Praten rond 2 jaar

#1

Mijn zoon Sam net 2 jaar kreeg bij het CB te horen dat hij al zinnen van 2 woordjes moest maken! Dat doet hij dus niet. Hij kent woordjes genoeg en is ook geinteresseerd in het leren van de woordjes. Het CB geeft aan dat als hij rond 2,5 jaar nog geen zinnen zegt van 2 woorden, we een nieuwe afspraak moeten maken bij het CB. Kan is groot dat hij dan naar een logopedist doorverwezen gaat worden.
Nou heb ik best het idee dat wij als ouders, als hij al wijst, meteen gaan vliegen dus voor zijn idee zal hij best wel iets hebben van “ik hoef nog helemaal niet te praten”

Bij de KNO-arts lopen we al, neusamandel geknipt, terug geweest omdat er nog genoeg klachten zijn. Waaronder lopende oortjes! Maar omdat we tegen de zomer aanliepen had de KNO zoiets van we doen nu even niets. Ik was het daar niet helemaal mee eens! Maar omdat zón arts het zegt, slikje het in eerste instantie voor zoete koek.

Nu begin ik wel te denken, wat nu! Het is zo dat hij 2,5 jaar is en wat dan.
Uit forums haal ik terug dat als de KNo-arts niets kan vinden, kinderen door gestuurd worden naar een audilogisch centrum.

Wat zijn jullie ervaringen en ideeen hierover?
Ik hoor ze graag zodat ik me kan voorbereiden op…

Groetjes van de mama van Sam

#2

hoi mama van Sam,

heel herkenbaar, dat kindjes nog niet veel praten, we hebben het met onze zoon (nu bijn a 3,5) ook gehad.
Hij praatte vrijwel niet tot zijn 2,5 alleen losse woordjes, maar veel en veel te weinig. Hij is toen doorverwezen naar de logopediste sinds vorig jaar mei.
En wat bleek? We hadden het hem ook altijd heel gemakkelijk gemaakt, zodat meneer ook niks hoefde te zeggen. Want ach als mama en papa het zeggen , dan is het toch goed, waar om zou ik dan nog wat zeggen? Hij kon de dingen prima aanwijzen!
Ons 1e advies al: als hij Eh… zegt daar niet op reageren , gewoon negeren!
Verder: veel boekjes lezen, plaatjes aanwijzen EN benoemen, begin gewoon heel makkelijk, BAL , BOOT enz…
Verder spelletjes spelen,bijvoorbeeld dieren koe / paard / varken (plastic figuren )
en daar mee spelen en verhaal van maken. Best moeilijk, maar bij ons heeft het erg goed gewerkt, nu gaat het zo goed, hij moet nu nog 1xper maand (sinds januari)
terugkomen, maar de achterstand heeft hij helemaal ingehaald! Was ik toch best trots op als moeder. En nu praat hij de oren van je hoofd! ERvaring met buisjes/ amandelen heb ik niet, maar je ziet het komt allemaal dus goed!.
Heel veel succes er mee
Gr. Chantal mama van 2 kids

#3

Dank je wel!
Alleen de herkenbaarheid is al fijn maar de tips en trucs al helemaal.

#4

Ooooh pffff… Dat eeuwige CB weer…

Jens is ook geen kakel. Toen hij net 2 was maakte hij ook nog geen 2-woord zinnetjes hoor. Nou ja, alleen als het hem uit kwam.
Nu hij bijna 2,5 is begint hij enorm te kakelen en rollen de 2-woord zinnetjes erachter elkaar uit.
Hier gaat het echt met etappes. Het ene moment zit er geen vooruitgang in, het andere moment sta je te klapperen met je oren omdat je weer vaak nieuwe dingen hoort.
Logopedie… vind ik zelf pas nodig als ze nog niet goed praten en al bijna naar de kleuterschool gaan.
Een vriendinnetje van Jens loopt ook bij de logopedist, is bijna 3, maar ze leert meer van spelen met andere kindjes (op bijv. peuterspeelzaal) en toevallig is ze gewoon wat later. Nou en.

