Radeloos! wat een nacht weer!

#1

Hallo iedereen!

Ik wil even mijn verhaal kwijt zit me nu zo hoog!!
Mijn dochter nina is nu 2 en half jaar oud,
Sinds een maand is het slapen een Drama hier,

Het begon met Savonds na bed gaan ze gaat om 7 uur na haar bedje toe,
en bleef gewoon echt krijsen tot 1 uur in de nacht als het nodig was.
We hebben toen ook van alles geprobeerd elke tip op internet, maar niks hielp.

Nu gaat dat redelijk nu krijst ze een half uur lang alles bij elkaar
We negeren dat nu maar, weten het anders ook niet meer.

Maar sinds 1 week is het smorgens raak! ook in de nacht is het huilen en krijsen dan gelukkig maar even. dus laten we haar gewoon liggen!
maar dan om half 6 Krijsen gillen huilen, en is niet meer in bed te krijgen. heb op een gegevens moment gewoon de kinderstoel erbij gepakt, waar ze wel is vast zit, en laptop er maar voor met dora. dat ik toch nog even een uurtje op de bank in slaap val, het is zo vermoeiend en weet me anders ook geen raad op dit moment.

Smiddag slapen zit er ook niet meer in precies het zelfde Krijsen.
Dus ze is vanaf half 6 tot uurtje of 8 savonds wakker, en ze is zo vervelend dan huilen zeuren gillen niks is goed. Maar slapen ho maar.

Dan nog het avond eten wil ze niet, omdat ze zo moe is denk.
Dat heb ik nu maar opgegeven als ze niet wil jammer dan! pak ik het gewoon weg

Ook alleen spelen wil ze niet, de heledag is het mama zitten, als ik dan nee zeg ja hoor je raad het al zet ze het op een krijsen.

Pfff iemand een idee hoe ik haar op zijn minst kan laten slapen?
En hebben jullie hier ook ervaringen mee?

Groetjes Xandra alvast bedankt!!

Gewijzigd door - Nemo op 29 Mar 2011 10:30:22

#2

hier hebben we het een tijdje ook zo gehad. Lindsey (ook 2,5 jaar) ging niet tot diep in de nacht door met krijsen maar kon het toch ook best behoorlijk volhouden.
de enige werkende tip hier: hetzelfde avondritueel als altijd aanhouden, duidelijk zeggen dat papa/mama niet meer naar d’r toe komt omdat het tijd is om te gaan slapen. en dan dus ook echt niet meer gaan. het is doorbijten maar hier in ieder geval het enige wat echt werkt.
ze heeft nu voor de tweede keer deze periode, we zijn er nu ongeveer een week mee bezig. soms huilt ze nog wel maar is het nog zo’n 10 minuten voor ze in slaap valt en vaak gaat ze gewoon lekker slapen. ik denk ook dat ze dat huilen ook gewoon nodig heeft om in slaap te kunnen vallen, een soort afreageren van de dag zeg maar.

het erg vroege wakker worden hebben wij ook lang gehad.
wat wij hier nu doen is naar d’r toe gaan, uitleggen dat het nog veels te vroeg en dat papa/mama echt nog moeten slapen en dat alle andere kindjes (evt voor haar bekende personen erbij halen) ook allemaal nog slapen. Als ze echt niet wil slapen zeggen dat dat ook niet hoeft maar dat ze dan wel heel zachtjes moet doen.
voor Lindsey was het goed toen de deur op kon blijven, een paar boekjes erbij en zo kan ik het nu nog makkelijk een uur rekken als het echt weer is half 6 is. inmiddels is het bij Lindsey half 7, dan laat ik ze boven wel lekker heen en weer lopen, meestal komt ze dan nog heel even bij mij in bed zodat ik ook nog een beetje wakker kan worden en dan om 7 uur gaan we er meestal uit.

