Ik zou graag wat aandacht willen schenken aan de prénatale depressie. Over het algemeen hoor je hier eigenlijk nooit wat over, wat eigenlijk wel jammer is, want het kan verholpen of in ieder geval verminderd worden!!
Omdat hier ook zwangere mutsen zoals ik (nu 8,5 week, uitgerekend 11 april '09) komen om te lezen en info op te doen en ervaringen uit te wisselen, zou ik hier graag een bericht over willen achter laten.
Zelf heb ik er meer dan genoeg ervaring mee. 1x is voldoende, echt waar!! Gatverdarrie, afschuwelijk.
Het is een neerwaartse spiraal die je zelf niet eens in de gaten hebt. De hormonen sleuren je er in mee, want zo blijkt uit onderzoek, een prenatale depressie wordt veroorzaakt door hormonen (boycotten die handel, LOL).
Het is een nare tijd geweest, mijn hele eerste zwangerschap.
Een huilbui heeft elke a.s. mama wel eens, maar hola zeg, dit ging nergens over! En maar janken: “ik kan dit niet”, “ik wil dit kindje niet”, “o geeft niks hoor, als ik van de trap afval en m’n nek breek, dan ben ik er tenminste van af…” etc etc
Ik heb een link gevonden met zéér relevante informatie hierover die ik graag met jullie zou willen delen:
Niet alle vrouwen voelen zich goed tijdens de zwangerschap. Er wordt weinig geschreven over de prenatale depressie (depressiviteit tijdens de zwangerschap), maar bekend is dat 1 op de 20 vrouwen depressief of neerslachtig is gedurende enkele weken of zelfs maanden. De vrouw kan zich al somber of depressief voelen zonder dat zij weet dat ze zwanger is. De hormoonopbouw om het kind te laten groeien wordt de eerste 11-12 weken gereguleerd door de eierstokken. Na die tijd neemt de placenta (moederkoek) de hormoonproductie over.
Veel vrouwen zijn de eerste drie maanden van hun zwangerschap emotioneel labiel, moe, snel geïrriteerd, onzeker en soms ook somber. Meestal gaan deze klachten na de eerste drie maanden vanzelf over, dit is wanneer de placenta de productie van progesteron overneemt. Dit is dan ook geen prenatale depressie.
Is de vrouw prenataal depressief dan kan dit zelfs tot negen maanden duren. De klachten zijn dan vele malen heviger. Deze depressiviteit kan bijvoorbeeld vanaf de vijfde maand ontstaan en duren tot de achtste maand, of alleen in de eerste vier maanden voorkomen. Zo zijn er in de praktijk diverse varianten gesignaleerd.
Symptomen
● Vermoeidheid
● Somber zijn
● Niet blij zijn met de baby
● Depressiviteit
● Nervositeit
● Denken gek te worden
● Bang om gek te worden
● Angst om rare dingen te gaan doen
● Suïcidale dreigementen (eigenlijk een noodkreet)
● Slecht slapen
● Slecht kunnen denken
● Het kind niet meer willen
● Het gevoel hebben niet in je lichaam te zitten
● Uitgeput zijn
● Paniek
● Rugpijn
● Hoofdpijn
● Misselijkheid
● Braken
● Flauwvallen
Deze symptomen zetten zich meestal voort en ontwikkelen zich na de bevalling tot PND of zelfs tot een kraambedpsychose die opname in een ziekenhuis vereist. Slechts in sporadische gevallen ziet men na de bevalling de depressiviteit verdwijnen. Het is interessant om te weten dat prenatale depressies vaak familiair zijn.
Behandeling
Een prenatale depressie kan goed behandeld worden met vitamine B6 en visolie. Als dit onvoldoende blijkt te helpen wordt ook hormoontherapie, eventueel in combinatie met antidepressiva toegediend, voor de duur van de zwangerschap. Dit laatste is ook hier alleen symptoombestrijding. Het is heel belangrijk om met de aanstaande moeder in gesprek te blijven en haar te ondersteunen. Vooral een stuk erkenning is van onschatbare waarde.
Inmiddels ben ik dus zwanger van de tweede, en al in week 5 voelde ik me weer meegesleurd worden in de hormonenbende en de verkeerde gedachten e.d. kwamen (toen al!!) weer zoetjes aan boven drijven.
Op eigen initiatief heb ik vitamine B6 gehaald en gebruik nu dagelijks 1 capsule. Ik moet zeggen: top oplossing!! Had ik eerder moeten weten!! De visolie heb ik hier ook staan, maar eerlijk gezegd werd ik misselijk er van. Bij elk boertje (sorry hoor) dat ik liet erna (en dat doen zwangere vrouwen nu eenmaal iets meer…) proefde ik die vieze, vieze vissmaak, bah. Ik hou niet van vis, vandaar. Maar goed, visolie is ook geen hulpmiddel waarvan is bewezen dat 't specifiek helpt tegen prenatale depressie. Vitamine B6 echter wel. Ik kan dat ook persoonlijk bevestigen.
Ik had alle sympomen die hierboven genoemd zijn, behalve ‘paniek’ en ‘flauwvallen’. De rest… ik had 't allemaal… Ach ja, ik heb er van geleerd. Ook herkende ik 't pas ruim een half jaar na de geboorte van Jens!! Omdat iemand anders erover begon… Toen ben ik verder gaan zoeken en informeren. Dat was wel heel raar om er zo laat nog achter te komen.
Juist omdat ik deze kennis en helaas ook ervaring met me mee draag, wil ik dit graag delen. Temeer omdat er zo weinig over gezegd en geschreven wordt!! 't Is zo zonde om niet te kunnen genieten van een zwangerschap…
Nu kan ik 't wel, en ik gun dat iedereen!!
Veel liefs, Marla, mama van Jens en 't frummeltje in m’n buik.