Komt met jouw kiddie ook wel goed hoor

Lilypie 3rd Birthday Ticker
Lilypie 1st Birthday Ticker

#5

Onze meiden (van 2 jaar en 2maanden) komen niet verder dan “pappa” en “mamma” en alleen Jacqueline kan ook “koe” zeggen. De rest (wat ook niet veel is) lijkt alleen op een bepaald woordje. Zo is “la” lamp, “poppete” is poppetje, “tata” is Tanja (1 van de honden). En ze doen dierengeluiden na als ik vraag wat een hond, poesje, varkentje of koe zegt.

Ook wij kregen er ‘commentaar’ op het CB over. Ik moet in september (als ik me niet vergis) terug op controle om te kijken of ze dan beter paten en anders doorverwezen worden naar een logopedist.
Wel vertelde ze dat tweelingen later zijn met praten omdat ze een eigen taaltje hebben. Dit wist ik al en is ook goed te merken, ze brabbelen tegen elkaar en reageren daarmee ook op elkaar (silvana brabbelt iets en Jacqueline komt aangelopen of loopt juist weg oid)

#6

Ik ben het er mee eens dat elk kind het op zijn eigen tempo doet. Dat moet je ook niet teveel forceren vind ik.
Hij heeft best een grote woordenschat, vindt boeken lezen fantastisch, hij heeft zijn eigen boekenmand dus we zijn wel actief bezig met dat soort dingen.
En inderdaad maken ze van die gekke sprongetjes, in 1 keer van uit het niets doen ze iets en laten je versteld staan. En och het mannetje is net 2 jaar en presteren moeten ze dadelijk al genoeg als ze groot zijn. Gewoon spelenderwijs ermee omgaan vind ik voldoende.

Alleen vind ik het vervelend, als het dadelijk aan zijn oortjes blijkt te liggen. Dit terwijl we al bij de KNO lopen! De toekomst zal het ons leren.

Bedankt voor al jullie lieve berichtjes, zo lees ik dat het CB hier best snel met zijn vingertje zwaait maar dat het altijd wel goed komt.

#7

Sommige cb zijn veel te ‘streng’ in wat een kind MOET kunnen. Ik vind het totale onzin. Vind het wel een goede zaak dat ze een oogje in het zeil houden, maar om nu te zeggen dat je kind bij twee jaar dit en dat MOET kunnen anders is het niet goed, gaat mij veel te ver.

Een kind ontwikkeld zich op eigen tempo en als hij iets niet kan op een bepaalde leeftijd hoeft dat niet te zeggen dat hij achterlijk is of andere onzin.

Gelukkig is het cb bij ons erg soepel en heeft dezelfde mening als ik. Soms is het zelfs zo dat ik (vooral in het begin) een klein beetje ongerust was dt Anna iets nog niet kon. Zij zeiden dat ik mij echt geen zorgen hoefde te maken en Anna het op haar eigen tempo deed. Dus zo kan het ook!

Ik zou mij dus echt geen zorgen maken, maar voor je eigen gemoedsrust kun je misschien de tips gebruiken die genoemd zijn. Kan allicht geen kwaad! Succes!

#8

Wat trouwens wel helpt met de ontwikkeling van het praten:
liedjes zingen.
Zet een kinderliedjes cd op, of kinderradio.fm ofzo,
en zing lekker met de liedjes mee waar de kleine bij is.

Dan pakt ie vanzelf het een en ander op!

M.

#9

We zingen de hele dag hier
Als ik niet start dan doet hij het zelf en andersom ook!
Nee het ligt ook niet aan ons enthousiasme om het hem te leren en er ook daadwerkelijk mee bezig zijn en dat op een leuke speelse manier.

Maar stiekem houden we hem lui, tenminste tot en met dit moment want nu zijn we het ons bewust. Hij zegt “die” wijst en wij pakken het voor hem! Dus hij hoeft niets te zeggen want hij krijgt het op een andere manier voor elkaar. Maar daar trappen we niet meer in en proberen hem te stimuleren om “die” te benoemen.

Groetjes