En dan het eten: niet moeilijk over doen, eet ze niet, dan niet. jammer dan.
zeker NIKS anders aanbieden, ze kan eten wat er op d’r bord ligt.
ik ben niet van het toetje wegnemen ik zie dat als een apart onderdeel van de maaltijd, dus die krijgt ze ook gewoon. anderen denken daar anders over, daar moet je gewoon je eigen gevoel in volgen.

tja en het ja/nee spelletje, simpelweg negeren.
1 keer duidelijk zeggen, gaat ze door: gewoon niet reageren. misschien nog een keer duidelijk zeggen dat je al antwoord heb gegegeven en dat dat niet veranderd maar meer niet. hierbij werkt het overigens het best (hier tenminste) om jezelf rustig te houden, dus niet boos/geirriteerd reageren maar gewoon neutraal.

ik heb hier overigens zelf wel is de tip gekregen om een muziekje op te zetten of zelf te gaan zingen om maar niet naar dat krijsen te hoeven luisteren, jezelf afleiden dus eigenlijk. dat werkt hier echt super, ook voor Lindsey nu, die dat inmiddels wel in de gaten heeft en nu komt ze vanzelf weer naar me toe om samen te gaan zingen.

Als laatste tip maar wel absoluut het best werkende: consequent blijven!
blijf bij je plan, ga niet elke week iets anders uitproberen want dat heeft dochterlief ook door en speelt daar graag op in.

het is even een moeilijke periode, maar zeker wanneer zij doorkrijgt dat er niet meer met jullie te sollen valt wordt het steeds makkelijker.

veel succes in ieder geval

liefs,
Rinske

#3

Oo wat lastig is dat, wij hebben het een tijdje met Job gehad, ook rond de leeftijd van 2, die begon 's nachts tegen 5 uur, krijsen, brullen en janken.
Niets hielp, ik weet ook eerlijk gezegd niet meer wat we gedaan hebben maar het is op een gegeven moment vanzelf gestopt.

Ik weet niet of je meer kinderen hebt maar anders doe je oordoppen en laat m,aar lekker krijsen als ze 's morgens zo vroeg wakker is.

#4

Hoi Xandra,

wat een lastig verhaal beschrijf je. Ik kan me voorstellen dat jullie inmiddels helemaal op zijn!
Zelf heb ik dit nog niet meegemaakt, dus ik spreek niet uit ervaring, maar zou het kunnen zijn dat jullie dochter zich alleen voelt als ze moet slapen? Ik heb wel eens wat gelezen over kinderen die moeite hebben met alleen zijn. Misschien zou je kunnen overwegen om het bedje van je dochter tijdelijk bij jullie op de kamer te zetten. Als ze dan om 7 uur naar bed moet ga je zelf ook even op bed liggen. Verzeker haar ervan dat je in de buurt bent en dat zij nu moet gaan slapen. Blijf een half uurtje, dan kun je zelf ook even uitrusten. Na dat halve uurtje ligt je dochter misschien wel te slapen en kun je weggaan. Ligt ze niet te slapen, dan fluister je dat mama nu weer naar beneden gaat, maar dat zij wel gaat slapen nu.
Ik heb geen idee of dit werkt, maar misschien is het een idee.
Na verloop van tijd kun je dan met je dochter afspreken dat ze weer op haar eigen kamertje gaat slapen. Maak er een leuk verhaaltje van, dat ze al zo groot is oid…

Over het opstaan: ik heb wel eens gezien dat er een soort Nijntje-wekker is die je kunt zetten. Als Nijntje slaapt zijn haar oogjes dicht en is de wekker donker, als Nijntje wakker wordt gaan haar oogjes open. Je kunt dan met je dochter afspreken dat ze pas wakker kan worden als Nijntje wakker is. Volgens mij heb ik dit een keer in een speelgoedfolder gezien.

Ik hoop van harte dat je snel weer rust in huis zult krijgen.
Veel succes!

#5

Hallo Allemaal,

Bedankt voor jullie reacties en tips!
Zo zie ik dat ik niet de enige ben die dit heeft.

Maar vannacht was helemaal een groot drama,
We hadden iemand te logeren hier,
En dochter Lief begon om 4 uur vannacht alles bij elkaar te schreeuwen.
Dus even eruit gehaald voor een nieuwe luier, kwartiertje later terug op bedje proberen te leggen, maar mevrouw zetten hem meteen op een gillen, dus even 10 minuten aangehoord, dus maar weer uit bed gegaan, en zaten dus om 5 uur beneden.

