Ik wordt er doodmoe van maar als Morgan huilend wakker wordt dan is het alleen maar huilen en snikken en murmelen maar praten wat er is ho maar. Als ik wegloop omdat ik er niks mee kan maakt dat ze alleen maar harder gaat brullen.
Soms kunnen we het ‘raden’ dan gokken we moet je plassen en dan knikt ze of ze wrijft over der een dus groeipijn. Vanavond ws het ook brullen en ik was geirriteerd, dus gevraagd of ze moest plassen, lukte niet maar wel door snuffen en maar niks zeggen. Pappa erbij die was rustiger maar weer in bed gelegd en der doekjes en knuffel gegeven en het is nu weer stil maar ik wordt doodmoe van dat niks zeggen.
Is het herkenbaar?? En wat doen jullie dan?? Blijven doorvragen of negeren jullie??
Groetjes,
Michèle
<img src=“http://www.magicalkingdoms.com/timers/tickers/ou7voetefgsaxlxd.png”" border=0>