Raar gevoel over relatie

#1

hallo,
nou dit is mijn eerste topic hier en val meteen maar met de deur in huis!
hoe is het bij jullie allemaal geregeld wie doet wat?
ik ben full-time mama en mijn vriend werk 6 dagen in de week! en als hij thuis komt doet ie niet zo veel met damanja.
hij loopt naar der toe geeft der een kus en dat was het weer ja soms pakt ie haar op en dan op het moment dat ze verschoond moet worden of eten moet hebben geeft ie der weer aan mij terug! ik begin hier behoorlijk van te balen… snap wel dat hij moe is van zijn werk maar daarom hoef je je kind toch niet zo weinig vast te houden of mee te spelen.(meestal doet hij wat als ik het hem vraag doe jij dit ff?)
hij zegt zelf dat hij er nu niet zo veel mee kan maar dat dat wel komt als ze wat ouder is! ja fijn mag ik dan gaan zitten toekijken hoe hij leuke dingen doet! en ik nu eigenlijk de minder leuke dingen mag doen. ik vind het niet erg hoor om der te verschonen, eten te geven of in bad te doen maar toch! ze heeft ook een papa…
heb laatst tegen hem gezegd datik net zo goed alleen staande mama kan zijn dat ik dan net zo veel doe als nu en die 5 minuten dat damanja bij hem zitten ja die pak ik er dan ook wel bij. maar toen ik dat dus zei reageerde hij amper … het doet hem niks!!!
is dit bij jullie ook dat je duidelijke verschillen merkt?
ik heb het vaak zat tegen hem gezegd maar dringt niet tot hem door! tips??
veel liefs patricia

mama van damanja
(03-07-2005)

#2

Hoi Patricia.

Je mag altijd met de deur in huis vallen als je ergens mee zit.
maar geen mens is het zelfde en de meningen verschillen soms behoorlijk.

Maar ik moet je eerlijk zeggen dat ik het helemaal met je eens ben een kind heeft een vader en een moeder.

Ongeacht of je een full-time baan hebt, want het moederschap is ook een full-time baan en jij wil ook wel eens een beetje rust hebben.

Bij ons zijn de rollen thuis eerlijk verdeeld alleen in de weekenden willen we daar nog wel eens van mening over verschillen.

Doordeweeks is mijn man om 17:30 thuis en vaak als Ruben het volhoud brengt papa hem even naar bed.
En dan begint voor mij de vrije avond eigenlijk, om 19:30 uur gaat Ruben dan nog even onder de douche met een van ons en dan geeft mijn man de laatse Fles en dan kan ik lekker even doen waar ik zin in heb.

Maar in het begin toen Ruben geboren was, het wel anders toen deed ik echt allles alleen, totdat ik een keer heeeeeellll erg boos wert, toen hebben we gewoon een heel goed gesprek gehad (van wel een paar uur)

en wat bleek nou, hij was bang voor Ruben, hij wist niet wat hij moest doen en hoe…want het was zo klein en hij kon geen contact krijgen, en was bang dat hij hem pjn deed.

Maar toen het weekend aanbrak heb ik mijn man alles uitgelegt en hem Ruben laten verzorgen en sindsdien is hier alles goed en hij is nu een echt 2de mama in de vorm van papa dan hhahahaa…

Ik weet natuurlijk niet hoe het er verder bij je thuis aan toe gaat maar ik zou eens met je vriend/man om de tafel gaan zitten en eens een goed gesprek voeren, want misschien is hij wel bang…dat hij iets verkeerd doet.

Zo he…wat een verhaal dat doe ik ook niet vaak

Groetjes Marianne Mama Van Ruben.

#3

hoi hoi
ik weet dat iedereen een andere mening heeft daarom is het af en toe ook fijn om die ff te horen en wie weet opent het je ogen dan wel!
ik heb het hem al eens gevraagd of ie bang is om iets met haar te doen maar dat is niet want toen ze net geboren was moest ik echt zeggen hallo mag ik er ook nog ff vasthouden!?!?!
dus het is op een gegeven moment omgeslagen ik denk zelf dat het komt doordat hij weet dat ik het toch wel doe en dat ik het zo goed mogelijk doe! dus daar hoeft hij zich geen zorgen om te maken! hij zegt dat dit niet waar is dus ik weet het niet.
mijn vriend is brood en banket bakker en is rond 14:00 uur uiterlijk weer thuis! dan slaapt ie nog ff een uurtje of 2 en dan is het onze tijd samen .
ik moet hem echt dwingend vragen om iets met haar te doen! i.p.v. alleen maar te slapen…
xx patricia

mama van damanja
(03-07-2005)

#4

Hier is het ook wel een beetje zo hoor. Ik denk dat mannen en baby’s een beetje moeilijk samen gaan. Nika is iets ouder en…, idd daar krijgt hij nu geen genoeg van, heerlijk ravotten, dat vinden ze leuk. Ik voelde me in het begin ook zo, maar nu weet ik dat hoe lief en leuk hij nu doet, ik de vertrouwens persoon ben van de kinderen. Tja en ik heb geaccepteerd dat hij niet zoveel snapt van baby’s. Hij probeerd het wel op zijn manier.
Hopelijk komen jullie er ook goed uit.

