Postnatale depressie

#1

hoi nou het gaat hier niet zo goed dat hele gedoe met me schoonmoeder blijft aan de gang. zij heeft niets gedaan en ik alles en ben en blijf maar een slechte moeder.

het zit me zo niet lekker dat ik niet meer eet.slaap, drink eigenlijk doe ik helemaal niets meer. dus ik heb de dokter maar gebelt die wil me vrijdag zien hij zit te denken aan een postnatale depressie en de oorzaak me schoonmoeder omdat ze mij nooit te tijd heeft gegunt om van me kindje te genieten en mij altijd dwars te zitten. hij weet het niet zeker dat dit het is en wil me daarom vrijdag zien.
ik denk dat ik gewoon een dipje heb trouwens.

maar nu me vraag is zijn er meer die hier last van hebben?

groetjes

#2

heey laat je niet op je kop zitten hoor door dat mens
t is dat je er nodig heb voor oppas maar dit is ook wat
zorg goed voor jezelf hoor je kindje heeft jouw nodig niet oma
kop op

groetjes Nancy ,mama van Randy 10jr, Damon 7jr en Chloë 4 mnd

#3

trek het je niet aan het is gelukkig je schoonmoeder ,
en niet je eigen moeder.je kind heeft indd jou nodig en niet je schoonmoeder.
en je bent een goede moeder ,dat weet je zelf ook.
al kunnen mensen soms laten blijken dat je dat niet bent,je kind moet met jou gelukkig zijn dat is wat telt de band die jullie samen hebben en daar doet niemand wat aan veranderen ook een schoonmoeder niet.

anouk nelissen

#4

idd jij bent de moeder en niet je schoonmoeder
laat je niet gek maken door haar

heb denk niet gevolgd wat er aan de hand is,zal zo ff terug zoeken

ik zelf heb er op het randje op gezeten een postnatale depressie,doe vooral waar je zin in heb en laat je niet opjutten

ik deed ook niks meer,wilde zelfs niet koken,schoonmaken echt allee maar zitten voor me uit kijken en de rest kon de pot op

me moeder had het door en heb eigemlijk geeist dat ik afspraak maakte bij ha

kop op he

Groetjes Bianca, mamma van Kevin*
Dylan & Kaitlyn

#5

Ik heb een postnatale depressie.
en slik hier nu bijna een jaar medicatie voor.
Het gaat hier nu erg goed, als zeg ik het zelf.
maar heb zeker weten tijden gekent dat ik dacht dat ik echt aan het doordraaien was.
En wat bleek achteraf gezien ik draaide ook compleet door, zal je de details besparen.
Stemmen in mijn hoofd, Man en kind die in duivels veranderen, enz…enz…enz…je kan het zo gek niet bedenken of ik dacht dat het de werkelijkheid was.
ja klinkt raar misschien als je het zo leest, maar heb het allemaal echt zo ervaren, nu kan ik er gelukkig af en toe om lachen, maar leuk was het zeker niet.

Pas na 8 maanden kon ik de schijn van mijn toneelstukje niet langer ophouden, en ben naar de dokter gestuurd, en heb echt alles er uit gegooit en gehuilt wat een opluchting was dat zeg, heerlijk.
Dankzij de nodige hulp ben ik er nu nog, en voel me met de dag sterker worden
Dus ga naar de dokter en gooi het er uit!

Suc-6 meis

Groetjes Marianne mama vanRuben

#6

jeetje zeg wat heftig om te horen dat. ik ben bij de huisarts geweest en die zegt dat ik het in een lichte vorm heb krijgt geen medicatie voor maar ga naar iemand toen om te praten om alles een luchtig te kunnen bekijken en hopen dat ik dan wat sterkter in me schoenen ga staan.

tot nu toe is alles rustig hier trouwens niets meer gehoort van me schoonouders.
werken gaat goed en op het kvd doet luna het ook goed. dus nu proberen om alles eens te vergeten en weer rustig verder te leven en gelukkig te worden.

groetjes

#7

Hoi,

Je hebt al een paar reacties gehad waar ik me bij wil aansluiten.
Jij bent de moeder en je kindje heb jou nodig. Ik weet niet wat er speelt tussen jou en je schoonmoeder maar als zij ervoor zorgt dat je niet lekker in je vel zit moet je misschien een beetje afstand nemen ( behalve als ze dingen zegt waarvan je diep in je hart weet dat ze gelijk heeft ) Maar je moet het zeker serieus nemen als je je zo rot voelt en naar een oplossing zoeken want als jij niet lekker in je vel zit dan voelt je kindje dat aan en gaat dat doorwerken op je kindje.

Ikzelf heb een hele tijd ook niet lekker in mijn vel gezeten maar ik heb een andere oplossing gevonden toentertijd. Ik heb namelijk mijn partner veel meer in de verzorging van Joyce betrokken en dat heeft mij erbovenop geholpen.

Succes met het vinden van de juiste hulp

Groetjes, Miranda

Gewijzigd door - Miranda 1975 op 14 Mar 2007 12:50:50