeder ik ben ook beslist geen kunstenaar.

Voor lezen heeft ze AVI 5 net niet gehaald. Op snelheid. Ze had hem foutloos gelezen.

Nu blijft mijn dochter bij hoog en bij laag beweren dat ze helemaal GEEN uitleg nodig heeft, dat het allemaal een makkie is en dat zij allang aan het werk is terwijl de rest dus naar de uitleg van de juf luistert.

Nu krijgen wij de indruk dat die opmerking over dat extra begeleiding gewoon het verantwoorden is van hun uitspraken over onze dochter. Een half jaar geleden was het immers een speciaal onderwijs kind en rekenen zou ze noooooit en te nimmer leren.

Mijn eerste reactie was: ik ga verhaal halen bij de juf. Maar achteraf denk ik dat het beter is om het eerst maar eens aan te zien. Een bekentenis krijg ik toch nooit. Het is haar woord tegen die van mijn dochter. En checken of zij echt vaak extra begeleiding krijgt kan ik toch niet.

Mijn dochter balanceert op een koord heeft de osteopaat al gezegd en ze hoeft maar te vallen of bij wijze van haar teen te stoten en ze kan een terugval krijgen. We zijn ook nog lang niet klaar met de behandelingen hoor.

Ik hoop nu alleen dat ze genoeg uitdaging krijgt. Vandaar dat ik er ook gemengde gevoelens over heb. Het verandert er ook niet van hoor, door het hier neer te zetten.

Ik vind het alleen een vreemd verhaal worden.

Gewijzigd door - brentje op 03 Dec 2006 16:13:01


#2

brentje wat is er mis met speciaal onderwijs?


#3
quote:
brentje wat is er mis met speciaal onderwijs?

Niets voor kinderen die er baat bij hebben. En het echt niet redden in het reguliere onderwijs.


#4

huhh begrijp ik niet


#5

mag ik vragen wat mankeert jou dochter dan ???


#6

problemen met de lever. Die scheidt geen afvalstoffen af, dus alle afvalstoffen blijven onnodig lang in haar lichaam waardoor ze dus ziek wordt als ze verkeerde suikers binnen krijgt. Vandaar dat ze op dieet is. En ze heeft medicijnen voor de lever. En verder behandelingen bij een osteopaat.

Voordat we dit wisten en we haar dus nog NIET op dieet hadden, ging het hartstikke fout en kon ze niet goed functioneren.


#7

dan hoort ze gewoon op het reguliere onderwijs en niet op speciaal onderwijs dat is echt voor kids als mijn zoon


#8
quote:
dan hoort ze gewoon op het reguliere onderwijs en niet op speciaal onderwijs

Dat weet ik. Vandaar ook onze beslissing in juni. Wij wisten toen nog niet wat er precies aan de hand was. En op school hadden ze al wel hun “voorbarige” conclusie klaar liggen. Daarom hebben wij ook heel sterk het vermoeden dat het rapport niet helemaal eerlijk is ingevuld om zichzelf in te dekken. Ze zijn bang voor vragen als: Waarom hebben jullie ons toen voor de keus gezet? etc. etc.

En een vergissing geven ze toch niet gauw toe. En ze zijn, denk ik, ook nog bang voor een terug val. Zo hebben ze zich aan alle kanten ingedekt. Als het alsnog de verkeerde kant op gaat, kan mijn dochter alsnog worden aangemeld bij de PCL (of hoe heet dat). En als ze nu positief zijn, dan moeten zij weer van voor af aan beginnen als het toch nog mis gaat. Zo blijft de stap naar het speciaal onderwijs korter. Ze kunnen zo altijd nog zeggen: We hebben toch altijd gezegd dat het niet helemaal goed gaat. Aan de score’s kunnen ze op een rapport nu eenmaal weinig veranderen. Ze haalt nu eenmaal tienen voor rekenen, de dictee’s zijn foutloos en lezen gaat zeer goed. Tekenen is echt een zwakpunt bij haar. Daar is ze nu eenmaal geen ster in.

Maar die werkhouding, concentratie en algemene interesse, dat slaat gewoon werkelijk nergens op. En als opmerking hadden ze er dus bij gezet dat ze extra begeleiding krijgt voor het uitvoeren van de opdracht.
Gelukkig maar anders zou ze toch een 8 of een 9 halen voor rekenen.

Nee hoor, ik heb toch echt sterk mijn twijfels over die punten.