#5

hier is het ook hetzelfde. hij speelt wel met de kids, met de twee oudsten gaat hij ook wel wandelen, naar de speeltuin etc. maar als het op de echte verzorging aankomt, douchen, verschonen, etc dan doet hij niets.,
Denk dat dat bij veel mannen zo is hoor wat ik om me heen hoor.
persoonlijk vind ik het niet zo erg zeker in die situatie waarin jij ook zit: je zit thuis en hij werkt de hele week hard! de kids en het huis zijn dan toch min of meer jouw baan… tenminste zo zie ik het hoor.

groetjes
yvonne&girls

#6

Als ik de reacties tot nu toe zo lees moet ik vanavond die MAN van mij eeeeennnn heeeeeeelllleee dikke knuffel en tuut geven.

Want die vind dat een werkdag voor een full-time mama van 7:00 tm 17:30 lang genoeg!

Groetjes Marianne Mama Van Ruben.

#7

Gelukkig vindt die van mij dat ook hoor
Alleen is hij iets beter met kleine kindjes dan met baby’s.

#8

Tja en dan moet papa ook eens reageren.
De situatie bij ons is eigenlijk heel anders omdat ik maar 1 dag in de week weg ben (studie), voor de rest ben ik thuis en moet natuurlijk ook mijn deel van de verzorging doen.
's Morgens ben ik vaak als eerste wakker, nou dan zorg ik ervoor dat het ontbijt voor de kids klaar staat (pap). Verder doen we ze meestal samen in bad. We kleden elk één van de meiden aan en zo gaat dat door… Op de fiets hebben we ook allebeide één meiske, dus bij ons zijn de taken wel verdeeld.
Meestal geef ik Fajah warm eten (brood eet ze zelf al), Shakira eet zelf…
En het bed ritueel doen we ook weer samen… Alleen papa leest de verhaaltjes voor omdat hij dat leuk vindt

Een knuffel van een trotse vader!!
Papa van Shakira (24-12-2002)
en Fajah (17-11-2004)

#9

Ik begrijp helemaal hoe jij je voelt,

Mijn man heeft met sterk aandringen van mij nu inmiddels in twee jaar misschien vijf luiers verschoond. Als hij mij verteld dat ik een keer mag uitslapen wordt ik vijf minuten later toch weer uit bed getrommelt omdat patrick een poep luier heeft.
Echt waar soms dan denk ik wel eens dat hij alleen de leuke dingen maar wil doen. Na twee jaar laait die discussie nog steeds op hier in huis. Hij zal het ook niet in zijn hoofd halen om even alleen met patrick ergens heen te gaan. Als ik even naar de winkel wil om 1 ding op te halen dan moet ik patrick meenemen. het lijkt er soms op dat hij niet met patrick alleen durft te zijn.

Hij mag dan wel vijf dagen in de week werken die man van mij maar daarnaast heeft hij een gezin als fultime moeder werk je iedere minuut van de dag en daar denken ze soms ook niet aan. Ik krijg soms wel eens de opmerking van hem “Ja maar jij bend de hele dag in huis jij werkt niet” Dan kan ik goed pissich worden. Ik zal eens een week lekker op de bank gaan zitten en niks doen zoals hij denkt dat ik doe dan merkt hij wel wat ik allemaal doe hier in huis.

Dus hellaas ik heb geen tips voor je want ik zit in het zelfde schuitje als jou.

veel liefs mignon

#10

Jeeeeeeeeee wat een lieverd heb ik toch. Daan wil het wel heel graag, maar Evianne brulde zowat het dak eraf als ik dr niet was ( vanaf 3 maanden ). Erg zielig, want wat Daan ook deed voor dr, niks was goed totdat hij dr op een gegeven moment op me werk gedumpt heeft uit pure wanhoop, toen ben ik gestopt met werken. Ook bij iemand anders deed ze dat, brullen alsof dr leven er vanaf hing na 1 minuut totdat ik dr weer was. Daan en Evianne zijn nu inmiddels 2 handen op 1 buik, en het feit dat Daan helaas al een jaar thuis is, heeft er natuurlijk ook wel iets mee te maken. Maar ook voor die tijd waren ze al close.
Nu met Jessin is Daan een beetje terughoudender, alhoewel hij echt zijn best doet.Jessin is ook (nog )veel makkelijker wat dat betreft, dan Evianne. Alleen is het nu zo vervelend dat hij met zijn rug, Jessin niet lang op schoot kan houden en niet troosten kan door bv met hem op de arm te lopen. Dit maakt dat Daan dus weer gefrustreerd raakt, maar nu alleen omdat hij zelf zo beperkt is. Wel doet hij net als ik de luiers en als ik samen met ze in bad ga, dan droogt hij ze vaak af en kleed ze aan. hahaha alleen de borstvoeding krijgt ie niet onder de knie.