Gewoon maar weer in haar stoeltje gezet met dora op zodat ze toch rustig is,
en ik maar weer op de bank 2 uurtjes proberen te slapen.
Ze loopt heel de dag door te jengelen en te zeuren.
Doet echt alles wat niet mag, gooit brood op de grond drinken over de grond.

Ze wil geen minuut alleen gelaten worden,
Liefst heeft ze dat ik heel de dag haar handje vast hou.
Ook al heb ik wel 3 Keer nee gezegt, maar blijft maar door gaan en door gaan.
Het word echt met de dag erger.

De sfeer hier thuis word er ook niet gezelliger op,
allemaal moe en chagerijnig op dit moment.
De hele dag in me oren janken en zeuren,
pfff ze maakt me kapot op dit moment

Moest echt even mn verhaal weer kwijt!

Groetjes Xandra

Xandra

Gewijzigd door - Nemo op 29 Mar 2011 10:33:06

#6

Hoi,

Klinkt als peuterpuberteit! (en dan heb ik daar nog geen last van )
Wat lastig zeg (en vermoeiend vooral!). Heb je al eens geprobeerd om haar uit te laten logeren? Vaak doorbreekt dat ook een bepaalt patroon en jullie kunnen een nachtje bijtanken.
Als mijn dochter in zo’n periode zit logeert ze ook wel eens een nachtje bij oma. daar slaapt ze bijna altijd zonder problemen en daarna gaat het thuis ook weer een stuk beter. Misschien een tip?

Hetzelfde als het samen spelen, dit moet ze toch leren, maar dat zal niet van de ene op de andere dag goed gaan. Geef aan dat ze zelf moet spelen en dat jij ook nog wat dingetjes moet doen (in de buurt, bijv vaatwasser leegruimen). Spreek met haar af dat als jij klaar bent jullie weer even samen iets gaan doen. Probeer dit zo uit te bereiden.

En dan nog even over het “nee” zeggen. Ik merkte dat ik ook heel snel geneigd was om nee te zeggen, daarmee creeërde ik zelf een negatieve sfeer omdat mijn dochter daar ook van begon te huilen (en de aandacht had). Wat ik mezelf aangeleerd heb, is om dingen die ze niet mag uit te leggen en een alternatief aan te bieden.

Succes!
Groetjes Nancy

Lilypie Second Birthday tickers
Lilypie Pregnancy tickers

#7

hallo,

Logeren bij oma is ook geen optie, dan doet ze dus het zelfde.
Maar na vanacht om 4 uur wakker te zijn, slaapt ze nu eindelijk wel jeej.
ze ligt nu al anderhalf uur in haar bedje te slapen.
Eindelijk tijd voor mijn zelf heerlijk in het zonnetje even.

ik moet ook gewoon rustig blijven bij dit peuter gedrag, maar soms is het zo moeilijk en lastig, en ze is niet een echte prater. dus weet ook niet wat er aan de hand is.

Maar ik zag vanmorgen dat er rotzooi uit haar linker oortje kwam behoorlijk wat,
dus ben bang dat ze weer oorontsteking gaat krijgen,
Heeft ze deze maand ook al 2 keer eerder gehad, 2 keer dokter geweest en antibiotica gekregen, nu komt het dus alweer terug pff nu dit weer,
Heeft iemand hier ook ervaring mee??

Bedankt jullie reacties doen me toch goed

Xandra

#8

zou heel goed kunnen dat haar gedrag ook met haar oortjes te maken heeft. Oorpijn word erger als je ligt. Mijn zoontje heeft het ook een aantal keer gehad en dan was het ook een ramp met slapen ed, gewoon omdat hij dan meer pijn heeft.
Hier hielpen sofradex oordruppels beter dan een antibioticakuur.
Maar als ze het al zo vaak gehad heeft dan zou ik toch eens een verwijzing naar de kno vragen.
Wil niet zeggen dat het de oorzaak is, maar zelf zzou ik haar oren toch nog een keer laten nakijken. Hier was het niet slapen gelijk weer over toen de ontsteking weg was.

groetjes Ramona


#9

Ow wat vervelend zeg!
Ik kan me voorstellen dat dit je niet in de koude kleren gaat zitten!