Ik denk ook dat een serieus gesprek wel uitkomst kan bieden. Kijk als ik een (vreemd, klein ) huilend kindje op de arm heb, wil ik het ook naar zijn mamma brengen als die er is. Stel me zo voor, dat het voor een nieuwe pappa ook zoiets moet zijn. Daan dacht vaker dat wij elkaar al zo goed kenden, maar ook een mamma moet dr kindje ook nog eerst leren kennen na de geboorte, alleen is het dan zo dat de baby zijn mamma wel al goed kent en dus sneller op zijn gemak is bij haar. Hij is zowat al rustiger als hij de stem van zijn mamma hoort, terwijl het geluid van de baby bv voor zowel mamma als pappa nieuw is. ( snap je m ?) Daan ging na de geboorte van Evianne weer aan het werk en ik was genoodzaakt om er iets van te maken toch ?Terwijl ik net zo onzeker was waarschijnlijk, maar ik moest gewoon. Dit is in jouw situatie ook wel zo aangezien jij thuis bent en hij ging werken.
Daarbij is het misschien ook een beetje een periode waarin jij zit. In het boek oei ik groei staat bv bij bepaalde leeftijden van de baby, dat mamma er eventjes door heen zit.

Maar draai het eens om, als jij zou merken dat je kindje het prima bij zijn pappa doet en jij zo onzeker bent, hoe zou jij het dan ( waarschijnlijk niet eens zo bewust ) doen ?
Neemt verder allemaal niet weg dat er niet over gepraat kan worden, want alleen zo kom je natuurlijk te weten hoe het voor hem in elkaar zit, want ik kan wel een hoop vertellen maar misschien zit het voor hem gewoon anders.

#11

Nou ik moet dan zeggen dat ik heel gelukkig mag zijn, Peet komt thuis en dan moet ik vaak zeggen ga nou eerst ff zitten en dan met de kids spelen enz…
Ook met verschonen heeft hij nooit zijn handen voor omgedraait, als ze een poep broek hadden zei hij wel eens voor een geintje ga maar naar mama, maar nee hij doet en deed het altijd, ook eten geven, in bad/douche doen is hij vaak de gene die dat doet…

Ik zou het zeker bespreekbaar maken/houden de band begint van af het begin hoor is mijn mening en ook de minder leuk dingen kunnen erg leuk uitpakken hihi

Tries

#12

hoi hoi!
ik sta ook heel erg vaak alleen voor de kinderen,mijne man werkt wel zeven dagen op zeven! vaak vindt ik het ookzwaar en vermoeiend hoor! wij hebben er een tijd terug verschrikkelijke ruzies over gehad omdat hij terug kwam van het werk at en zich achter de computer zette en ik vaak dan nog het afwasmachine moest vullen,de kindjes in bad steken hun laatste fles geven hun in bedje leggen en dan nog ff met de stofzuiger en dweil rond gaan… we hebben toen echt een moeilijke periode gehad ,en ben toen uiteindelijk ook es echt ontploft nu gaat het stukken beter… hij vult nu het afwasmachine terwijl ik de kindjes was elk geeft eentje de fles het scheelt mij toch bijna een uur! soms helpt het gewoon eens om met de vuist op tafel te slaan (tenminste bij mijne man toch!! het is ook wel zo dat de meeste mannen en baby s echt niet zo goed samen gaan! zie het verschil heel goed hier rudi kan echt beter om met stefke dan met lars… ma hij doet nu zijn best en das wat telt voor mij!
veel succes nog!!

liefs jessica, &

#13

Mannen heb het denk ik ook niet zo snel in de gaten, totdat je er zo verschrikkelijk genoeg van hebt! en even met de vuist op tafel slaat, vaak help dat wel.
Maar dan zegt mijn man altijd tegen me krop het allemaal niet zo op en zeg gewoon wat je dwars zit i.p.v altijd maar als een tijdbom uitelkaar te spatten!
hahaahah…ja ik moet hem daarin gelijk geven, ik ben soms echt een tikkende tijdbom

Groetjes Marianne Mama Van Ruben.