Ik zat ook al mee te denken van hoe en wat …maar in je laatste berichtje schrijf je dat er troep uit haar oortjes kwam.
Ik denk dat dit (je schrijft al 1 maand lang) een grote oorzaak kan zijn.
Ze is ook pas de laatste tijd aan de gang toch…sinds die oorontstekingen dus!

Kan je proberen om druppels op een watje te doen en die zo in haar oor te stoppen…of meteen in haar oortje druppelen en dan een watje erin zodat het oortje warm blijft…misschien vind ze dat wel fijn!

Ga je smiddags met haar wandelen of autorrijden?
Misschien valt ze daarmee in slaap en kan je meteen terug naar huis lopen zodat je zelf ook op de bank kan liggen en zij in de andelwagen kan dutten.

ik weet verder ook niks!

Gr, danielle

#10

Best Xandra,

weet helaas ook al te goed, wat het is, als je kindjes niet slapen willen.
Wij hebben dit probleem met de jongste nu 3.5 jaar oud.
Sinds zijn geboorte slaapt hij al slecht.
Ik denk dat hij ca. 15 nachten in zijn leven heeft doorgeslapen, meer niet.

Hij wordt vrijwel iedere nacht wel een keertje wakker, komt vaak automatisch op onze kamer, vaak brengen we hem terug, soms ook niet.
Dan zijn we gewoon TE Moe om er wat aan te doen.
Ik weet, het is niet goed, want een kindje hoort gewoon in zijn eigen bed te slapen.
HEt is het laatste jaar wel iets beter geworden, daarvoor begon het al op het moment van inslapen.
We hebben al van alles geprobeerd, lamp aan, muziek aan, therapie, body stress
release (hij heeft met de geboorte een 'stort’bevalling gehad) met CB gesproken,
huisartsen geweest, en er is eigenlijk geen duidelijke oorzaak.
Zolang ze goed groeien, eten, doen ze er weinig aan.
Ook ik heb NACHTEN met hem opgezeten, heb een matrasje naast zijn bedje gelegd, zodat ik naast hem ging slapen. en dat soort dingen.
Tja je probeert van alles, als het maar helpt.

Nu is het dus wel iets beter, het inslapen gaat redelijk goed. Moet altijd wel ff
bij hem blijven, en dat doen we ook eventjes.
Soms wordt hij om 2230 uur ofzo al wakker en staat bij het traphekje te huilen.
Dan breng ik hem terug naar zijn eigen bedje en troost hem. Hij valt dan vaak snel weer in slaap.
Maar 's nachts wordt ie ook automatisch vaak wakker en komt bij ons op de kamer.
Soms brengen we hem terug, maar soms zijn we er gewoon TE moe voor.
HEt vreet energie, zeker als je de volgende dag gewoon nog moet werken.
Ik werk zelf nog 3 volle dagen erbij, en dan moet je je gedachten er ook bij kunnen houden.
Als het echt niet gaat, gaat ie ook uitlogeren.

HEt zal hopelijk wel een keertje overgaan, daar hebben het vertrouwen in.

Succes gr. mama van 2 kids

#11

Ik weet het, het is zoooo vermoeiend. Fabienne is nu 2,5 jaar en uitslapen kunnen we nooit, vaak wordt ze huilend wakker 's-avonds/'s-nachts … troost ik haar en ga weer slapen. Ik moet eerlijk zeggen; ik ga steeds vroeger slapen 's-avonds anders ben ik een wrak 's-morgens. Ze krijst en gilt niet maar kan wel erg huilen tot overstuur zijn toe … zelfs overgeven als ik dit huilen zou negeren. We hebben het nu geaccepteerd zoals het is, het zal wel weer voorbij gaan.